Omlandia 2 walst over Groningen 2 heen

"Opvreten, die hap"

Het onderaanstaande Groningen 2 was zaterdag 30 maart de tegenstander van Omlandia 2 in 'Stad'. Het was schitterend lenteweer, verder was er een tegenstander die gemiddeld zo'n zes doelpunten om de oren krijgt. Zelfs tien per wedstrijd tegen de toppers. Omlandia is ook een topper en ik ging er daarom eens goed voor zitten, eh staan. Ik zit eigenlijk nooit.

De kunst als coach is om het team toch zodanig te motiveren, dat ze elke wedstrijd benaderen als een topwedstrijd. Dat je niet denkt van 'Ach, we winnen de wedstrijd ook zo wel even', want dat is vaak de bron van vele sportieve ellende. De reden: onderschatting en natuurlijk een totaal verkeerde wedstrijdinstelling. Dus het motto: "Opvreten, die hap"

0-1 door Ivar Nijboer

Ik zag, dat koploper Knickerbockers en Helpman er in totaal twintig inge'knickerd' hadden bij Groningen 2. Of dat in wedstrijden van 90 minuten is gebeurd was dan de volgende vraag.

Groningen 2 schijnt niet te trainen, de conditie is dus slecht. Of dit een reden is om geen volledige wedstrijd te spelen vind ik persoonlijk twijfelachtig.
Bij Omlandia thuis was het verzoek van de tegenstander om de wedstrijd met tien minuten te bekorten namelijk ook om raadselachtige redenen gehonoreerd. Dat zou toch niet weer gebeuren, denk ik dan. Het bleek een naïeve gedachte.

Zelf zou ik als coach een doelstelling  van 17 doelpunten op het bord hebben genoteerd. Dubbele cijfers het minimum. Thuis vielen er slechts 4 te noteren en je wilt de koploper toch graag op één punt de baas zijn.Het zwakke punt van de tegenstander is dus de conditie, vooral tot uiting komend na een klein half uur spelen, voor sommigen al na minder minuten gezien de kreet naar de kant van "hoe lang nog?".

Uiterlijk de 30e minuut is dus ongeveer het tijdstip, dat doelpunten als rijpe appelen uit de boom kunnen vallen. Manden vol misschien zelfs, en dan bederft de scheidsrechter het feestje. Ergerlijk.

0-2 Dennis van Dijk

Ik zal dus over deze wedstrijd kort en bondig zijn. In de eerste helft kwam Omlandia wat moeizaam op gang, maar in de 18e minuut scoort Ivar Nijboer na een mooie aanval op fraaie wijze de 1-0. Zes minuten later verdubbelt Dennis van Dijk de score en de ban is gebroken. Vele kansen volgen nog. Dennis scoort in de 32e minuut nogmaals. Ondanks een langdurige blessurebehandeling wordt te vroeg afgefloten. De rust wordt dus met 0-3 voorsprong bereikt.

Rust 0-3

Het kan nog steeds

Na de rust speelt zowaar Groningen 2 een dikke twintig minuten lang grotendeels op de helft van Omlandia. Enigszins beschamend in mijn ogen en eigenlijk onacceptabel, maar het vele balverlies maakte veel goed en camoufleerde het relatief slechte veldspel bij Omlandia.

Het is de ene counter na de andere, vele kansen volgen dus ook, maar ook vele, vaak superkansen, die worden gemist voor soms een nagenoeg leeg doel.

Pas in de 60e minuut volgt de 0-4 door Stefan Nieboer, na weer een klein kwartier in de 72e minuut volgt de 0-5 door Jeroen Dijkhuizen. Kort hierna weer Stefan en nogmaals Jeroen en daarmee de stand op 0-7 zettend. De tegenstander beweegt nog slechts een beetje, als een soort boei in zee heen en weer wiegend. Er even om heen lopen en je staat weer voor de keeper.

0-7 Jeroen Dijkhuizen

Nog tien minuten te spelen, streefdoel nog steeds: 17 doelpunten, het kan nog. En dan fluit die scheids af. Zoals ik al zei "ergerlijk". Bovendien was ik net aan een nieuw rondje om het veld begonnen.

Gelukkig scheen de lentezon, was het bijna zomertijd, heeft Omlandia een nieuw scorebord en verloor Omlandia 1 eens niet. Maar .... dubbele cijfers op het nieuwe scorebord zijn niet mogelijk. Voorlopig twijfel ik daarom nog even als eventuele nieuwe coach (mocht er een aanbod komen).

De zeven doelpunten kwamen tot stand na zo'n 22 aanvallen (32% rendement, en best wel goed).

0-3 Dennis van Dijk

0-5 Jeroen Dijkhuizen