Missie
Uithuizermeeden, 3 februari. "Heracliden oet" staat op het programma van Omlandia 1. "Altied lastig", aldus de band 'Voorheen de Bende'.
Als ik coach zou zijn van een team dan zou op dag 1 van het seizoen allereerst mijn missie aan de sporters worden medegedeeld. Ik zou ze allereerst mededelen, dat zolang een kampioenschap in theorie haalbaar is op papier, er elke wedstrijd zou worden gespeeld of het de WK-finale is.
Verder zou medegedeeld worden, dat de manier om dit te behalen telkens nagenoeg dezelfde zou zijn. Er worden geen concessies gedaan richting de kwaliteiten van de tegenstander. Natuurlijk verzamel je wel alle informatie van de laatste en gebruik je die info om de slagingskans te optimaliseren.
PSV dit seizoen, Feyenoord vorig seizoen waren en zijn mooie voorbeelden waar duidelijk te zien was, dat er een missie volbracht moest worden. Van coach tot de allerlaatste speler, maar ook bij de staf en begeleiding stond het vizier op scherp. Het hele seizoen. Werkelijk elke (reserve-)speler wist wat hem te doen stond. Het strijdplan was 'crystal clear' zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen.
Hoe bereik je succes? Voor 90% door herhaling, herhaling en herhaling. Verder voor 100% met een optimale mindset. En met 190% boek je dan succes. Afleiding tijdens de wedstrijd door randzaken, fratsen van de tegenstander, en rare beslissingen van een 'scheids' doen jou en je team helemaal niets. NIETS! 'Focus op de eindstand', dat is het enige wat telt bij de echte sporter in een wedstrijd.
Geloof in eigen kunnen
Nu hebben we inmiddels de data van 12 competitiewedstrijden. Zelf had ik voor aanvang van de competitie al het volste vertrouwen in de Omlandia-spelers. Ik kon me niet voorstellen, dat met dit team van alleszins acceptabele en technische spelers, het aanvallend vermogen, en een heel goede keeper er niet bovenin kan worden meegedraaid in deze klasse.
De kunst is om de meest optimale veldbezetting te vinden als coach. "Vaak klikt het opeens door een gelukkige samenloop van omstandigheden", "het kwartje (wat is dat?) moest even vallen", een nieuwe trainer, eindelijk verlost van vele blessures, het is vaak geen simpele klus voor een coach. Soms duurt het ook even om de ideale mix te vinden. Ondertussen hoop je grote schade te voorkomen en puntenverlies beperkt te houden.
Voorin zijn we, Omlandia 1, vermoedelijk het gevaarlijkste team in deze klasse. Achterin en op het middenveld zijn er veel wisselingen en dat betekent dat je minder goed op elkaar bent ingespeeld. De focus van sommigen is nog steeds niet goed. Ook is het gevolg, dat er daardoor dure fouten worden gemaakt. Je krijgt zelfs doelpunten tegen. Erger, je verliest daardoor de wedstrijd. Nog erger, je verliest onnodig de wedstrijd.
Heracliden 1 - Omlandia 1
 |
Prima openingsfase voor Omlandia
|
Thuis won Omlandia met 5-1. Ook nu weer kreeg Omlandia in de eerste twintig minuten diverse mogelijkheden. De Heracliden werden van het kastje naar de muur gestuurd en kwamen er totaal niet aan te pas. Het vertaalde zich in een drietal goede mogelijkheden. Bodhi Prenger schiet net naast, idem Jeroen Dijkhuizen en ook Wouter Hoek doet hetzelfde. Daar had meer ingezeten.
In de 26e minuut krijgt De Heracliden voor het eerst keeper Devon Harmsma in beeld. Omlandia laat langzamerhand de teugels vieren, en de slordigheden nemen toe. Even later verdwijnt al een bal net over het doel van Devon.
Toch scoort Omlandia als eerste. Een pass door het centrum gaat richting spits Remco Bolhuis. Bijna vallend worstelt hij zich knap langs de laatste verdediger en passeert de uitkomende keeper met een strak schot laag in het doel, 1-0. Gezien het algehele spelbeeld is het een verdiende voorsprong.
Rust
Na de rust zien we een heel andere wedstrijd. Dat begint met een fout in de middencirkel en mondt uit in een knal op de kruising van het doel van Devon. De rebound weet Robert Dijkhuizen nog net tot corner weg te werken.
De boven genoemde focus mist bij Ruben Meier. Commentaar op de scheidsrechter betekende een onnodige gele kaart in de eerste helft, een onnodige overtreding in de 50e minuut een tweede. Hij krijgt 'vrijaf' van de scheids. Omlandia gaat met tien man verder. Devon weet de vrije trap nog net te pareren.
Ondanks het getalsmatige overwicht van De Herecliden weet Omlandia zich redelijk staande te houden. Af en toe met kunst- en vliegwerk, zoals in de 80e minuut. Drie schoten uit één aanval worden door jan en alleman nog net geblokkeerd. Ondertussen kan Ruben Hummel (met ook bijna een rode kaart in mijn ogen) Remco nog eens bedienen. Met 0-2 zou de wedstrijd beslist kunnen zijn, maar Remco's bal ging naast.
In de 89e minuut mag De Heracliden een corner nemen. De bal vliegt naar de 16-m-lijn waar een vrijstaande speler vrij mag uithalen. De bal verdwijnt op mooie wijze in het doel. Het staat 1-1. Eigenlijk ook wel verdiend, maar wel triest voor de keihard werkende verdediging en tien spelers.
De stand bleef zo. Ik zal u dit keer niet vermoeien met die saaie statistieken.
Nog niet verloren
Heren van Omlandia, besef a.u.b. eens dat jullie een team hebben wat vele punten meer (minstens 8) gehad zou kunnen hebben als je je niet had bezig gehouden met randzaken. Werp dan een blik op de ranglijst en de stand van heden.
Vergeet vanaf nu wat er gebeurd is in de afgelopen 12 wedstrijden en focus je op de komende 10 en een eventueel tweede of derde periode-kampioenschap. Het seizoen is nog steeds niet verloren.
En ook graag één speelstijl kiezen. Zoals in de wedstrijd met de grootste uitslag is aangetoond, is dat gemakkelijk 90 minuten lang vol te houden. Dan loop je zelfs misschien wel minder, omdat je toch grotendeels speelt op de helft van de tegenstander.
"Als je moet sprinten, dan ben je te laat vertrokken.", aldus onze grootste Nederlandse filosoof Cruijff, die ook nog gevoetbald schijnt te hebben.
De eerstvolgende wedstrijd is dus een theoretische WK-finale! Als schaker krijg ik dan altijd nog eens extra motivatie van het volgende: "Er is immers nog iets goed te maken". Zo verder visualiserend zie ik al een feestje aan de horizon gloren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten