Teleurstellend Omlandia 1 onderuit in Holwierde

Zaterdag 25 november. Bij het binnenrijden van Holwierde doet Sinterklaas in de koets nog een flauwe poging uw blogger van het Holwierder sportveld weg te houden. Dat lukt hem net niet. Achteraf was het misschien beter geweest als het wel was gelukt, in elk geval voor het humeur.

Omlandia 1 mag opdraven in Holwierde waar een ontstellend slecht grasveld de spelers opwacht. Zo'n veld is natuurlijk nu ook geen verrassing meer. Plensregens, hagel en stormachtige omstandigheden gingen vrijdag en de zaterdagnacht en zaterdagochtend aan de wedstrijd vooraf. Het regent daarnaast al bijna twee maand elke dag. Kortom, de Groninger kleigrond is verzadigd en eigenlijk niet echt geschikt meer om op te voetballen.

Holwierde kent net als Omlandia een niet al te beste competitiestart (5 nederlagen). Dus theoretisch zou het een spannende wedstrijd kunnen worden en een opsteker voor de winnaar ervan. Kennelijk wordt mijn blog ook gelezen in Holwierde (begin op tijd of vroeger vanwege de invallende duisternis), want de wedstrijd begon officieel al om 14.00u. O.l.v. scheidsrechter Mustafa gingen de heren los. Wel pas om 14.06u.

NEC Delfzijl 1 - Omlandia 1 gestaakt om onbegrijpelijke redenen

Troosteloos, nat en waterkoud in Delfzijl

 Door de kou bevangen? 

Update 19 november: vlak na publicatie van de blog bleek de wedstrijd 'niet gestaakt' te zijn, want de uitslag van 2-1 is als einduitslag aan de KNVB gerapporteerd. Kennelijk kan dat na 82 minuten speeltijd (exclusief en naar schatting vijf tot zeven minuten extra tijd), denk je dan eerst. Dus niet blijkt uit een check van de vetgedrukte spelregels:

1. Speeltijd Een wedstrijd bestaat uit twee gelijke helften van 45 minuten en dit mag alleen worden verminderd als dit is overeengekomen tussen de scheidsrechter en de twee deelnemende partijen voor aanvang van de wedstrijd en het in overeenstemming is met de competitiereglementen. 

... en dan nog dit:

5. Gestaakte wedstrijd. Een gestaakte wedstrijd wordt overgespeeld, tenzij de competitiereglementen of organisatoren anders bepalen. 

(Ik ben nu helemaal nieuwsgierig wat er in de regels staat en / of beslist wordt. Immers, er is hier niet een club als boosdoener aan te wijzen, en de omstandigheden zijn bij hervatting anders, want iedereen is weer fit en uitgerust. De praktijk is in de meeste gevallen toch uitspelen van het restant.)

Van staken zou trouwens eigenlijk geen sprake geweest moeten zijn. Drie hoofdredenen voor staking: Het weer (was geen belemmering), er was op dat moment (nog) niet een aanwijsbare zware blessure, en er waren geen wanordelijkheden. Duisternis, onvolledig elftal, overlast publiek zijn andere redenen.

De scheidsrechter meldt elders (Eemsmondsport), dat er wel twintig gele kaarten uitgedeeld hadden kunnen worden. Als blogger, die in principe altijd neutraal probeert te zijn in zijn verslagen en sportiviteit zijn hele leven als topprioriteit in het vaandel heeft staan, kan ik dit keer met de hand op het hart zeggen dat dat (20 kaarten) in deze wedstrijd de grootste flauwekul geweest zou zijn. Juist dan zou vermoedelijk de wedstrijd uit de hand zijn gelopen. Vele betrokkenen van beide partijen en toeschouwers zullen dit redelijk sportieve spelbeeld kunnen beamen. Zoals hieronder gezegd, de wedstrijd was van beide kanten hard, maar fair. Ook floot de scheidsrechter tot dat moment behoorlijk.

Niet elke overtreding / kreet / uitroep / commentaar is immers zodanig ernstig, dat er telkens een kaart voor moet worden getrokken. Zeker in deze wedstrijd niet. En, conform de titel van dit stukje, werkelijk niemand begreep de reden van staking langs de kant en in het veld. Laten we het er maar op houden, dat de scheidsrechter door 'de kou is bevangen' of het op 'noodweer' houden. De spelregels lijkt hij in elk geval niet goed te kennen.

Zaterdag 18 november start 's ochtends nog in een rustige, grijze en mistige wereld. Ook werd de eerste vorst vannacht op normale hoogte geregistreerd met -0,2º.  De winter lijkt echter in Ten Boer nog ver weg. Wel kwam depressie 'nummer 100' van deze herfst al weer in gestaag tempo op ons af. 

De aankomsttijd van de laatste was woensdag jl. al nagenoeg perfect, tot op het uur, voorspeld. Namelijk bij binnenkomst van Sinterklaas en het hoogtepunt qua regen en temperatuur zou tijdens de voetbalwedstrijden in de middag zijn. Een heerlijk vooruitzicht dus, echt iets om naar toe te leven. Troosteloos, donker, nat en waterkoud (5º) was dus de ambiance bij NEC Delfzijl 1 - Omlandia 1. 

Vorige week memoreerde ik al, dat amateurclubs hun wedstrijden op tijd moesten laten beginnen vanwege de vroeg invallende duisternis en steeds meer tijd bijtellende scheidsrechters. Het wordt simpelweg te donker in deze tijd, zeker bij het ontbreken van veldverlichting zoals in Ten Boer. 

Omlandia doet hier kennelijk nog niet aan mee en liet na half drie NEC, scheidsrechter en toeschouwers nodeloos vier minuten in de kille kou wachten. Geen goed voorbeeld als gast.

Oktober nat, November misschien nog natter

'Kans van eens in de 300 jaar'

De zoveelste gevulde regenmeter

Welgeteld exact 170 mm regen had Weerstation Ten Boer (zie ook rechtsboven in de blog) in de meter in oktober 2023. Met meteostation Eelde als referentie (daar dit jaar 142 mm in oktober) was alleen het jaar 1998 met 181 mm nog natter in oktober sinds 1906. Oktober 2023 telde in Ten Boer maar 2 droge dagen, dus 29 dagen met neerslag. Kijkend met een iets positievere blik: 80-85% van de tijd was het dus droog aldus het KNMI (normaal 92%).

Oktober was met 12,1º gemiddeld duidelijk warmer dan normaal (10,3º). Een relatief warme eerste maandhelft lag hier aan ten grondslag. Na de ook al warme september betekende dat een nieuw record voor de eerste keer aanslaan van de verwarming. Dat gebeurde pas op 15 oktober.

November 2023 telt inmiddels (actueel 11 november en deze dag minimaal al 27 mm rijker) alweer meer dan 90 mm aan regen en er zit minstens nog zo'n kleine 25 mm in de 'korte-termijn-pijplijn' (week). Daarmee komt de 'top-10' qua regen, ook voor deze maand, en met nog negentien dagen te gaan, nu al in zicht. Ik ben gek op records.

Dijken braken door in 1998 bij o.a. het Winschoterdiep in Hoogezand. Het bedrijf van mijn werkgever daarmee met 30cm hoog water compleet stilleggend. De situatie was destijds zo erg, dat Koningin Beatrix en leden van het kabinet de zaak in Drenthe en Groningen in ogenschouw kwamen nemen. Ook het leger werd hier en daar ingeschakeld. 'Zandzakken voor de deur', was langdurig het motto in het Noorden.

De kans dat dit nog eens op korte termijn ging gebeuren, werd toen ingeschat op 'eens in de 300 jaar'. We weten inmiddels beter. Slechts 14 jaar later, in begin 2012, na een kletsnatte eerste januariweek en idem dito december 2011, werd Woltersum (op 3km afstand) geëvacueerd. Het naast de deur gelegen Eemskanaal stond op doorbreken. En 2023 is slechts 25 jaar verder in de tijd. Het is goed, dat we 'deskundigen' op dit prognosegebied hiervoor in huis hebben.

Winter in November

Op moment van schrijven is er in Nederland nog geen spoortje van winterkou in zicht. Dat het in november wel kan winteren bewijzen deze eeuw 2010 aan het einde van de maand, en ook een beetje in 2016. 

Topper is nog altijd 1965 (13 - 23 november). Elf dagen vorst, waarvan acht ijsdagen, en ook met sneeuw, ijzel, wind en barre kou. Er werd even geschaatst op 20 november op straat vanwege ijzel, maar ook gewoon op de sloten. 

De vroegste ijsdag in het jaar is nog altijd 3 november t.w. in 1980 en 1919. Ook in 1980 was er toen een dikke week met sneeuw en ijs. De sneeuw bleef (o.m. door een kille wind) ook die periode liggen in mijn herinnering. Het is nog altijd de reden voor mij, dat de buitenkraan zekerheidshalve alvast in deze maand wordt afgesloten.

Ook in 1993 met de slotfase vanaf 16 november tot 1 december was het winter. 15 vorstdagen en 5 ijsdagen telde deze maand. De laatste jaren mag je blij zijn als dat in een hele winter voorkomt.

Persoonlijk denk ik, dat je als winterliefhebber gewoon weer eens geduldig moet wachten op een periode met langdurige oostenwinden. April, mei en juni van dit jaar was zo'n periode. Hoewel een lenteperiode, maar het kan dus wel.

