Simultaan Joris Brenninkmeijer (IM) – jubileum SV Lewenborg (1974-2024)

 

Joris Brenninkmeijer (links)

De eerste activiteit (van drie) in het kader van ons clubjubileum betrof een simultaan tegen club- en oudleden op 24 september. Voorzitter Jacob Bosgra vroeg mij een en ander van deze avond op papier te zetten.

Oud-lid Joris Brenninkmeijer (rating 2514) was de simultaangever. Sinds het coronatijdperk is hij niet meer superactief op schaakgebied, maar het verschil in rating (zo’n ruime 700) met de gemiddelde rating van onze clubleden zou natuurlijk nog steeds voldoende moeten zijn voor een topscore.

Totaal 21(oud-) leden, inclusief twee gastleden, ‘trapten’ af in de grote zaal in ‘Het Dok’. De feestvreugde werd verhoogd met hapjes, druiven, tomaatjes en andere lekkernijen. Toch vreemd als je ziet, dat dit alles er ingaat als ‘koek’. Na een voorstelrondje werd even na half acht bij oud-lid Johan Jans de eerste zet gespeeld. Mocht je snel verliezen als Lewenborger, dan kreeg je misschien nog een herkansing.

Als club, allen spelend met zwart, hebben we ons kranig geweerd. Slechts één partij werd snel beslist, natuurlijk in het voordeel van Joris. Zijn tegenstander mocht het nog eens proberen. Verder kreeg ik alleen van mijn naaste schaakburen wat mee van de diverse stellingen.

Ton, Valentin, Douwe en Hiddo

Ton van Ingen zat verderop in de zaal en speelde een gedegen partij aldus Joris en Ton zelf. Na een moeilijke start wist Ton zijn partij langzaam maar zeker om te buigen naar een winnende stelling. De eer van de club was in elk geval gered. Jammer genoeg heb ik niets van zijn partij gezien.

Rechts naast me zat ook Valentin Bajrami goed te spelen. Met origineel spel bereikte hij een ogenschijnlijk remiseachtige stelling. Heel lang ging de verdediging goed. In de slotfase werd echter zijn laatste stuk, een paard, op a8 opgesloten. Technisch was het opeens toch ‘over en uit’ voor Valentin en hij moest Joris even later feliciteren.

Links van mij speelde Douwe Pol nog beter. Hij bereikte namelijk een winnend eindspel van P+L en vrijpion tegen Toren van Joris. Joris verzoende zich al zwijgend met een nederlaag, maar Douwe bood na bijna drie uur, en niet meer helemaal zeker van zichzelf, toch remise aan. Joris kon niet anders dan dit voor hem gelukkige aanbod aannemen.

Hiddo Zuiderweg was de laatste speler op de avond. Hij moest zich in moeilijke stelling langdurig verdedigen. Zet voor zet werd zijn stelling echter afgebroken en zijn koning opgejaagd. Mogelijk was er ergens een sterkere verdediging, maar die werd in elk geval door hem gemist. De opmars van Joris zijn vrije f-pion naar de overkant besliste de strijd in wit’s voordeel.

Voozitter Jacob Bosgra bedankt Joris

 

‘Met de nagels hangend aan de rotsen’

Natuurlijk was ik zelf ook van de partij. Het was al een pittige en vermoeiende tuin- en snoeidag geweest. Hoge verwachtingen had ik vooraf dus niet. Daarnaast had ik in maanden geen enkele serieuze competitiepartij gespeeld. Ik zat al in de auto om vervolgens weer uit te stappen. Toch maar het notitieboekje opgehaald. Wie weet. Achteraf een goede beslissing. Vervolgens eerst nog even Albert Prins ophalen en toen samen op weg naar het oorlogsfront.

Ik besloot het psychologisch aan te pakken. Als het Konings-Indisch op het bord zou komen dan zou vervolgens niet of nauwelijks aandacht aan de damevleugel besteed worden. Konings-Indisch kwam dus inderdaad op het bord. En weer heb ik me niet aan mijn eigen afspraak gehouden. Toen ik in iets slechtere stelling toch tot a6 besloot, stond ik verloren. Opgave gloorde aan de horizon.

Dus heb je niets meer te verliezen. Ik gaf even later bewust een toren (Ta8) cadeau in ruil voor mogelijke vrijpionnen. Joris wilde zijn Pa8 echter ook weer naar de stal brengen en dat was een slechte beslissing. Hij beoordeelde zet 25. ..c4 verkeerd of overzag dit akelig tussenzetje met schaak geheel. In elk gevolg het vervolg. Opeens stond ik op winst. Met verhoogde hartslag werden nog enkele krachtzetten gedaan en Joris gaf op. Na ruim vijftig jaar mijn eerste IM-resultaat, nu op weg naar het WK.

Joris won echter alle overige partijen en scoorde 19½ uit 22 (88,6%).

Hieronder, met bijna onzichtbaar commentaar, mijn partij voor de liefhebbers.

[Event "Simultaan Joris Brenninkmeijer (IM) 2024-09-24"]
[Site "Groningen"]
[Date "2024.9.24"]
[Round "1"]
[White "Joris Brenninkmeijer"]
[Black " Klaas Dijkhuizen"]
[Result "0-1"]
[WhiteELO "2514"]
[BlackELO "1912"]

%Created by Caissa.com PGN Maker
1. d4 Nf6 2. c4 g6 3. Nc3 Bg7 4. e4 O-O 5. Nf3 d6 6. Be2 Nc6 7. O-O e5 8. d5 Ne7 9. b4 Ne8 {Vanwege de tijdsdruk van het simultaan besloot ik me volledig te focussen op de K-vleugel.} 10. c5 h6 11. Nd2 f5 12. f3 f4 13. Nc4 g5 14. a4 Kh8 15. Ba3 a6? {Toch een zet op de D-vleugel en gelijk fout. Doorgaan met Pg6 was beter. Wit staat nu duidelijk beter.} 16. Rc1 Ng6 17. a5 {Stockfish adviseert b5} h5 18. b5 Rg8 {g4 en direct Dg5 er achteraan was kansrijker voor zwart.} 19. b6 Bf8 20. bxc7 Qxc7 {Ik hang met de nagels aan de rotsen. Verlies is ogenschijnlijk onontkoombaar. Pxc7 iets beter, maar ik beoordeelde de stelling met mogelijk verlies van pion d6 niet juist.} 21. Nb6 dxc5? {Een bewuste simultaankeuze. Anders was ik zeker langzaam maar zeker gewurgd.} 22. Nxa8 Qxa5 23. Qa4 {De eerste iets te zwakke zet. Pa4 beter.} Qd8 24. Nb6 {Zwakke zet. Wit verkijkt zich lelijk. De gevolgen had ik al als positief voor zwart ingeschat.} Qxb6 25. Qxe8? {Met d6 had wit toch nog een klein voordeeltje behouden.} c4+ 26. Kh1 Bxa3 {Opeens heeft zwart winnend voordeel.} 27. Rb1 Qd6 28. Qa4 b5 29. Nxb5 axb5 30. Qxb5 c3 {'Het is stil aan de overkant.' c1 het doel. Nog even precies spelen.} 31. Qc4 Bb2 32. Bd3 Bd7 {Met zwaar verhoogde hartslag en lichte trillingen worden de laatste zetten uitgevoerd.) 33. Bc2 Rb8 {En Joris laat het zich niet meer bewijzen. Ik had me al ingesteld op een nog moeizame tocht om de vis op het droge te krijgen. Natuurlijk is de stelling niet al te moeilijk, maar toch.} 0-1

Valse start Omlandia 1 in Noordwolde

Visitekaartje v.v. Noordwolde (Gr.)

'De beste stuurlui staan langs het veld'

Eindelijk is er dan op 21 september de eerste competitiewedstrijd. Onder een strak blauwe lucht en zo'n 23º - 24º komen we in Noordwolde aan. Het is warm. Toeschouwers worden daar ogenschijnlijk niet verwacht, want langs het pad om het veld tieren brandnetels, kleihopen, struikgewas, grasbaanracebaan en een roestige omheining. Echt een visitekaartje. Van het bestaan van een scorebord had verder  niemand in Noordwolde ooit gehoord.

Het is Omlandia's eerste wedstrijd en dan wil je vanzelfsprekend geen risico's lopen of deze in elk geval tot het minimum reduceren. Een superstart geeft namelijk iedereen een boost en bevordert het geloof in eigen kunnen. Van jezelf en van het team. 

Vrij normale zomer 2024 in Ten Boer

Zicht op Ten Boersterbos

Regen, regen en toch ook best veel zon, eigenlijk gewoon een mooie zomer

Ondanks de ene depressie na de andere in de eerste helft van de maand juni en juli, is de Ten Boerster zomer van 2024 uiteindelijk een heel normale zomer geworden. 

De periode 4 t/m 16 juni, met als uitschieter 10 juni (40 mm regen en koud met slechts 13,4º) en de periode 1 t/m 17 juli waren wel kletsnat (12 juli 45 mm) met resp. 82 en 137mm van de uiteindelijke maandsommen. 

Natuurlijk, je hebt dikke pech wanneer je dan net met vakantie bent. Het merendeel van Noord-Nederland had na half juli echter prima vakantie weer. Uw blogger wist begin juli nog net op tijd Zuid-Europa te bereiken en miste de toen komende zondvloed in Noord-Nederland van de tweede decade geheel, alleen al in Ten Boer 100mm. Als compensatie kregen we op ons vakantieadres een paar dagen 37-38º, eigenlijk ook geen pretje.

Hardlopen en sporten boven de 50. En dan?

Slakkentijden

Nee, het is geen snelheid van 50 km p/u rennen, maar de leeftijd in de titel. Langzaam maar zeker kom je er achter dat ook jij ouder wordt. Signalen zijn er als consequent dalende kilometertijden en veranderingen in lichaamsonderdelen, lichaamsbouw en spieren. Het laatste in 2014 - 2015 resulterend in het Piriformis-syndroom . Geen pretje. 

Hoe ga je hier allemaal mee om? Accepteren of niet. Dan heb je ook nog een jongere vrouw die regelmatig opmerkt, dat ze op me 'neerkijkt'. "Je wordt kleiner", zegt ze met regelmaat. "Napoleon, Messi en Maradonna waren ook klein, veel kleiner zelfs", zeg ik dan maar, "en dat zijn ook niet de minsten".

'Onacceptabel', was mijn eerste gedachte toen ik na mijn 45e steeds moeizamer in de buurt van de vier minuten per km (15 km p/u) ging rennen. Totdat je een medisch sportartikel leest waarin staat, dat je vrijwel elk kalenderjaar na je 50e een minuutje langzamer over de 10km gaat lopen. Ik behoor bij de gelukkigen die met 35 - 45 seconden trager per jaar deze biologische wijsheid enigszins ondergraven. Dat is in elk geval positief nieuws.

Nooit had ik in mijn jongere jaren gedacht, dat ik in de buurt van 50 minuten zou uitkomen op de 10 km. "Ja, achter de rollator misschien op mijn 90e." Maar nu al, slechts 67 jaar, dat had ik niet zo snel verwacht. Inmiddels is dit echter een feit. Alleen op wonderdagen lukt het af en toe nog kilometertijden beneden de vijf minuten te registreren. Langere afstanden dan de 10km zijn al enige jaren geschiedenis. Ik word een slak.

Vuurwerk en bijzaken belemmeren mogelijke periodetitel Omlandia 1

Zandeweer 1-Omlandia 1

"We hebben nog iets goed te maken"

 Zaterdag 18 mei. De slotdag in een superspannende competitie in klasse 4E. We vallen maar direct met de deur in huis. Alle scenario's van de drie concurrenten om de periodetitel werden uitgevoerd zoals vorige week door mij geschetst. Ze verloren! Scenario's waarin maar weinig andere mensen, zowel spelers als supporters, in geloofden. Omlandia moest dan natuurlijk wel even winnen van de nummer negen op de ranglijst. Theoretisch een niet onmogelijke opgave.

Als speler, nu nog schaker, ga ik nog en ging ik altijd er vanuit dat er vooraf dus een mogelijkheid is op succes, titel, of wat dan ook. Mijn motto en strijdplan: 'Volle bak er in vanaf minuut één'. Agressief spelen en de tegenstander figuurlijk bij de keel proberen te grijpen. Vol goede moed toog ik in heerlijk warm lenteweer naar Zandeweer, want Omlandia heeft natuurlijk dezelfde mindset. Toch?

Revanche voor Omlandia tegen Rood Zwart Baflo

Borussia Mönchengladbach 12–0 Borussia Dortmund (29 april 1978)

Zaterdag 11 mei. De competitie zit er bijna op met nog twee wedstrijden te gaan. Tegenstander Rood Zwart Baflo mag onder een strakblauwe lucht en bij zo'n 20º in Ten Boer vechten om degradatie te vermijden. Slechts drie overwinningen boekten ze tot op heden. Omlandia was echter wel één van de slachtoffers op een veel te donker veld in Baflo op 9 december.

Theoretisch is er nog een sprankje hoop op een periodetitel, maar dan moeten er wel wonderen gebeuren. Om te beginnen moet er volgende week met ruim tien doelpunten verschil of meer gewonnen worden bij ZEC (thuis 7-1). Dat het kan, bewijst bovengenoemde uitslag in de titel, want er moest toen ook ruim gewonnen worden en dat deed Borussia 'Gladbach'. Alleen, het was net niet genoeg voor het kampioenschap.

Dat je er tot het bittere eind in moet geloven, liet ook FC Groningen dit seizoen zien. Promoveren na een 14e plek op de ranglijst in november. Een scenario wat een film waard is. Ongelooflijk.

De meeste spelers op het veld hadden aan het FCG-feestje van vrijdagavond meegedaan. Dat ze verticaal op het veld stonden, was dus eigenlijk ook al een wonder. En ze bewogen zelfs, alweer ongelooflijk. Onder leiding van scheidsrechter Bulthuis werd even na half drie afgetrapt. Omlandia begon best goed.

Dramatisch Omlandia 1 door Holwierde van de mat geblazen

'Opvreten'

 Zaterdag 20 april. De opwarming van de aarde lijkt ten einde, want het is de zoveelste buiïge en frisse aprildag. Sneeuw in de komende nachtelijke uurtjes lijkt zelfs mogelijk. In Ten Boer staat Omlandia 1 - Holwierde 1 op de agenda. In Holwierde werd het eind november op een superslecht veld 4-0 voor de thuisclub. Er zat toen ook geen enkele lijn in het spel van de Ten Boersters. 'Teleurstellend', noemde ik het destijds. 'Veel slechter zou het dit keer toch niet kunnen gaan', dacht ik. 

Met kansen op een periodetitel en revanchegedachten zou je vanzelfsprekend een op en top gemotiveerd Omlandia 1 verwachten. Het zelfvertrouwen na een lange ongeslagen reeks wedstrijden zou er ook moeten zijn. 'Opvreten gaan we ze!', het motto van vandaag. Hoe mis kun je het soms hebben.

Met hoge verwachtingen kwamen daarom vele dorpsgenoten en uw blogger richting het voetbalcomplex op de Sportlaan. Zelfs vrouw en kind kwamen weer eens langs om te genieten. Hoe wreed kunnen we soms ontwaken uit een mooie droom. Zoals deze middag bijvoorbeeld.

Omlandia 1 herrijst als een feniks uit zijn as tegen NEC Delfzijl

Omlandia overlopen en langdurig op achterstand

Zaterdag 13 april. Op een mooie lentedag staat in Ten Boer de return tegen NEC Delfzijl op het programma. Op 18 november werd de wedstrijd in Delfzijl gestaakt in de slotminuten wegens 'verbaal geweld tegen Jan en alleman', hetgeen spelregeltechnisch (geen reden om te staken) niet eens mogelijk was. Het werd en bleef ook na uitspelen van het restant een 2-1 overwinning voor NEC.

Vandaag beloofde het in theorie weer lastig te worden voor Omlandia. Vaste keeper Devon Harmsma is nog steeds geblesseerd, zoon Robert, meestal laatste man, was afwezig en tot overmaat van 'ramp' ging verdediger Fabio Marongiu op de bank zitten met een lichte enkelblessure. 

Mijn gevoel zei me vooraf, dat de laatste Omlandia-linie zwaar op de proef zou gaan worden. De voornaamste reden: de vervangers waren in elk geval niet goed op elkaar ingespeeld. Zevenentwintig minuten lang leek het voorgevoel bewaarheid te worden. Omlandia werd compleet overhoop gelopen. 

Om 14.33 werd er door scheidsrechter Westra gefloten voor de aftrap. 

Omlandia 1 met hotseknotsvoetbal naar winst in Scheemda

 Hotseknotsbegoniavoetbal

Zaterdag 6 april. De temperaturen gaan in heel Nederland naar nieuwe warmterecords voor deze dag. Een fysieke schok voor je lichaam als je moet sporten en daarvoor nog niet hebt kunnen wennen aan dit weertype. Om 16.30u werd de 24,4º aangetikt. 't Kon minder, zegt de Groninger dan.

Hoe anders was het weer van 6 april 1970. Een dag-maximum (!) van 1,7º, non-stop sneeuw vanaf vroege ochtend tot laat op de dag gedurende 15 uur en uitmondend in een witte wereld met een 4-5 cm kleffe sneeuwlaag. In mijn geheugen staat een en ander gegriefd als een heerlijke, koude mijlpaal op weergebied.

In Scheemda trof Omlandia 1 hekkensluiter Scheemda 1. Het grote probleem bij de gastheren is het scoren. Dit laatste is voor Omlandia in mindere mate een probleem. Op moment van schrijven steekt Remco Bolhuis met 25 doelpunten, waarvan 3 in de beker, er met kop en schouders boven de andere topscorers in deze klasse uit. 't Kon minder, zeggen we dan weer.

Over de wedstrijd in en tegen Scheemda kunnen we als liefhebber kort en bondig zijn. Het was niet om aan te zien. Laten we het warme weer maar aanhouden als verzachtende omstandigheid. 

Effectiever Omlandia 1 trekt weer winst tegen Middelstum over de streep

Omlandia's wit-blauw tegen Middelstums blauw-wit

Zaterdag 23 maart. Een frisse dag met wat regen- en hagelbuien en een stevige wind zorgt nog niet voor een aangenaam buiten toeven. Op het programma staat in Ten Boer Omlandia 1 (6e) tegen Middelstum 1 (2e). Twee ploegen die aan elkaar gewaagd zijn. 

Onbewust kies ik in eerste instantie voor nagenoeg dezelfde blogtitel als de vorige keer op 4 november toen Omlandia met 'hangen en wurgen' een 1-3 winst binnensleepte onder kletsnatte, inktzwarte wolken en kille temperaturen. Gelukkig komt de zon er nu wel met regelmaat bij.

De blogtitel heb ik aangepast. Het wil wel zeggen, dat het ook nu weer een echte derby was. We zagen twee hardwerkende en zwoegende ploegen die probeerden te winnen. Het was ook een wedstrijd met twee gezichten, want dit keer kwam Omlandia er in de eerste helft totaal niet aan te pas. Ook nu weer was Jan Oosterbeek invaller-keeper voor de nog steeds geblesseerde Devon Harmsma. Dit keer kon hij de ligstoel en boek thuislaten.

Omlandia 1 vergeet te winnen bij Corenos

Lente in Roodeschool

 Zaterdag 16 maart in Roodeschool. Omlandia gaat op bezoek bij Corenos. Gezamenlijk staan de teams op de zesde plaats. In oktober werd de thuiswedstrijd nog gestaakt na beschamende veldtaferelen aan beide zijden. Het werd 1-2 voor Corenos, maar wel inclusief 'twee wedstrijdpunten in mindering' voor alle betrokkenen.

Natuurlijk wil je dan in de return je blazoen dan enigszins zuiveren met een sportieve wedstrijd, tenminste dat hoopte ik. De omstandigheden: een kille noordenwind deed het voor menig bezoeker kouder aanvoelen dan het op het eerste gezicht leek in de lentezon, maar voor het voetbal was en leek het goed te doen. In 1987 na de ijzelstorm (2 maart) moest de dooi op deze dag toen nog op gang komen. Toen -3,5, nu +7,5º gemiddeld t/m 16 maart. 't Kon minder dus.

De derde periode ging vandaag ook van start. Wilde Omlandia het seizoen nog enigszins geslaagd eindigen dan zou winst welkom zijn. Wegens blessures stond heel verrassend oud-middenvelder Jan Oosterbeek in het doel. De beide verdedigingen zijn aan elkaar gewaagd volgens de statistieken en met een iets betere Omlandia-voorhoede zouden de Ten Boersters mogelijk de betere kansen kunnen krijgen.

Onder leiding van scheidsrechter De Klein werd er om 14.35 uur afgetrapt. De accu van de camera meldt een 'totale leegheid'. Een goed begin is het halve werk.