 |
| De keeper redt nog net op tijd (klik voor vergroting) |
Zaterdag 13 oktober. Op het programma staat de tegenstander met de ellenlange naam SJO Tolbert Leek Roden C1. Sportief als we zijn alvast de mededeling dat er terecht verloren is en wel met 5-2 na een 3-0 ruststand. Beide doelpunten van Omlandia C1 werden gescoord door Kevin Potgieter. De tweede een juweeltje met een mooi boogballetje over de keeper.
Om bepaalde redenen (zie mijn blog van vorige week) mocht Carlos Chrysotome de eerste helft wissel staan. Roy Boer had zich ook nog eens ziek gemeld en dat betekende mogelijke problemen op het middenveld was mijn verwachting. En mocht dit inderdaad zo zijn dan kon je vervolgens ook problemen in de verdediging verwachten. En zo geschiedde.
Wervelend aanvalsspel
In de eerste helft werd Omlandia in voetbaltechnische zin over de knie gelegd. Het was vanaf minuut één pompen of verzuipen voor onze "bloedjes van kinderen". Nadat het de avond ervoor al pijpenstelen had geregend, regende het nu kansen op het veld. Voor de duidelijkheid, dus niet voor Omlandia, maar voor de tegenstander, gemakshalve maar even TLR genoemd in dit verslag. De rechtsvoor van dit team was van het type Jeffrey Runhart (snel, technisch en dus levensgevaarlijk). Hij werd een plaag voor de Omlandia-verdediging. In de 4e minuut stoomde hij onstuitbaar op richting achterlijn en zette hard voor. Zijn snelle voorzet werd door de keeper gemist en door mijn eigen Robert Dijkhuizen onderschept, maar zodanig ongelukkig dat de bal in het doel van Jordy Haveman werd getikt. Zijn eerste doelpunt van dit seizoen. U begrijpt dat hij er niet echt blij om was.
Pas in de 10e minuut wist Omlandia er iets tegenover te zetten. Een aanval via Jeffrey Hoeksema over rechts resulteerde in een eerste schot op doel, maar de TLR-keeper redt. Jordy redt vlak er na nog twee keer, eerst op een afstandsschot en even later wist hij een schot tot corner te verwerken.
In de 20e minuut was het weer eens Omlandia dat de overkant wist te bereiken. Jaco Buist, met nu eens een positie op het middenveld, schoot echter te zacht in om het de keeper moeilijk te maken.
In de 22e minuut wordt door TLR weer de verdediging van Omlandia massaal op het verkeerde been gezet. Het betekende tenslotte een simpel intikkertje en 2-0 voor TLR. Zes minuten later al weer een schitterende aanval van TLR. De bal belandde dit keer bij de linksvoor, die met een strak schot in de linker bovenhoek Jordy wist te verschalken. 3-0.
Rijp voor de slacht
TLR rook bloed en probeerde de knock-out nog voor de rust uit te delen. Aanval na aanval golfde op het doel van Jordy en de Omlandia-verdediging af. Toch lukte het om met kunst- en vliegwerk en zonder verdere schade de rust te bereiken. Er was dus nog hoop op een klein wonder.
Tweede helft
In de tweede helft met Carlos er bij lukte het eindelijk om wat meer tegenstand te bieden. Toch ontsnapte Omlandia vlak na rust nog eens twee keer aan een nog grotere achterstand. Het spel verbeterde echter duidelijk en steeds vaker kwam het doel van de tegenstander in het vizier. Het zou leuk geweest zijn als dit al snel een doelpunt had opgeleverd, maar het mocht niet zo zijn. Drie kansrijke situaties gingen zo voorbij. Carlos was gedreven om iets goed te maken en werkte hard op het middenveld. Het duurde echter lang voor het resultaat opleverde.
Pas in de 56e minuut weer mogelijkheden voor Omlandia met een vrije trap op een kleine 27m van het doel. "Je kan het" riep ik nog tegen Carlos en hij kon het. Met een grote boog leek de bal al direct in het doel te zijn verdwenen, maar een verdediger redde volgens zowel de lijn- als de scheidsrechter. Het mocht niet baten. Kevin Potgieter was alert en tikte als nog de 3-1 in.
Mentale tik
Het geloof in een wonder werd al na twee minuten weer de grond ingeboord. Slordig veldspel werd weer keihard afgestraft door TLR en het gat was met de stand van 4-1 weer drie doelpunten. Nog één keer veerde Omlandia op. Een geweldige pass van Carlos op Kevin werd in de 60e minuut op schitterende wijze met een lobje over de keeper afgemaakt en dat betekende 4-2.
Met nog een kleine tien minuten op de klok zou het nog kunnen, maar de krachten vloeiden weg. TLR maakte zelfs nog meer kans op een doelpunt, maar werden ook slordiger. Vlak voor tijd was er echter toch weer succes voor dit team en werd zowaar nog de 5-2 nog op het scorebord gezet.