.... en opeens lijkt het droog te worden. Onze Sint Maarten-jeugd lijkt geluk te hebben.

Hardlooprondje 'om de wereld'

Tot hier en niet verder

Begonnen aan het 2e rondje om de aardbol

In 1981 stopte ik halverwege het seizoen pardoes met voetbal. Terwijl ik (te) vaak met de bal al bij de cornervlag stond, moest de rest van het team wegens conditiegebrek meestal nog over de middellijn komen. Afspeelmogelijkheden waren letterlijk en figuurlijk ver te zoeken. Er waren grenzen aan mijn speelplezier en dat was in dit geval toen ergens in januari op die achterlijn. Ik stopte met voetbal.

Waarom je ook als 23-jarige met een conditie van een paard in Omlandia 4 werd 'gestald', is mij tot op heden een raadsel. Of Omlandia wilde me graag weer kwijt of het zal gewoon een niet perfect technisch beleid geweest zijn. Bescheidenheid en verlegenheid voorkwam een protest. 

Ik ging daarom nog meer rennen, zwemmen, fietsen, één keer per jaar in de Sportrecreade de kwart- of achtste-triatlon en badmintonnen. En schaken natuurlijk. Hoeveel winstpunten ik in deze denksport door mijn conditie heb behaald in de slotfase is ontelbaar. En onze Europese regering zegt sinds twee jaar, dat schaken geen sport is. Onbegrijpelijk.

Na een schaakpartij van vier uur ben ik soms meer gesloopt dan vroeger bij een voetbalpartijtje met gemiddeld maar 55-65 minuten beweging of na een halve marathon. De conditie in de slotfase van een wedstrijd is bovengemiddeld doorslaggevend voor de einduitslag. Iets wat door menig trainer en speler wordt onderschat en hoe belangrijk dit is in zijn of haar sport. 

Stel, dat ik voetbaltrainer was, dan was conditie één van de speerpunten in het programma. Tweede is bij mij het positionele spel, bij FC Groningen al meer dan zes jaar een drama. Dan een speler (of meer) vinden die het overzicht houdt en het spel verdeelt, en dan pas de poppetjes elders op basis van techniek, fysiek en karakter. Maar, ik ben geen trainer.

Wintercurve

Het meest gebruikte parcours

Ik ging dus rennen. En degenen die me een beetje kennen, en de goede bloglezers zullen het vermoedelijk al begrijpen, dat rennen heb ik voor een groot deel vastgelegd voor analysedoeleinden. Meten is weten. In cijfers t.w. afstand, tijd, tijd per kilometer, voortschrijdend km-gemiddelde en laatste 10x hardlopen-km-gemiddelde.

Je ziet ook de wintertrend in die cijfers. Je loopt in de kou wat langzamer. Meer kleding en dus extra gewicht, het is kouder en de motivatie bij slecht weer neemt iets af, in het algemeen heb je wat minder beweging in de winter en je eet vaak meer vanwege feestdagen etc. en wordt vaak wat zwaarder. Daardoor daalden de prestaties in de winterperiode enigszins in vergelijking met de rest van het jaar. Bij mij zo'n dikke zeven procent. Vanaf de lente steevast terug trainend naar het oude niveau. Tot een leeftijd van zo'n 50 jaar blijft dit wel te doen.

Het rennen en sporten bleef. Jaar naar jaar, zomer en winter, in de soms pikzwarte duisternis van het platteland, in de regen, wind, mist, sneeuw en hagel, en met de regelmaat van een Zwitserse klok. Slecht weer was geen reden om thuis te blijven. Eén keer in zware regen en inktzwarte duisternis raakte ik zelfs gedesoriënteerd en raakte even het spoor bijster. Het was geen prettig gevoel.

Eens bij meer dan -10º gelopen. Dat was te koud in mijn geval. Toen heb ik wel de grens gelegd bij circa -7º en geen wind. Nu zorgt thermische kleding inmiddels voor betere sportomstandigheden bij zulks weer.

Dat rennen doe ik nu inmiddels bijna 43 jaar lang. Hoogtepunt: twee marathons in 2007 en 2008 (tijd: 3u 23) in Rotterdam. Mijn instinct zei me erna, dat een dergelijke afstand toch niet goed was voor mijn (het) lichaam. Na mijn 50e begon een langzaam inzakkende km-tijd. Eerst was dit 'onacceptabel', maar later lees je in een sportblad, dat het biologisch allemaal zo bepaald is. De tand des tijds dus. Ruwweg één minuut per jaar wordt de 10-km-tijd bij de meeste mensen vanaf je 50e langzamer. Ik weet het tot op heden te beperken tot 45 seconden per jaar. 

