Omlandia 1 boekt eerste competitiewinst tegen HFC '15

Jeremy van Coevorden in de slotfase

Zaterdag 10 oktober. Volop herfst, kil en 's ochtends nog de ene bui na de andere. Toch hebben de voetballers geluk, want in de middag blijft het droog en is een schrale zon één van de weinige toeschouwers op sportcomplex 'De Treffer' van Omlandia. 

Vorige week was koploper Groen Geel de tegenstander, nu het op de onderste plek vertoevende HFC '15. De laatste lijkt evenals het vorige seizoen in de hoek te zitten waar de klappen gaan vallen. Scorend vermogen lijkt op een te laag pitje te staan, en de verdediging heeft al menig tegendoelpunt geïncasseerd. Met verjonging van het team proberen de Hoogkerkers het tij te keren, aldus de krant.

Bij Omlandia gaat het scoren op dit moment ook te moeizaam, maar verdedigend lijkt het wel redelijk snor te zitten. Met Dennis Loer weer in de gelederen is de personele bezetting ook weer wat sterker geworden. Dit zal perspectief voor de komende weken moeten bieden. Ik ben een optimist wat de toekomst betreft. Corona of geen corona.

Exact om 14.30u wordt onder leiding van scheidsrechter Wieringa afgetrapt.

Omlandia 1 kan geen vuist maken tegen winnend Groen Geel

Veelvuldig in actie: de Omlandia-verdediging

Zaterdag 3 oktober. Groen Geel 1 uit Groningen, koploper met een doelsaldo van 23-1, de tegenstander van het uitspelend Omlandia 1. 

Het is ook de eerste zaterdag van de voetbal-lockdown. Tijdelijk voor drie weken op papier en laten we maar hopen, dat het hierbij blijft. Het sportterrein biedt bij de meeste clubs vermoedelijk een desolate aanblik.

Willekeurig worden soms complexen gesloten, zijn er geen kleedkamers beschikbaar, kan er niet gedoucht worden, is er soms wel ranja / thee in de rust en soms niet. Nergens is er eenheid in de regels en elke vereniging doet het dus weer anders. Niemand in de voetbalwereld weet goed waar ie aan toe is. 

Bij Groen Geel van hetzelfde laken een pak. Geen toegang tot kleedkamer, douche en vocht, dus voor de voetballers is het zorgen voor een goede voorbereiding. 

Uw blogger mocht er op basis van bestuursfunctie bij zijn. Via houtje-touwtjes, diverse geplaatste extra hekwerkobstakels en worstelend door struikgewas met scherpe doornen werd het sportpark bereikt. Zekerheidshalve 'gecamoufleerd' in mijn eerste speciale Omlandia-outfit.

Een grijze zaterdag en dreigende regenlucht maakte het geheel niet fraaier. Om 15.17u werd er gefloten voor de aftrap.

Omlandia 1 vecht zich naar een punt tegen Helpman

n

Vele luchtaanvallen van Helpman

Zaterdag 26 september 2020. We leven nog. Mogelijk hebben alle fans en andere lezers zich dit mogelijk afgevraagd de laatste tijd. Tsja, ik zat even in een corona-writers-block. Totaal geen puf meer om iets van me af te schrijven.

Zes maand na mijn laatste blog daarom maar weer eens de 'pen' ter hand genomen, beter gezegd het toetsenbord. 

Over de afgelopen tijd zullen we het maar niet hebben, maar dat deze enige impact heeft op de samenleving is nu wel zeker. We zijn met zijn allen bezig wereldgeschiedenis te schrijven. En over de slotapotheose is nog helemaal niets te vertellen en te voorspellen. De toekomst is op zijn kop gezet, lijkt het.

Het voetbal probeert sinds vorige week weer enigszins de draad op te pakken, zo ook Omlandia. Wanneer dan een scheidsrechter plotseling niet komt opdagen dan houdt het eerst weer even op. Be Quick (uit) houden we dus nog even tegoed. Zo niet Helpman 1, toevallig dezelfde tegenstander als vorig jaar in de eerste wedstrijd. 

Na afloop kunnen we ook zeggen, dat er een aantal overeenkomsten waren.

De 'corona' op het werk

Vis en fiets

'Lockdown' in de pan

19 maart 2020. Dag 4 van het thuiswerken.

Tijd voor een korte terugblik. Wat heeft mijn werkgever zoal voor corona-maatregelen genomen. Dat zijn er heel wat.

