 |
| En dit is? |
De derde dag begint als alle andere. Opstaan, gymnastiek, scheren, douche en een kleine minuut ijskoud afdouchen. Het enige verschil met een normale werkdag is, dat je thuis blijft. En ook nog eens een stuk meer uitgerust, want door minder reistijd kun je natuurlijk wel een halfuurtje langer slapen.
Dit keer plaatsgenomen in de keuken. Uitzicht op de tuin. Onze dagelijkse bezoekers daar hebben geen weet wat er elders met de mensheid gaande is. Minstens tien vogelsoorten huppen de hele dag door de tuin.
Zowaar drie huismussen, echt zelden of eigenlijk nooit bij ons gesignaleerd, komen langs bij de huismus in huis en doen zich te goed aan de nog aanwezige broodkruimels. Ook de roodborst lijkt eindelijk een vriendin gevonden te hebben. Hij bloost er van.
 |
| Verkering sinds kort |
Het computerwerk was daarnaast weer afzien. De beveiligde verbinding schiet dagelijks terug naar zijn oorspronkelijke stand met alle kleine problemen en vertragingen. Ergernis, maar je begint aan de ergernis te wennen.. De vele Excel-sheets, die ik gebruik, openen als dikke stroop door een trechter, en sluiten net zo snel na het 'saven'. Je kon er haast een boek bij gaan lezen.
De kennismaking met de buitenlucht van vandaag is wanneer in de middag pakjesbezorger arriveert en wanneer de kat naar buiten wil. 't Wachten lijkt op totale opsluiting.
Hoe het de andere collegae verging in de lande? Dat kreeg ik te horen in de Skype-meeting om half twee. In Brabant heeft in elk geval de angst bij velen toegeslagen. Ook waren er patiënten bij onze vestiging aldaar. De Noorderlingen ondergaan hun lot nog rustig tot op heden.
's Middags kom je dan eindelijk in de 'flow'. De verbindingsproblemen zijn voorbij en ik kan los met de salarisjournaalpost en alles wat er uit voortvloeit. Daar doe ik het voor.
Het is inmiddels 18.10. De voor velen doodsaaie dag zit er weer op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten