Geluk bij een ongeluk

Wonder en wonderlijk toeval


Het is zondagochtend 17 december 2017 wanneer ik tegen zessen wakker word van een gesprek op de achtergrond van mijn vrouw op de mobiel.

Het gesprek verloopt rustig. Eerst flitst er nog de gedachte van een hinderlijke verstoring van de nachtrust door mijn hoofd.  Ik draai me daarom eerst nog eens even lekker om en wil verder slapen. Na afloop van het gesprek vraag ik toch maar even naar het hoe en waarom. Het was onze zoon Robert, die meldt dat hij net een ongeluk gehad heeft.

Gezien het rustige gesprek maak ik me niet direct zorgen. Robert meldde heel kalm, dat ze na een stapavond in Groningen in een taxi op weg naar huis waren en een ongeluk hadden gehad.

Verder, dat de taxi halverwege Garmerwolde en Ten Boer plotseling raar begon te doen en ging slingeren. Een grapje van de chauffeur dacht hij zelfs nog even, maar toen deze ook nog er bij begon te schreeuwen, werd de ernst van de zaak ingezien. Vijf man, Robert samen met vriend(inn)en en de chauffeur begonnen aan een angstig avontuur.

Kantje boord

Het wegdek was spiegelglad als gevolg van regen- en hagelbuien en een temperatuur even onder nul. Een glijpartij van een dikke tweehonderd meter volgt, misschien zelfs wel meer. Het is aardedonker, het water van het Damsterdiep met alle risico's van dien ter rechterzijde.
Seconden lijken een eeuwigheid te duren, de taxi schiet inderdaad eerst naar rechts richting het donkere en koude water.

De chauffeur weet op het allerlaatste moment kennelijk toch een snoekduik te voorkomen en krijgt de auto weer de linkerkant op voor zover er nog sprake is van enige controle over het voertuig. Daarna verliest hij echter wel de controle over de auto, die vervolgens naar links glijdt. Daar belandt deze in de zachte berm, kantelt, en glijdt verder op zijn zij. De auto ramt een boom en komt - nog steeds op zijn zijkant - tot stilstand op het fietspad.

Lichte paniek volgt in de duisternis, want je wil uit de auto. Desoriëntatie, schrik en lichte shock bij de inzittenden. De gordel, die eerst niet los wil vanwege de spanning die er al hangend op rust en de paniek enigszins vergroot.

Gelukkig had de taxi een dakraam en die was er door de klap uit gevlogen. Met enige moeite weet iedereen naar buiten te krabbelen. En dan sta je daar in een doodse stilte, het is koud, leeg en eng.
Wonder boven wonder lijkt niemand eerst ook maar iets van letsel te hebben, op een buil na dan.

Elders in de provincie verongelukte een vrouw in het Starkenborghkanaal. De politie heeft het superdruk door talloze ongelukken als gevolg van de gladheid. Politie, ambulance en bergingsbedrijf komen naar de plek des onheils. Na enig onderzoek lijkt de fysieke schade bij ieder mee te vallen of afwezig te zijn.

Ik mag zoon en vriendenstel een klein uur later ophalen. Ze staan in alle rust eenzaam te wachten bij kruispunt Bovenrijge, de politie was al weer weggeroepen. Het lijkt een ophaalritje als zo vaak. Zelf ben ik ook nog niet goed wakker en helder. Het wegdek was nog steeds verraderlijk glad zoals in Ten Boer nog eens bleek met 20km p/u.

Een kleine tien minuten later zijn ze heelhuids thuis. De mentale klap kwam later. Immers, het besef begint dan door te dringen, dat bij een slip met een einde in het Damsterdiep erger had kunnen aflopen. Zeker met zoveel mensen in de auto. Of dat de botsing veel ernstiger fysieke schade had kunnen berokkenen.

Plek des onheils

1984

Het is zondagochtend 16 december 1984 wanneer uw blogger tegen vieren in de nacht huiswaarts keert. Terug van een stapavond, alleen en met eigen auto. Het was een andere tijd zullen we maar zeggen.
Het is een mooie winternacht, de eerste nacht met eerst regen- en later hagel- en sneeuwbuien. De temperatuur zakte op het platteland naar beneden 0º. De hagel en sneeuw bleef meer en meer liggen.

In Groningen was het nat en nog dooi, buiten de stad begon een wonderschone, witte wereld te ontstaan.

De weg is spiegelglad vanwege platgereden hagel en sneeuw. Even buiten Garmerwolde begint de auto plotseling te glijden. De auto schiet naar rechts, een ruk aan het stuur naar links volgt, een verkeersbord doemt voor mij op, een klap, een schuiver, en de auto vliegt over de kop.

Tientallen meters verder eindigt de omgekeerde glijpartij vlak bij Zevenhuisjes. "Ik lig in het Damsterdiep",  is de eerste gedachte en omgekeerd in de gordels hangend. Het leven flitst dan echt in seconden langs zoals je vaak hoort. Ik krijg de gordel niet los vanwege de spanning, die er in omgekeerde houding op rust.

"Dat was het dan"', denk je heel even en wachtend op het ijskoude water. Maar, er gebeurt niets. Het is, op de radio na, stil (Op de radio volgens mijn herinnering met 'Turn, turn, turn' -!!- van The Byrds, maar na factcheck toch met enige twijfel) .

Ik krijg daardoor de tijd om na te denken ("Zo kan het toch ook niet eindigen", denk je dan. Ik had nog lang niet genoeg beleefd.). Het lukt me de gordel los te krijgen, het autoraampje kan ik open draaien en ik ontsnap naar buiten. Een andere auto rijdt rustig voorbij zonder te stoppen. Raar, maar dat besefte ik eigenlijk niet op dat moment.

Mijn auto blijkt op de rand van de wal van het Damsterdiep te liggen. Een flinke duw en hij ligt in het water. De fysieke schade: een minimaal schrammetje op het voorhoofd. Het dak van de auto was helemaal geplet aan de bestuurderskant. Een wonder.

Tijd om te bekomen van de schrik had ik niet. In de flauwe bocht bij Garmerwolde krijgt een automobiliste de schrik van haar leven. Mijn koplampen schenen nog altijd schuin de lucht in. Ze trapt op een kleine 200 meter afstand in de duisternis hard op de rem. De auto glijdt het Damsterdiep in. Nog twee ongelukken volgden op hetzelfde stuk die nacht.

"Nee, hè" flitst het door me heen, "moet ik toch nog het koude Damsterdiep misschien in". Op een draf er naar toe. Het bleek een vrouw in een Mercedes te zijn. De auto lag als een woonboot in het water. De grootste schrik voor haar was dat er iemand op de walkant haar een hand wilde geven. Ook zij was ongedeerd.

Een strooiwagen bracht me naar de Boltbrug in Ten Boer. Een achthonderd meter lange wandeltocht naar huis volgde, de sterren stonden te twinkelen over een inmiddels sprookjesachtig en feeëriek Ten Boer.
"Wat toch een wonderschone wereld", dacht ik nog onderweg.

Aan de horizon de plek van 1984

Ik genoot, ik genoot van het leven, een kostbaar leven. Thuis wachtte er niemand. Ik ging naar bed.

's Middags naar mijn ouders en het verhaal verteld. Mijn vader in 1984 was 60 jaar.

Het toeval is, dat uw blogger op moment van schrijven ook 60 jaar is. Ook toeval. Het ongeluk van Robert en vrienden was op exact een kilometer van dat van mij, het weer vrijwel hetzelfde, de datum bijna hetzelfde, en de afloop in beide gevallen ongelooflijk goed.

Een wonder!

Ik wens alle lezers wonderlijke, gezonde en goede Feestdagen.

Omlandia 2 zet ook Wildervank 2 opzij

Vele doelrijpe kansen voor Omlandia 2

Vijfde winst op rij

Zaterdag 9 december 2017. De winter doet stap voor stap zijn intrede in Nederland, maar het Omlandia-complex is deze dag nog even vrij van perikelen op sneeuw- en ijsgebied.

Ondanks overvloedige regenval de afgelopen week en dus vele afgelaste wedstrijden, mochten er toch een aantal doorgaan. Dat waren o.a. de wedstrijden van Omlandia 1 en 2 in Ten Boer.

Wildervank 2 was de tegenstander van vandaag. Dit team incasseerde het grootste aantal tegentreffers van de 2e klasse C, maar vertoeft nog wel op plek 9 op de ranglijst. Omlandia 2 draait steeds beter en heeft inmiddels de zwaarste tegenstanders gehad. Daarnaast werd vorige week de vierde wedstrijd op rij gewonnen, en dus mocht de wedstrijd van vandaag ook met vertrouwen worden tegemoet gezien.

Dit laatste bleek al snel terecht, maar zoals ook nu weer, maken ze het zich vrijwel elke week weer eens totaal onnodig moeilijk en weten ze de spanning er telkens tot het laatst in te houden.

Omlandia 2 ijzig koud naar winst tegen DVC2

Zaterdagochtend 2 december. Het is mistig buiten, -2º, vochtig, rijp en dus waterkoud. Wie 's morgens een blik op Weerstation Ten Boer had geworpen en over de windchill-meter had gescrold, dan had die een -6,3º gezien om even over negenen.

Dat betekent thermo-kleding als je buiten een voetbalwedstrijd wil bekijken.  Zo niet, dan is het vernikkelen geblazen. Dat mag ook natuurlijk, maar mij niet meer gezien.
Dat nu ook nog uitgerekend deze dag  DVC 2 uit en in Appingedam de tegenstander is. Een drietal letters die bij mij vandaag spontaan het toepasselijke Diep-Vries-Combinatie deed opborrelen.

Omlandia trof daarmee de huidige hekkensluiter in zijn klasse. Het zwakke punt bij DVC lijkt de voorhoede te zijn. Slechts vijf doelpunten in negen wedstrijden is te mager en te weinig om veel punten binnen te sprokkelen. Of dat ook vandaag het geval zou zijn was natuurlijk even afwachten.

In het eerste half uur was uit het spel van beide teams weinig te merken dat daarvan één team behoorlijk hoger op de ranglijst stond. Het was allemaal redelijk in evenwicht en de linies achterin wisten het meeste gevaar gemakkelijk onschadelijk te maken. Hierna brandde de wedstrijd dan eindelijk los. Wat vuur was voor vele kleumende toeschouwers allang welkom.

Winterplaatje?

Weerstation Ten Boer

Winters plaatje uit 2010. Misschien eind
deze week weer op herhaling.

In het vervolg wat informatie over 'weerstation Ten Boer' (zie ook de link rechts), maar eerst wat actualiteiten.
Gisteren, 25 november, druppelden de eerste beelden van foto's met sneeuw van dit winterseizoen binnen. Niet extreem laat, maar ook niet extreem vroeg.

Dat het kan winteren in november, zelfs al begin november schreef ik al eens in 2012 en 2015. November 1980 kende een bijzonder koude start van zo'n tien dagen en zelfs een ijsdag op 3 november (!) hier in het Noorden, compleet afgewerkt met (droge) sneeuw en ijs. Zie mijn Novembersneeuw van twee jaar geleden. Vele koudegolven zijn er geweest in de slotfase van november, soms met strenge vorst.

Dat dit scenario zich niet kan herhalen is onzin. De huidige tendens van een warmere planeet kent -  misschien wel in mindere mate - zo af en toe nog altijd uitschieters naar beneden.

Spannend voor de winterliefhebbers is het op dit moment wel. Het lijkt deze week vrijwel zeker na maandag elke dag een graadje of twee kouder te gaan worden. Het Noorden kan zich ogenschijnlijk opmaken voor een koud slotscenario in het weekend.  En daarna?

Omlandia 2 nestelt zich vast in top 5

'Stugge wedstrijd'

Eenrichtingsverkeer in de eerste helft.
Vrije trap Henk ter Wolde onderweg, maar over.

11 november is de dag, dat Omlandia 2 tegen Groningen 2 voetballen mag. 

Ruig herfstweer is het, nat en koud, en de wind raast door het steeds kalere hout.

Ranglijstnummer vijf tegen nummer zes vandaag in Groningen-Noord,

De vraag vooraf natuurlijk 'wie er het vaakst scoort'.

Je moet wel een beetje in de stijl van Sint-Maarten beginnen, vind ik, op zo'n dag als vandaag, maar we gaan nu weer naar het serieuzere werk. 

Het viel uiteindelijk nog mee qua weersomstandigheden. Zelfs de zon deed nog even mee tussen wat gespetter, wind en wolkenpartijen. Kortom, acceptabele voetbalomstandigheden. Op het Groninger kunstgrasveld werd even na twaalven de aftrap verricht. 

'Een stugge wedstrijd' voorspelde ik tegen zoonlief op basis van de statistieken, die iets in het voordeel van Omlandia waren. 'Het zou wel eens lang kunnen duren, voordat de eventuele winst binnen zou zijn.', er aan toevoegend. Toch zag het er in de eerste helft niet naar uit, dat de voorspelling wel eens zou kunnen uitkomen. Omlandia begon namelijk overdonderend.