• Ploegendiensten draaien door met half uur kortere werktijd.
• Bij de ploegwissel dienen de mensen elkaar niet of nauwelijks te ontmoeten.
• Geen douche- en omkleedtaferelen na de ploegendienst in de was- en kleedruimte
• Hand- en zeepdispensers overal aanwezig.
• Extra schoonmaakbeurten werkomgeving.
• Bezoek van derden zoveel als mogelijk vermijden, afspraken bij voorkeur annuleren
• Kantoorpersoneel werkt, of volledig thuis, of als de afdeling bezet moet blijven op 50% kantoor - 50% thuis
• Klokken van werktijden via computer op basis van vertrouwen.
• Kantine zou worden gesloten, maar bleek al snel niet praktisch en is weer onder voorwaarden open.
• Het kantoor is groot en ruim. Een afstand van 1,5-2 m geen probleem. In de productie-omgeving ontkom je er bijna niet aan, dat je elkaar af en toe op kortere afstand ontmoet.

Race tegen de klok

Naar de visboer

Ondertussen in Ten Boer. Mijn moeder van ruim 90 eens naar de visboer gestuurd om wat vis op te halen voor de familieleden in 'quarantaine'.  Is ze er ook even uit, trouwens ook enigszins eigenwijs.

Lekkerbekjes en kibbeling de bestelling. Waarom ze nu als eerste werd geholpen? Niemand weet toch dat ze geen griepprik heeft gehad. 

Met de rollator vloog ze naar het centrum. In een nieuw persoonlijk record, net geen wereldrecord, werd de vangst binnengesleept. 

Duitse virologe meldt ondertussen, dat je op de fiets nagenoeg 0% kans hebt om het corona-virus op te lopen en op afstand blijft van mede-fietsers. Zoiets laat ik me geen twee keer zeggen. Om 17.00 uur de racefiets gepakt voor het allereerste wielerrondje van het seizoen. Bij mij geen PR.

Het wielerseizoen is geopend. Als er maar geen spaak in het wiel wordt gestoken.

Een dodelijk, saaie dag.

En dit is?

18 maart. Corona-thuiswerkdag 3.

De derde dag begint als alle andere. Opstaan, gymnastiek, scheren, douche en een kleine minuut ijskoud afdouchen. Het enige verschil met een normale werkdag is, dat je thuis blijft. En ook nog eens een stuk meer uitgerust, want door minder reistijd kun je natuurlijk wel een halfuurtje langer slapen.

Dit keer plaatsgenomen in de keuken. Uitzicht op de tuin. Onze dagelijkse bezoekers daar hebben geen weet wat er elders met de mensheid gaande is. Minstens tien vogelsoorten huppen de hele dag door de tuin.

Zowaar drie huismussen, echt zelden of eigenlijk nooit bij ons gesignaleerd, komen langs bij de huismus in huis en doen zich te goed aan de nog aanwezige broodkruimels. Ook de roodborst lijkt eindelijk een vriendin gevonden te hebben. Hij bloost er van.

Verkering sinds kort

Het computerwerk was daarnaast weer afzien. De beveiligde verbinding schiet dagelijks terug naar zijn oorspronkelijke stand met alle kleine problemen en vertragingen. Ergernis, maar je begint aan de ergernis te wennen.. De vele Excel-sheets, die ik gebruik, openen als dikke stroop door een trechter, en sluiten net zo snel na het 'saven'. Je kon er haast een boek bij gaan lezen.

De kennismaking met de buitenlucht van vandaag is wanneer in de middag pakjesbezorger arriveert en wanneer de kat naar buiten wil. 't Wachten lijkt op totale opsluiting.

Hoe het de andere collegae verging in de lande? Dat kreeg ik te horen in de Skype-meeting om half twee. In Brabant heeft in elk geval de angst bij velen toegeslagen. Ook waren er patiënten bij onze vestiging aldaar. De Noorderlingen ondergaan hun lot nog rustig tot op heden.

's Middags kom je dan eindelijk in de 'flow'. De verbindingsproblemen zijn voorbij en ik kan los met de salarisjournaalpost en alles wat er uit voortvloeit. Daar doe ik het voor.

Het is inmiddels 18.10. De voor velen doodsaaie dag zit er weer op.

Een ogenschijnlijk normale dag

Sammy, supporter en het altijd met me eens

Mis

17 maart 2020. Het is inmiddels dag 2, dat ik thuis werk. De dag na Rutte zijn toespraak. Ook verantwoordelijk voor veel afbraak in de zorg- en verplegingssector in de laatste tien jaar. Misschien een missertje.

Als OR-lid voelde ik het al aankomen vorige week. Je leest het nieuws, ziet de taferelen in Italië en je wordt wat eerder geïnformeerd over het een en ander. De ene app na de andere volgde elkaar opeens in rap tempo op. De andere OR-leden en collegae, dachten eerst nog even dat de moedermaatschappij geen actie zou ondernemen. Ze hadden het mis.

Het is nagenoeg exact een jaar na een cyber-attack op ons concern. Hoe is het mogelijk, wat een timing. Trots wisten we als enige dit laatste hier in de provinciale vestiging nog na zo'n vier uur te stoppen, maar wel met maandenlange en ook wereldwijde gevolgen. Een flauw aftreksel wat mogelijk nu staat te gebeuren.

Voor mij was de 'eye-opener' de Italiaanse verpleegster, die vorige week op de radio zo'n hartverscheurend verhaal vertelde, dat je de verschrikkelijke beelden in het ziekenhuis bijna letterlijk en figuurlijk voor je zag.

Zelf memoreerde ik langdurig de griepgolf van twee jaar geleden, die een eindresultaat telde van 9400 (!!) meer doden, alleen al in Nederland. Een ruime 900.000 grieppatiënten, en dus 1% sterfte. Geen krant, die, behalve aan de lange duur, er destijds aandacht aan besteedde. Ook, omdat het trouwens niet direct als zodanig in sterftecijfers naar boven kwam. Kortom, ook ik dacht eerst, dat het allemaal wel zou meevallen. Ik had het mis.

Nu lijkt het anders te worden. Hoe je het ook wendt of keert, het is een feit dat we, nagenoeg de hele wereld, in één klap gestopt zijn kopen. Min of meer verplicht, in opdracht van de overheid worden we immers stilgezet. Werkelijk met alles zijn we al haast gestopt, behalve eten en slapen. Er komt in het bedrijfsleven maar nauwelijks meer een order binnen. En dan gaat het mis.

Een vleugelslag van een vlinder in Azië kan aan de andere kant van de wereld een storm betekenen, aldus de chaos-theorie. Als er iets van toepassing is in de huidige wereldsituatie dan lijkt dit het wel. Een ongelooflijk microscopisch klein stukje erfelijk materiaal, nog veel kleiner dan een bacterie, wordt de komende tijd de bron van veel ellende. In dit geval het Corona-virus.

Ondertussen was het thuis moeizaam om je draai te vinden. De beveiligde verbinding kwam niet tot stand. Altijd denk ik, dat het dan aan mij ligt. Dat bleek niet het geval. Ondanks een 24-uurs-griepje (echt!) in het weekend toch naar kantoor 's middags.

Op de weg was het toch nog redelijk druk. "Hoepel maar snel weer op met dat rare kuchje", kreeg ik bij vertrek te horen in het qua mensen inmiddels, onnatuurlijk stille, gehalveerde kantoor.

Ogenschijnlijk dus een normale dag.

Mogelijke periodetitel Omlandia na winst in Holwierde

Holwierde 1 - Omlandia 1

Zo vader, zo zoon

Zaterdag 7 maart. De lente breekt meer en meer door. Volop zon in de ochtend, gevolgd door wolken en halverwege de middag een steeds killer wordende wind. Het is zo'n 10º.

Tegenstander van Omlandia 1 is Holwierde. De laatste won op 5 oktober in Ten Boer met 4-1 Toen tegen een heel ander Omlandia-team, vooral in mentaal opzicht.

Een terugblik. Na een verschrikkelijke competitiestart staat Omlandia stijf laatste bij het einde van de strijd om de eerste periodetitel. Ook nog eens met een verschrikkelijk doelsaldo, en dus is het team degradatiekandidaat op dat moment. Sommigen, "voetbalkenners", praten nog steeds over degradatie.
Inmiddels, Omlandia staat voor aanvang van de wedstrijd op de negende plek en krijgt maar nauwelijks meer een doelpunt tegen. Een periodetitel was zelfs vandaag mogelijk geweest ware het niet dat er één cruciale wedstrijd was afgelast.

Om 14.35 uur floot scheidsrechter Atema voor de aftrap. Hij zou een drukke middag krijgen.

Omlandia 1 revancheert zich tegen Stadspark

De blauw-witte kolonne van Omlandia in de slotfase.

Zaterdag 15 februari. De vroege ochtend sinds lange tijd weer eens gestart met 10km hardlopen. Een vorm van straftraining. Cursussen buitenshuis zijn calorieën-leveranciers vanwege de gezelligheid en eet-extraatjes.
Ook hardlopen op de agenda, omdat dit weekend de wind alweer spelbreker lijkt te worden voor talloze activiteiten, met name op zondag net zoals het stormachtige weekend ervoor.

Op het Ten Boerster sportpark stond Stadspark 1 om 14.30 klaar voor de return. Vorige keer verloor Omlandia in prachtig herfstweer na een 1-3 voorsprong met 5-3. Een wedstrijd om maar snel te vergeten wat de Omlandia-aanhang in Ten Boer en omstreken betreft.

Een beetje Omlandiaan moet inmiddels ook versteld staan van de metamorfose van het 1e team. Zo staan ze stijf onderaan bij het afsluiten van de eerste periode. Nu zijn ze kandidaat periodetitel twee. De laatste telt wel negen wedstrijden en geen acht zoals ik eerst dacht.

Bij aanvang van de wedstrijd begon de wind toch al wel een factor van belang te worden. Omlandia had de wind tegen in de eerste helft.

Omlandia steelt de overwinning terug van HFC'15

Dit zou toch een strafschop moeten zijn.

Periodekampioen?

Zaterdag 8 februari. De dag voor Ciara, een storm die met indrukwekkende snelheid en mogelijk met veel (schade-)kracht op ons afkomt. Ik verwacht een record op weerstation Ten Boer (nu: 89 km p/u) sinds de aanschaf.

Ook met veel wind en bijna stormachtig verliep het op 27 oktober 2018. HFC'15 zet in één helft met vier verre vrije trappen en afstandsschoten Omlandia op een nagenoeg onoverbrugbare achterstand van 0-4 bij de rust. De wedstrijd ging met 2-4 verloren. Ik telde die dag slechts twee gewone aanvalskansen voor de HFC'ers.

Beide ploegen hebben inmiddels kennisgemaakt met de laatste positie. Omlandia krabbelt zich langzaam naar de middenmoot. HFC'15 kan alleen met winst het zich enigszins gemakkelijker maken en Omlandia dan met een punt verschil in zicht krijgen. Gelukkig is de wind vandaag in elk geval niet de spelbreker.

Omlandia 1 op herhaling tegen Helpman 1

Helpman 1 - Omlandia 1 (zwart); vrije trap Omlandia

1 februari 2020. De tweede helft van de competitie gaat van start. Het is eerder herfst- dan winterweer. Een dikke 10º en er staat een krachtige Zuidwester wind waardoor het toch koud is voor vooral de toeschouwers. Gelukkig is het droog.

Opnieuw is Helpman 1 de eerste tegenstander en voor aanvang van de wedstrijd 2e op de ranglijst (Omlandia 9e). In september werd het 2-2. Helpman keek toen nog tegen Omlandia op als ex-2e resp. 1e klasse club. Het laatste bleek niet nodig, maar toch werd een 0-2 voorsprong door de gastheer van vandaag destijds onnodig weggegeven.

Deze zaterdag staat er inmiddels een iets ander team bij Omlandia op het veld. Zowel voorin als achterin staat er nu meer 'power' op het veld. Belangrijker is misschien nog, dat het team weer in zichzelf lijkt te gaan geloven. Mocht dit zo kunnen blijven dan verwacht ik een heel andere en veel betere tweede seizoenshelft. Maar dat kan al gauw natuurlijk als je laatste hebt gestaan.

Een rare start werd het ook. 15.11u werd er pas gefloten voor de aftrap, omdat de netten nog gerepareerd moesten worden. De rust werd opgerekt tot bijna 25 minuten, omdat de thee ontbrak voor de scheidsrechter. "Schoonheidsfoutjes", zullen we maar zeggen. Er zouden er nog meer volgen.

Keihard werkend Omlandia 1 naar winst tegen Glimmen

Omlandia 1 belaagt het Glimmer doel

Zaterdag 25 januari. De voetbalcompetitie wordt hartje horrorwinter hervat. In Ten Boer staat een "6-punten-wedstrijd" op het programma. Omlandia 1, vanuit het dal zich omhoog krabbelend, tegen Glimmen 1, inmiddels laatste.

De sneeuwklokjes staan al enige weken te bloeien, idem de hazelaar, lentetaferelen. Toch is het deze dag kil, waterkoud en grauw langs de lijn met zo'n drie graden. Het wachten was op een hopelijk hartverwarmende wedstrijd.

Onder leiding van de uitstekend fluitende scheidsrechter, mw. Brinkkemper, wordt er om half drie afgetrapt.