Gaustatoppen

Hartje zomer

Gaustatoppen - 1883 meter

"Zijn we er al bijna, papa?" Nee, ze waren er nog lang niet. Nog niet eens op de helft.
"We gaan naar de top", zei de Nederlandse vader -vermoedelijk bij herhaling- bij het passeren in de inmiddels gestaag neervallende en kille regen tegen zijn vrouw en twee kinderen van om en nabij acht jaar.

Ik zag het somber in voor hun, want evenals de regen zakte ook de temperatuur gestaag. "Die zullen nog wat beleven. Als dat maar goed komt met de relatie in de familieverhoudingen.", dacht ik stilzwijgend. Er is niets ergers in een organisatie wanneer niet alle neuzen dezelfde kant opwijzen. Zeker bij nat en koud weer.

Het was al tegen tweeën in de middag. De Dijkhuizentjes hadden de koudste zomervakantie ooit op het programma gezet. Een mooi rondreisje richting Scandinavië en dan vooral Zuid-Noorwegen. Een aanrader voor de actievelingen onder ons en/of liefhebbers van natuurschoon.

Een goede voorbereiding bij een bergwandeltocht is absoluut te adviseren. Goede wandelschoenen zijn onontbeerlijk, alsmede een enigszins waterdichte rugzak, regenjas en diverse extra (en warme) kleding. Veel proviand en drinkwaren voor onderweg noodzaak. Dat ook een warme muts en handschoenen mee hadden gemoeten was door uw blogger echter over het hoofd gezien. Het is immers zomer. We gingen deze dag, 29 juli, de Gaustatoppen beklimmen, een berg van 1883 meter hoog. Lopend.

De wonderschone aanloop in het dal

's Ochtends eerst het weer eens goed geraadpleegd. Regen in de middag tot en met de volgende ochtend was de voorspelling. Temperatuur 7-10º in de ochtend oplopend naar zo'n 12º, maar de laatste onderaan de berg vanzelfsprekend. Dat scheelt nog echt een stuk. Tegen twaalven zou het desondanks op de top toch ook nog wel redelijk moeten zijn, was mijn eigen inschatting.

De dag begon gelukkig wel met fraai weer en dus was het motto om iedereen snel in actie te krijgen. Twee en een half tot drie uur klimwerk volgens de routeplanner, lengte een luttele viertal kilometers en ruwweg 1 km hoogteverschil. Een 'makkie' dus.

Ook de folder gaf als zwaartecategorie de één na zwaarste (van vier) aan. Dat moest voor iedereen te doen zijn. Voor de goede orde. In Noorwegen kennen ze geen goed geplaveide of enigszins platte en goed te belopen bergpaden. We gingen daar de echte natuur in.

Natuurlijk is het met een beetje goede voorbereiding ook te doen. Toch moet het weer niet echt tegenzitten en zeker niet onderschat worden. Ook hartje zomer niet. In ons geval bleef het ook koud en nam de bewolking en mist op de top meer en meer toe. Naarmate je de top naderde werd het nog kouder. Ik schatte het boven op zo'n 2-4º en met een iets toenemende wind voelt het dan aan als rond het vriespunt. Echt lekker fris in korte broek.

Klimmend gaat het met zulke kleding dan nog wel. Klauterpartijen over kleine en grotere rotsblokken zorgen toch nog wel voor de nodige zweetdruppeltjes en voor sommigen van ons een behoorlijk verhoogde hartslag. De heenreis duurde slechts 2 uur en 5 minuten, bijna een wereldrecord.

Later bleek, dat de 'Turysthytte' annex klein restaurantje niet de echte top was, maar gezien het verslechterende weer wel die dag voor ons.

Turysthytte (links) en zendmast Gaustatoppen (2 dagen later)

Zie ook: http://reistipsnoorwegen.nl/vakantie/noorwegen/gaustatoppen.htm

Na wat extra calorieën in het restaurant en omkleden in lange broek begon de afdaling. Dat kon met de ondergrondse kabelbaan, maar natuurlijk kozen wij voor hetzelfde pad terug. Een beetje afzien maakt de vakantie immers onvergetelijk. De regen gooide er een 'paar drupjes' bij op, de temperatuur zakte nog wat verder en nu was het zaak om te voorkomen dat ook je humeur onder het nulpunt zou zakken.

Keien en rotsblokken worden soms glad bij vocht. Dat kan riskant zijn als je niet oppast. Je schoenen gaan soms sjompen wanneer ze niet waterdicht zijn. Ook ben je soms vanwege het slechte weer geneigd om blindelings achter je voorganger aan te lopen. Wanneer die de markeringen (rode stip of letter T) niet meer volgt dan kun je zeker in mistige omstandigheden snel verdwalen. Gelukkig gebeurde het laatste pas vlak bij het eindpunt.

Rode markering nog net zichtbaar

We haalden natuurlijk de eindstreep. Kletsnat en verkleumd, maar zonder schade. Doorweekt ook, omdat 'eigenwijssie-dochter' geen regenjas nodig dacht te hebben. Een goede regenbroek is verder ook niet direct iets waar je aan denkt bij vertrek.

Of onze mede-Nederlanders aan het begin van het verhaal de top gehaald hebben? Ik weet het niet. Verstandig vond ik het niet om bij een dergelijke weersvoorspelling dit met jonge kinderen op de agenda te zetten .

Toch is deze beklimming van de Gaustatoppen een aanrader voor de zomertoerist. Bij helder weer heb je op de top uitzicht over 1/6 gedeelte (!) van heel Noorwegen. Aldus de boekjes.

Op de Matterhorn (top 4478 m) vonden een week later twee Engelsen de dood. Bevroren in een sneeuwstorm. Hartje zomer.

Rjukan, een plaats met nauwelijks zon in de winter.