Omlandia C1 gelijk tegen Veendam 1894 C1

Omlandia C1-Veendam 1894 C1 (klik voor vergroting)

Herfst in Ten Boer. Felblauwe luchten, mooie wolkenpartijen en een lekker zonnetje na stromende regen tot ver in de ochtend. Zaterdag 6 oktober werd weer menige wedstrijd afgelast door het natte weer van de afgelopen twee dagen en dus vele doorweekte voetbalvelden. Zo niet Omlandia C1 - Veendam 1894 C1 op het hoofdveld van Ten Boer.

Beide clubs kenden geen goede start van de competitie en zouden in mijn ogen op revanche belust moeten zijn. Omlandia ontbrak het, gezien het doelsaldo, tot op heden aan scorend vermogen en bij Veendam aan verdedigende kunsten. En ook nu weer mocht het talrijke toegestroomde publiek vijf minuten voor aanvang weer constateren, dat de wedstrijd al begonnen was. Kennelijk de nieuwste trend bij het scheidsrechterscorps de laatste tijd.

Kevin Potgieter is sneller

Over de eerste helft kunnen we kort en bondig zijn. Veendam 1894 C1 kwam er totaal niet aan te pas en wisten slechts één keer het doel van Jordy Haveman in het vizier te krijgen. Het leverde hun zelfs twee corners op, maar groot gevaar leverde dit niet op. Aan de hand van alweer Carlos Chrysotome was het dus alleen Omlandia wat de klok sloeg in speltechnisch opzicht. Veel kansen leverde het direct niet op. In de eerste twintig minuten viel er zelfs weinig te noteren voor uw verslaggever. Dat zou echter snel veranderen.

Carlos

Deze 14-jarige speler behoort waarschijnlijk tot de top van zijn Nederlandse leeftijdsgenoten of zou met goede begeleiding en coaching dit niveau kunnen halen. "Hoge bomen vangen veel wind" is echter een Nederlands gezegde. Op voetbalgebied betekent dit, dat veel andere spelers niet kunnen accepteren dat er iemand is, die ze continu te slim af is. Dus pakken ze het met andere middelen aan, vaak met overtredingen en duw- en trekwerk. Carlos overkomt dat vaak en dus vaak het slachtoffer.

Carlos heeft echter ook een enorm rechtvaardigheidsgevoel. Maar, dat is soms ook zijn zwakke punt. Hij wil, dat de scheidsrechter hem beschermt en gebeurt het in zijn ogen onvoldoende, terecht of onterecht, dan .... neemt hij het voor zich zelf op. In woord en daad, maar ... met averechts effect. Voor hemzelf, het eindresultaat, het voetbal in het algemeen en zijn team. Zie het vervolg.

Focus

(je richten op op één punt / eindresultaat; focus betekent brandpunt)

Kortom, hij en trouwens ook vele andere sporters en coaches(!) focussen zich in de wedstrijd onvoldoende op het eindresultaat, de competitie en het teambelang. Futiliteiten en randzaken worden opeens belangrijker geacht dan de einduitslag. Ook het besef, dat de scheidsrechter een fout kan maken, niet alles kan zien, maar wel probeert de wedstrijd zo eerlijk als mogelijk te leiden ontbreekt soms ten dele. Natuurlijk geldt het laatste dus niet alleen voor Carlos, maar voor vele voetballers. Zolang er niet echt gemeen wordt gevoetbald, geen superzware overtredingen worden begaan of beledigingen worden geuit, vergeet je dus alles en iedereen om je heen tijdens de wedstrijd. Behalve je teamgenoten natuurlijk. Dat heet focussen en betekent het succes van menig Olympisch kampioen, wereldkampioen of sportteam. De focus in de voetbalwedstrijd is dus gericht op de eindstand. Jijzelf, samen en dus met zijn allen zijn daarvoor verantwoordelijk.

En of het toeval is nog dit: (bron: Edwin van der Sar / Telegraaf over Christiano Ronaldo, Manchester United en focus)

Dat kon omdat er bij de club altijd een echte familiesfeer was. Cristiano kon niet geloven hoe mijn zoon in een paar jaar was gegroeid.

Andersom heb ik in de afgelopen seizoenen gezien hoe Cristiano als voetballer en als mens is gegroeid. Ik herinner mij nog het eerste seizoen met hem. Hij was jong, had talent en wilde alle trucjes die hij op straat of op de training had geoefend, in wedstrijden laten zien. Dat was logisch, daar ben je jong voor. Maar bij Manchester United leerde hij snel dat het resultaat van het team boven zijn individuele optreden werd gesteld. De coaches en de spelers maakten duidelijk dat voor een overwinning alles moest wijken. Ook de trucjes, hoe leuk ook, van Cristiano.

Nog eens Carlos

Bijna vanzelfsprekend lag hij aan de basis van de 1-0. Vaak laat hij anderen scoren, dit keer deed hij het op wilskracht zelf. Een geweldige solo door het centrum bracht hem in het 16m-gebied. Een hard schot kwam van zijn voeten, die door de keeper zijn benen in het doel rolde. 1-0. Nu zouden er vanzelf meer volgen, maar .... Carlos werd voor vijf minuten van het veld gestuurd. Een wilde greep van zijn tegenstander in de nek werd niet door hem op prijs gesteld. Terecht, maar zijn reactie was niet beheerst om het maar eens "zachtjes" uit te drukken. Een minuutje later nam hij ook nog eens revanche en hij kon gaan. Hij kwam niet terug.

Ondertussen

 .... werd er in de eerste helft nog wel steeds goed (!) gevoetbald door de jongens. Een schot van Roy Boer, een mooie aanval over de rechtervleugel van Bodhi Prenger en Remco Bolhuis, maar niet de zo gewenste 2-0 en dus slechts 1-0 bij rust.

De tweede helft

We zagen plotseling een heel andere wedstrijd. Twee ploegen, die er hard voor knokten met vele kansen aan beide zijden. Dit keer was Veendam 1894 speltechnisch overheersend. Geluk hadden ze met een vrije trap op een kleine 20 meter van Jordy's doel. De bal werd tegengehouden, maar viel "dood" neer. De hele verdediging bleef passief staan en kijken en dat buitenkansje liet een Veendam-aanvaller zich niet ontgaan, 1-1.
Even later zelfs de 1-2 voor Veendam. Tot mijn verbazing volgde annulering wegens een overtreding. Berustend en lichtelijk depressief was ik al verder gelopen. In gedachten al bij het verdere competitieverloop, want hoe nu verder? Ik mocht blijven hopen, dankzij de scheidsrechter.

Klaar voor een goede vrije trap van Robbert Veldman, maar geen resultaat

 Even later behoedt Jordy Omlandia voor een 1-2 achterstand. Aan de overkant is het Remco, die in de 50e minuut een dot van een kans mist. Kansen over en weer volgden. Of Omlandia in staat was nog een tegenslag te verwerken was de vraag, maar ze vochten als leeuwen.

Een verslagenkijkende keeper na de 2-1 van Remco

De beloning volgde gelukkig ook voor de inzet. Een schitterende aanval met een één-tweetje tussen Jeffrey Hoeksema en Remco (doelpunt) door het centrum leverde een 2-1 voorsprong op.

Die geven we niet meer weg zou het motto nu moeten zijn, maar drie minuten later staat het toch weer 2-2 door geknoei en chaos achterin. Veendam gaat op jacht naar meer en er volgden nog aardig wat kansen. Omlandia kreeg in de slotfase ook nog twee keer de keeper in het vizier. Beide teams slaagden er echter niet meer in te scoren en een gelijkspel   was dus het zwaarbevochten eindresultaat. Gezien de gang van zaken wel terecht.

Epiloog


Als we als mens bij elke tegenslag in het leven, terecht of onterecht, direct gaan opgeven, weglopen of het bijltje er bij neer gooien dan zou het een mooie boel worden in de wereld. Tegenslagen, domme pech, horen gewoon bij het leven en daar moet je mee leren om te gaan. Het zijn goede leermomenten.
Voetballend, nam ik me zelf altijd voor om bij een gemene overtreding van de tegenstander deze sportief in de pan in te hakken, het liefst met dubbele cijfers. Als we maar wonnen. Zo niet, ach dan toch in de volgende wedstrijd. En CC, vergeet deze dag en op naar de top. Je kan het, maar wel focussen .... samen met anderen en vertrouwend op anderen. Tot volgende week.