Omlandia C1 - Velocitas C1 (nu inclusief statistieken)
Kil weer en een grauwe hemel waren het decor deze zaterdag, 3 november, van de wedstrijd in Ten Boer tussen Omlandia C1 en Velocitas 1897 C1. Volgens de ranglijst de nummer 10 tegen 6 en dus zou het vooraf gezien weer goed opletten moeten zijn voor onze jongens.
Ook nu weer begon de wedstrijd weer eens ruim voor aanvangstijd hetgeen kennelijk een gewoonte wordt in de voetbalwereld. Daarnaast vergat uw blogger de smartphone en moet de lezer dus de beelden dit keer er even zelf bij bedenken. Het zou alweer een zwarte dag worden voor onze jongens.
Overheersend middenveld
Velocitas deelde na drie minuten het eerste tikje uit, maar het gevaar werd nog gekeerd richting corner. Daarna was Omlandia aan de hand van aanvoerder Carlos Chrysotome heer en meester op het veld. Trouwens, het hele middenveld, Carlos, Roy Boer en Bodhi Prenger, stond deze helft uitstekend te spelen. Velocitas kwam er niet of nauwelijks meer aan te pas en diverse technische hoogstandjes passeerden de revue.
Dat betekende echter nog niet, dat het eenrichtingsverkeer richting het doel van Velocitas was, maar een redelijk groot aantal kansen leverde het wel op. In de zesde minuut stond Kevin Potgieter aan de basis van de eerste aanval, maar de bal smoorde in de verdediging. Even later was het Roy die zijn schot gemakkelijk gepareerd zag. Op assist van Guus Kuipers mocht Kevin het in de 10e minuut nogmaals proberen. Grote pech voor hem en nog belangrijker, het team, want hij raakte de lat.
Mentale klap
Toen volgde de inmiddels bijna wekelijkse dreun van de tegenstander. In de 19e minuut braken ze over links door, de bal leek eerst nog te onderscheppen voor de verdediging, maar belandde toch door goed doorzetten voor het doel van keeper Jordy Haveman. De daar vrijstaande aanvaller van Velocitas maakte de kans af met een perfect schot in de linkerhoek. Een mentale klap, die Omlandia nu wel eens uitstekend verwerkte.
Vier minuten later scoorde Carlos met een fraaie kopbal uit een corner. De tijd leek rijp om door te stoten en dat deed Omlandia. In eendrachtige samenwerking met Jeffrey Hoeksema kreeg Remco Bolhuis na 25 minuten de bal rechts in het 16m-gebied aangespeeld en een seconde later scoorde hij ook met een strakke schuiver. 2-1 en op naar een hogere score was nog steeds mijn verwachting. Maar in de slotfase sloeg Velocitas weer toe. Twee aanvallen volgden zelfs nog. Op de eerste wist Jordy nog te redden, maar in de laatste minuut van de eerste helft was het raak. Geknoei achterin leverde, ogenschijnlijk totaal onnodig, de 2-2 op.
Achteraf zag ik in, dat onze jongens het moesten opnemen tegen een toch wel snelle en effectieve Velocitas-voorhoede, die goed gebruik maakte van de geboden ruimte en kansen.
Tweede helft
Na de rust een kwalitatief veel mindere wedstrijd van Omlandia. Waarom? Tsja, wat moet je er van zeggen?
Feit was in elk geval, dat de ruimten tussen de aanval-, midden- en verdedigingslinie groter werden. Er moest onnodig meer gerend worden, er was vaker balverlies, de bal kwam vaker in de voeten van Velocitas en die maakte daar goed gebruik van. Slechts een aantal keren wist Omlandia nog het strafschopgebied te bereiken, maar de meeste keren had de verdediging geen enkel probleem om het gevaar te keren.
Alleen Robert Dijkhuizen, nu eens als rechtshalf, was in de derde minuut nog dicht bij een doelpunt. Zijn schot werd nog net tot corner verwerkt. Kevin kon na zeven minuten nog net een doelpunt van Velocitas voorkomen. Even later ging een schot rakelings voor Jordy langs en, zoals vaak, ook nu weer was drie keer scheepsrecht. Bij de derde aanval, 55e minuut, van Velocitas verdween de bal in het doel en stond op dat moment voor het gevoel van de Omlandianen en de supporters een onterechte 2-3 op het scorebord.
"Ik haat verliezen"
Een slotoffensief is dan met nog een klein kwartier op de klok het motto bij uw blogger. "Het doet er niet toe hoe je het doet als je het maar doet". Het kwam totaal niet uit de verf. Ook blijven en lijken sommigen jongens bij een achterstand soms nog teveel aan verdedigende taken te denken. Hoewel een bijzonder positieve eigenschap, maar bij achterstand gelden andere eigenschappen. Moed en durf om aan te vallen.
Misschien is het een opdracht van de coach, maar de stand gelijktrekken of zelfs nog winnen met enig risico nemen, zou toch de voorkeur moeten hebben bij iedereen. Tijd verliezen door rustig de bal op te halen bij ingooi of corner, allemaal van die kleine dingetjes die de verlieskans vergroten.
"Waarom ben je wereldkampioen geworden?", vroeg men ooit aan schaker en ruim 15 jaar wereldkampioen Karpov. Het simpele antwoord: "Ik haat verliezen." Hij wilde gewoon niet verliezen, het kenmerk van de winnaar. Deze mentaliteit moet in het team zichtbaar zijn en vervolgens op het veld.
Natuurlijk is ook een compliment voor de Velocitas-verdediging op zijn plaats, want geen enkele kans werd er nog door Omlandia gecreƫerd. Dus kwam er ook in de stand geen verandering meer en weer na de wedstrijd het gevoel van totaal onnodig puntenverlies.
"Ik haat verliezen", dacht ook uw blogger en vertrok snel naar huis voor het schrijven van dit stukje. Het begon inmiddels zachtjes te regenen, de dag werd nog grijzer als ie al was.
Hoe nu verder?
Dat betekende echter nog niet, dat het eenrichtingsverkeer richting het doel van Velocitas was, maar een redelijk groot aantal kansen leverde het wel op. In de zesde minuut stond Kevin Potgieter aan de basis van de eerste aanval, maar de bal smoorde in de verdediging. Even later was het Roy die zijn schot gemakkelijk gepareerd zag. Op assist van Guus Kuipers mocht Kevin het in de 10e minuut nogmaals proberen. Grote pech voor hem en nog belangrijker, het team, want hij raakte de lat.
Mentale klap
Toen volgde de inmiddels bijna wekelijkse dreun van de tegenstander. In de 19e minuut braken ze over links door, de bal leek eerst nog te onderscheppen voor de verdediging, maar belandde toch door goed doorzetten voor het doel van keeper Jordy Haveman. De daar vrijstaande aanvaller van Velocitas maakte de kans af met een perfect schot in de linkerhoek. Een mentale klap, die Omlandia nu wel eens uitstekend verwerkte.
Vier minuten later scoorde Carlos met een fraaie kopbal uit een corner. De tijd leek rijp om door te stoten en dat deed Omlandia. In eendrachtige samenwerking met Jeffrey Hoeksema kreeg Remco Bolhuis na 25 minuten de bal rechts in het 16m-gebied aangespeeld en een seconde later scoorde hij ook met een strakke schuiver. 2-1 en op naar een hogere score was nog steeds mijn verwachting. Maar in de slotfase sloeg Velocitas weer toe. Twee aanvallen volgden zelfs nog. Op de eerste wist Jordy nog te redden, maar in de laatste minuut van de eerste helft was het raak. Geknoei achterin leverde, ogenschijnlijk totaal onnodig, de 2-2 op.
Achteraf zag ik in, dat onze jongens het moesten opnemen tegen een toch wel snelle en effectieve Velocitas-voorhoede, die goed gebruik maakte van de geboden ruimte en kansen.
Tweede helft
Na de rust een kwalitatief veel mindere wedstrijd van Omlandia. Waarom? Tsja, wat moet je er van zeggen?
Feit was in elk geval, dat de ruimten tussen de aanval-, midden- en verdedigingslinie groter werden. Er moest onnodig meer gerend worden, er was vaker balverlies, de bal kwam vaker in de voeten van Velocitas en die maakte daar goed gebruik van. Slechts een aantal keren wist Omlandia nog het strafschopgebied te bereiken, maar de meeste keren had de verdediging geen enkel probleem om het gevaar te keren.
Alleen Robert Dijkhuizen, nu eens als rechtshalf, was in de derde minuut nog dicht bij een doelpunt. Zijn schot werd nog net tot corner verwerkt. Kevin kon na zeven minuten nog net een doelpunt van Velocitas voorkomen. Even later ging een schot rakelings voor Jordy langs en, zoals vaak, ook nu weer was drie keer scheepsrecht. Bij de derde aanval, 55e minuut, van Velocitas verdween de bal in het doel en stond op dat moment voor het gevoel van de Omlandianen en de supporters een onterechte 2-3 op het scorebord.
"Ik haat verliezen"
Een slotoffensief is dan met nog een klein kwartier op de klok het motto bij uw blogger. "Het doet er niet toe hoe je het doet als je het maar doet". Het kwam totaal niet uit de verf. Ook blijven en lijken sommigen jongens bij een achterstand soms nog teveel aan verdedigende taken te denken. Hoewel een bijzonder positieve eigenschap, maar bij achterstand gelden andere eigenschappen. Moed en durf om aan te vallen.
Misschien is het een opdracht van de coach, maar de stand gelijktrekken of zelfs nog winnen met enig risico nemen, zou toch de voorkeur moeten hebben bij iedereen. Tijd verliezen door rustig de bal op te halen bij ingooi of corner, allemaal van die kleine dingetjes die de verlieskans vergroten.
"Waarom ben je wereldkampioen geworden?", vroeg men ooit aan schaker en ruim 15 jaar wereldkampioen Karpov. Het simpele antwoord: "Ik haat verliezen." Hij wilde gewoon niet verliezen, het kenmerk van de winnaar. Deze mentaliteit moet in het team zichtbaar zijn en vervolgens op het veld.
Zwarte dag |
"Ik haat verliezen", dacht ook uw blogger en vertrok snel naar huis voor het schrijven van dit stukje. Het begon inmiddels zachtjes te regenen, de dag werd nog grijzer als ie al was.
Hoe nu verder?
- Klamp je vast aan het uitstekende spel van de eerste helft, zelfs al vele helften in dit seizoen
- Klamp je vast aan het feit dat vele nederlagen met maar 1 of 2 doelpunten verschil waren
- Mentaal niet willen verliezen en dat fysiek laten zien op het veld
- Neem wedstrijdsituaties -met name aanvalsituaties- thuis van te voren door (visualiseren).
- Spreek dan met jezelf al af hoe je b.v. dat strafschopgebied wil, zou en moet intrekken, koste wat het kost. Word je neergelegd dan is er immers een strafschop.
- Spreek met jezelf af / visualiseer hoe je b.v. gaat schieten
- Studeer vrije trappen en corners in, spreek codes af
Ik weet, dat dit team veel beter kan!
Statistieken: (1e resp. 2e helft, totaal resp. tegenstander)
Aanvallen: 5+2=7 resp. 5+5=10
Corners: 2+2=4 resp.1+0=1
Doelpunten: 2+0=2 resp. 2+1=3
Efficiency: 29 resp. 30%
Statistieken: (1e resp. 2e helft, totaal resp. tegenstander)
Aanvallen: 5+2=7 resp. 5+5=10
Corners: 2+2=4 resp.1+0=1
Doelpunten: 2+0=2 resp. 2+1=3
Efficiency: 29 resp. 30%
Geen opmerkingen:
Een reactie posten