Eten en drinken

Stoer vond ik het eerst om in een voetbalwedstrijd of lange wielrentocht weinig te drinken. Stoer is in dit geval een heel slechte omschrijving. Stom, bijzonder stom is een veel betere omschrijving. Eigenlijk ook het toppunt van logica (weet ik nu). Net als in een riool moeten de afvalstoffen in het lichaam met vocht en water worden afgevoerd. Dat is voor of achter in het lichaam, maar het gebeurt met vocht. "Da's logisch", zou Cruijff zeggen.

Als je niet drinkt en toch een lange tocht op de racefiets maakt, kom je er wel op bijzonder pijnlijke wijze achter dat dit niet slim is. Ik zal er maar niet over uitweiden. Mijn advies nu: drink onderweg met grote regelmaat, om de zoveel tijd en sla het niet / nooit   over. Hongerklop is trouwens ook geen pretje bij duursporten. 'Eet op tijd' is ook hier het advies.

Ochtendtrend

Ook nooit had ik in mijn jongere jaren gedacht, dat ik in de ochtend zou gaan sporten, laat staan rennen. Hoe snel je soms vastgeroeste gewoontes en denkbeelden opzij weet te zetten, is ongelooflijk. Twee kinderen en drukke banen zorgden vanaf 1998 voor een totaal andere dag-agenda en indeling. Zwemmen om zeven uur 's ochtends kwam daarom al snel als eerste verandering opdagen. 

Later kwam ook het hardlopen in de ochtend er bij. Meestal op een glas jus d'orange, en met of soms ook zonder een (stukje) banaan. Het resultaat was ongekend. Je loopt heel vaak sneller als later op de dag. De reden: 's ochtends ben je gewoon belangrijk lichter dan 's avonds en dat scheelt seconden. En als je sneller gaat, zet je natuurlijk direct alle ouderwetse principes als sporter opzij. En de ochtend is bij zonsopkomst vaak wonderschoon en een gratis bijkomstigheid. En tot slot, het is een superstart van de werkdag.

Om de wereld

Het is november 2023. Met Polar en Strava en een kleine extrapolatie en schattingen van de soms ontbrekende perioden kom ik intussen (1981 - november 2023) tot ruim 41.000 km hardlopen.

• Gemiddelde snelheid over deze 43 jaren: 13,8 km p/u. 
• Gemiddeld totaal: 1000 km p/jr, naast het fietsen en zwemmen. 
• Uitschieters qua snelheid in de jonge jaren waren er naar 16 km p/u op afstanden kleiner dan 10 km. 
• Dieptepunt de slotfase van de eerste Rotterdam-marathon (km 35-42) met ongeveer 9 km p/u.
• Trots op 2x een plek bij de eerste honderd lopers op de "4 mijl van Groningen" in de jaren negentig.

Aangezien de aarde een omtrek van 40.000 km kent, betekent dat inmiddels het tweede rondje om de aarde in gang gezet is. 

De snelheid zakte dit jaar wel - de natuur is genadeloos - terug naar een kleine 12 km. De prognose is daarom voorlopig dat bij leven en welzijn ergens in 2063 op 106-jarige leeftijd het tweede rondje kan worden volgemaakt. We gaan er voor!

Omlandia 1 met hangen en wurgen naar winst in Middelstum

De gelijkmaker in aantocht.

 Zaterdag 4 november. We zijn in Middelstum met alweer een derby. Geen bijzonderheid, want  de 4e klasse E kent vrijwel alleen maar derby's. Van de twaalf teams ligt alleen Scheemda niet boven de grote kanalen en niet echt in NO-Groningen. 

Het is grijs, winderig en waterkoud. De beloofde regen zou in de tweede helft arriveren om het voor spelers en toeschouwers nog een graadje erger en killer te maken. Na de 'festiviteiten' tegen Corenos vorige week was het voor Omlandia hopelijk ook de bedoeling de draad weer serieus op te pakken. 

De verkeerd genoteerde rode kaart van Jeroen Dijkhuizen (neef) was nog net op tijd rechtgetrokken. Wel ten koste van een teamgenoot vanzelfsprekend. Ook zaten langgeblesseerden Jeremy van Coevorden en zoon Robert weer op de bank. Verder boekte Middelstum al een wedstrijdpunt meer, dus het was belangrijk de wedstrijd niet te onderschatten.

De wedstrijd begon acht minuten later dan de bedoeling was. Niet verstandig in novembertijd, met steeds vroegere duisternis, vaak slecht weer en op een veld zonder veldverlichting. Gezien het feit, dat ook steeds meer 'blessuretijd en tijdrekken' wordt bijgeteld door de scheidsrechter is dit ook een aandachtspunt voor de organisatie van Omlandia en vele andere clubs.