Omlandia 2 promoveert naar Res.1e klasse

'Gold Beach'     -   (met 26 foto's)

D-Day in Hollandscheveld

D-Day voor Omlandia 2 deze zaterdag 15 juni. Oftewel de laatste en derde ronde van de nacompetitie. De tegenstander Rouveen 2 (tussen Zwolle en Meppel). Plaats van handeling Hollandscheveld. De omstandigheden perfect, na een donkere en regenachtige ochtend brak vlak voor aanvang de zon goed door.

In Hollandscheveld had de plaatselijke 'groenteboer' al wat voorwerk verricht t.w. het gedeeltelijk uitgraven van het hoofdveld voor nieuw gras en zoden. Deze voortreffelijke communicatie betekende verbanning naar veld 2 aldaar, gelukkig was deze alleszins goed bespeelbaar.


Voor de wedstrijd bombardeerde de Ten Boerster armada, luchtmacht en White-Blue-army langdurig de vijandelijk stellingen, maar toen de rook was opgetrokken kon dan eindelijk de wedstrijd beginnen. Voor donker moest 'Gold Beach' binnen zijn. De operatie was begonnen.

Finale voor Omlandia 2, degradatie Omlandia 1

Gebroken

Vlaggenist Vincent Jonkman in zijn afzwaaiwedstrijd

Zaterdag 8 juni. De tweede ronde van de nacompetitie. Voor Omlandia 2 ligt een mogelijke promotie in het verschiet en Omlandia 1 moet degradatie zien te voorkomen. Weer een spannend dagje dus.

Ook een stormachtige dag trouwens. De huilende wind door de raamkieren betekende weer eens een te korte nachtrust en legde de basis voor een 'fantastisch gebroken gevoel' en start van de dag. De wind bleef ook nog eens de hele dag lekker doorstaan en 's middags verhoogden een aantal pittige en frisse buien de feestvreugde bij Omlandia 1.

Ook gebroken was de enkel van zoon Robert (mooi minuscuul scheurtje). De rots in de branding achterin bij Omlandia 2 had zich op de training vergaloppeerd en mag het slot van het seizoen op krukken bijwonen. Toch wel een fikse aderlating voor het team en dat zeg ik niet als bevooroordeelde vader.

Omlandia 2 trof gisteren Helpman 2 (ook periodekampioen) voor de derde keer als tegenstander dit seizoen. Wedstrijd 1 ging 'uit' verloren met 4-3 en wedstrijd nummer 2 eindigde thuis in een gelijkspel, 2-2. Een lastige en moeilijke tegenstander dus. En nu dus wedstrijd nummer 3 en die verliep als volgt ...

Goede start nacompetitie voor Omlandia 1 en 2

Zaterdag 1 juni. De nacompetitie gaat van start. Een zomerse start zelfs gezien het mooie weer. In theorie drie mogelijke wedstrijden, in theorie een mogelijk zinderend van spanning einde van het seizoen 2018-2019.

Omlandia 2 mag terugkijken op een uitstekend seizoen. Met een tweede plaats achter de terechte kampioen Knickerbockers 5 mag ze tevreden zijn. Qua verdediging was het het meest solide team, maar The Knickerbockers kende een ongekend hoog scorende voorhoede, 105 tegen 77 voor Omlandia 2.

Omlandia 1 kende een dramatisch seizoen met het omgekeerde resultaat als het 2e team. Eén na onderste met slechts 9 wedstrijdpunten. Veel optimisme was er in het team en rondom bij direct betrokkenen en supporters er al vanaf het begin niet. Op den duur ga je er zelf in geloven, dat het niet beter kan. Mijn kijk is anders.

Ik zie negen wedstrijden, die met één doelpunt verschil verloren gaan. Zo dichtbij was ook eventuele winst dus. Ik zie talloze wedstrijden vaak in het laatste kwartier verloren gaan. Het laatste is dus gemakkelijk te herstellen, een kwestie van conditie en mentaliteit. Geloof in eigen kunnen.
In de voorhoede lange tijd een spits op IJsland, nagenoeg onbereikbaar dus. De druk op de achterhoede stijgt juist daardoor juist naar mijn persoonlijke mening ondanks meer spelers achterin. Maar wie ben ik? Natuurlijk heb ik nog wel wat dingetjes. Ik zal de lezer er niet mee vermoeien.

Op naar de wedstrijden van vandaag.