In de stand kwam geen verandering meer. Een terechte uitslag in een sportieve wedstrijd.
Om bepaalde redenen (zie mijn blog van vorige week) mocht Carlos Chrysotome de eerste helft wissel staan. Roy Boer had zich ook nog eens ziek gemeld en dat betekende mogelijke problemen op het middenveld was mijn verwachting. En mocht dit inderdaad zo zijn dan kon je vervolgens ook problemen in de verdediging verwachten. En zo geschiedde.
Wervelend aanvalsspel
In de eerste helft werd Omlandia in voetbaltechnische zin over de knie gelegd. Het was vanaf minuut één pompen of verzuipen voor onze "bloedjes van kinderen". Nadat het de avond ervoor al pijpenstelen had geregend, regende het nu kansen op het veld. Voor de duidelijkheid, dus niet voor Omlandia, maar voor de tegenstander, gemakshalve maar even TLR genoemd in dit verslag. De rechtsvoor van dit team was van het type Jeffrey Runhart (snel, technisch en dus levensgevaarlijk). Hij werd een plaag voor de Omlandia-verdediging. In de 4e minuut stoomde hij onstuitbaar op richting achterlijn en zette hard voor. Zijn snelle voorzet werd door de keeper gemist en door mijn eigen Robert Dijkhuizen onderschept, maar zodanig ongelukkig dat de bal in het doel van Jordy Haveman werd getikt. Zijn eerste doelpunt van dit seizoen. U begrijpt dat hij er niet echt blij om was.
 |
| Aanval na aanval van TLR |
In de 20e minuut was het weer eens Omlandia dat de overkant wist te bereiken. Jaco Buist, met nu eens een positie op het middenveld, schoot echter te zacht in om het de keeper moeilijk te maken.
In de 22e minuut wordt door TLR weer de verdediging van Omlandia massaal op het verkeerde been gezet. Het betekende tenslotte een simpel intikkertje en 2-0 voor TLR. Zes minuten later al weer een schitterende aanval van TLR. De bal belandde dit keer bij de linksvoor, die met een strak schot in de linker bovenhoek Jordy wist te verschalken. 3-0.
Rijp voor de slacht
TLR rook bloed en probeerde de knock-out nog voor de rust uit te delen. Aanval na aanval golfde op het doel van Jordy en de Omlandia-verdediging af. Toch lukte het om met kunst- en vliegwerk en zonder verdere schade de rust te bereiken. Er was dus nog hoop op een klein wonder.
Tweede helft
 |
| De familie Hoeksema kijkt (goed)keurend toe |
In de tweede helft met Carlos er bij lukte het eindelijk om wat meer tegenstand te bieden. Toch ontsnapte Omlandia vlak na rust nog eens twee keer aan een nog grotere achterstand. Het spel verbeterde echter duidelijk en steeds vaker kwam het doel van de tegenstander in het vizier. Het zou leuk geweest zijn als dit al snel een doelpunt had opgeleverd, maar het mocht niet zo zijn. Drie kansrijke situaties gingen zo voorbij. Carlos was gedreven om iets goed te maken en werkte hard op het middenveld. Het duurde echter lang voor het resultaat opleverde.
Pas in de 56e minuut weer mogelijkheden voor Omlandia met een vrije trap op een kleine 27m van het doel. "Je kan het" riep ik nog tegen Carlos en hij kon het. Met een grote boog leek de bal al direct in het doel te zijn verdwenen, maar een verdediger redde volgens zowel de lijn- als de scheidsrechter. Het mocht niet baten. Kevin Potgieter was alert en tikte als nog de 3-1 in.
Mentale tik
 |
| Carlos lanceert de bal op Kevin. Even later de 4-2. |
Het geloof in een wonder werd al na twee minuten weer de grond ingeboord. Slordig veldspel werd weer keihard afgestraft door TLR en het gat was met de stand van 4-1 weer drie doelpunten. Nog één keer veerde Omlandia op. Een geweldige pass van Carlos op Kevin werd in de 60e minuut op schitterende wijze met een lobje over de keeper afgemaakt en dat betekende 4-2.
Met nog een kleine tien minuten op de klok zou het nog kunnen, maar de krachten vloeiden weg. TLR maakte zelfs nog meer kans op een doelpunt, maar werden ook slordiger. Vlak voor tijd was er echter toch weer succes voor dit team en werd zowaar nog de 5-2 nog op het scorebord gezet.
In de stand kwam geen verandering meer. Een terechte uitslag in een sportieve wedstrijd.
 |
| Vruchteloze jacht naar de bal |
 |
| De sta-in-de-weg bij TLR |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten