Veertiende competitiewinst voor Omlandia C1

Voetballers zijn net mensen. Haal je ze van hun vaste stek en ze zijn van slag af.  Rust, reinheid en regelmaat daar zijn ze het meest bij gebaat. Al duurt het vanaf onze geboorte tot de geboorte van een mogelijke papa-zegger voordat het gros van de de mensheid deze tegeltjeswijsheid wil accepteren.

Gorecht C2 stond zaterdag 17 maart weer op het menu. Op 8 oktober vorig jaar goed voor een 12-1 overwinning van Omlandia C1 en een blog, die nog altijd bij de favorieten staat. Bedankt, lezers.
Met een scenario van 200 seizoensdoelpunten in het hoofd, de tussenstand voor aanvang van de wedstrijd was 121 doelpunten, ging uw blogger er eens voor zitten, eh staan. Nog 79 stuks in negen wedstrijden dat moet een eitje zijn voor onze jongens, maar wie ben ik. Om terug te komen bij het begin van dit verhaal. Jaap, de coach had het hele team overhoop gehaald (veel wissels, blessures, nieuwe voorhoedespelers inpassen) en zo'n vijf spelers stonden daarom niet op hun vaste stek. Dit alles conform advies van de KNVB (jeugd op alle posities laten spelen) en ook uw blogger heeft ooit als coach iets dergelijks met deze jongens uitgehaald. Toch, als je wilt winnen, moet je dit eigenlijk niet doen. Het experiment van uw blogger betekende destijds met veel van deze zelfde jongens 3-0 achter bij rust. Gelukkig waren ze al kampioen. Er zijn natuurlijk grenzen aan zo'n experiment en nog mooier er staat geen tijdsduur voor. "Na de rust maar weer normaal doen", dacht ik, zette alle jongens weer op de gebruikelijke posities en "klik" zei het team weer om de wedstrijd met 5-3 winnend af te sluiten. Wat is voetbal toch simpel.


Vandaag ging het met het experiment haast dezelfde kant op. Het liep voor geen meter in de eerste helft. Je kunt zelfs zeggen dat als Omlandia in de rust met 2-1 achter had gestaan daar niets op aan te merken zou zijn geweest. Het grote technische overwicht was er wel, maar de goede aanvoer naar de voorhoede ontbrak geheel. Het deed gewoon zeer aan de ogen. Ook gaf het team veel ruimte weg

Ruimte weggeven

en daarmee Gorecht regelmatig de kans om richting keeper René Dwarshuis op te stomen. Toch kwam Omlandia weer als eerste op voorsprong. Na een goede assist van Ricardo van Coevorden was het topscorer Jefffrey Runhart, die de score opende.Om en om waren er vervolgens kleine aanvalskansen voor beide teams en tot ieders schrik aan Omlandia-zijde resulteerde dit zowaar in een tegengoal van Gorecht. Nog werd er geen alarm geslagen, 't leek de Titanic wel onder het motto "dit schip kan niet zinken", maar één minuut voor de rust begon het door te dringen. Gorecht kreeg een levensgrote kans op 2-1, maar op raadselachtige wijze (raakte je hem nog René?) verdween de bal niet in het doel. Ruststand dus 1-1.

"De bordjes verhangen" 

In de rust volgde vermoedelijk een mooie toespraak van de coach en de beslissing om de meeste jongens weer op hun vertrouwde posities te laten spelen. Een goed besluit, want na de rust mocht keeper René nog één keer goed ingrijpen en de bal hoog over kijken. Verder was het oude vertrouwde Omlandia-bewind weer aan het roer en volgden de kansen elkaar weer in rij op. De bordjes waren duidelijk verhangen. In de 40e minuut werd een goede voorzet van Jeffrey R. goed afgemaakt door Jeroen Brookman. Kansjes en kansen volgden voor nog eens Jeffrey R. (3x), Jeroen (naast) en Ricardo (zijnet). Dan in de 58e minuut een corner van Nick Oostland, de bal komt bij Kevin Potgieter en zijn schot belandt op de paal en stuitert het veld weer in. Ricardo is er als de kippen bij en scoort de 3-1. Toen weer een schot van Carlos en een kopbal van Nick, beiden zonder resultaat.

Experiment ten einde (?)

In de slotfase weer een corner van Nick. Dit keer komt de bal perfect op het hoofd van Jeffrey, die ogenschijnlijk gemakkelijk in kon koppen.

In de 4-1 stand kwam de laatste minuten geen verandering meer. Drie punten dichter bij het kampioenschap is het belangrijkste.  Gefeliciteerd, jongens.