Omlandia 2 verslaat koploper Knickerbockers 6

De Omlandia-verdediging in actie

Zaterdag 4 november. Thuis staat voor Omlandia 2 de nog ongeslagen koploper Knickerbockers 6 op de agenda. Het is met 11-12º en vrijwel windstil weer eens prima herfst- en voetbalweer. Kouder weer is volgens Weerstation Ten Boer in aantocht en vanaf morgen de langdurige tendens.

Knickerbockers 6 won tot vandaag alle vijf wedstrijden. Het team lijkt geluk te hebben gehad met het programma, want alle tegenstanders bivakkeren op dit moment in de onderste regionen. Met een uitstekend doelsaldo en slechts drie tegentreffers voor de koploper, mocht je desondanks verwachten dat het een moeilijke en lastige wedstrijd zou kunnen worden voor onze Omlandianen.

Veld drie was vandaag enigszins onverwacht op sportcomplex 'de Treffer' het speelveld. Tot vorig jaar en zeker in de herfst en winter vaak een moeras, maar een kundige vakman lijkt het veld zowaar te hebben omgetoverd tot een acceptabel voetbalveld. Door het hele veld de volgende keer te maaien i.p.v. het halve veld zou het bijna Wimbledon benaderd hebben. Bijna!

Op de nette schoenen stapten we dus om 12.30 het gras op naar het wedstrijdgebeuren. 'Dat wordt poetsen na afloop', dacht ik direct, want behoorlijk vochtig was het gras daar wel.

Slagvaardiger Omlandia 2 wint bij Lycurgus

Lycurgus in de aanval

In Groningen was Lycurgus 2 deze zaterdag, 28 oktober, de vijfde tegenstander van Omlandia 2. Beide ploegen kenden geen fantastische start deze competitie. Beide boekten ook nog maar één zege en Omlandia mocht nog wat extra punten noteren voor twee gelijke spelen.

'De stijgende lijn moest vandaag maar eens ingezet worden', zullen de coaches vooraf gedacht hebben. De vraag was dus wie van de twee er gelijk zou krijgen.

Gelukkig zat het weer nog redelijk mee. Alleen een straffe wind gaf enig voordeel als je hem mee had. Verder prima voetbalweer onder een nagenoeg grijze hemel. 's Avonds was er storm voorspeld.

Het spel van Omlandia 2 is tot op heden behoorlijk wisselvallig te noemen. De eerste wedstrijd (Loppersum) kende een ongelooflijk verschillend wedstrijdbeeld voor en na rust.
Bij VEV werd door eigen toedoen onnodig punten cadeau gegaan in een wedstrijd die nagenoeg volledig werd gecontroleerd door Omlandia, en tegen HFC had niet verloren hoeven te worden.
Ook automatische spelmechanismen in aanvallende zin kunnen op een hoger peil naar uw bloggers's bescheiden mening. Dan nu op naar de wedstrijd.

Aanvallend machteloos Omlandia 2 onderuit tegen HFC'15 -2

Keeper Jasper Kromdijk redt bij vrije trap HFC

Zaterdag 14 oktober. Rustig najaarsweer en een zachte, bewolkte dag in het Noorden. Goed voetbalweer dus. Op het Omlandia-complex zal vandaag gefeest worden, wat de uitslagen ook zijn. Het 'Oktoberfest' gaat na afloop namelijk sowieso los.

HFC'15 -2 is de vierde tegenstander van Omlandia 2 vandaag. HFC is gestart met een dikke nederlaag (6-0) tegen VEV'67, maar inmiddels zijn er twee overwinningen tegenover gezet. Vooraf dus twee punten meer op de ranglijst dan Omlandia, die tot vandaag vier punten heeft kunnen noteren.

Vandaag was het dus de vraag of Omlandia in elk geval HFC zou kunnen passeren. In de wedstrijd leek dat lange tijd een mogelijkheid, maar zoals zo vaak liep het weer eens iets anders af.

Omlandia 2 dupe van verlies zelfbeheersing tegen VEV'67 -2

VEV's eerste aanval na 20 minuten

Uw blogger's 'Weerstation Ten Boer', een nieuwe website - zie de link rechts, voorspelde het al. Het zou een grijze en natte dag worden. Er was geen woord aan gelogen. Het heeft eigenlijk de hele dag geregend.
Het betekende ook, dat het voor de meeste voetballiefhebbers geen pretje was op de velden afgelopen zaterdag 7 oktober.

VEV'67 -2 was de derde tegenstander van Omlandia 2. De wedstrijd was ver in de middag om 17.00 uur gepland in Leek. Het tijdstip, de weersomstandigheden, en de naderende duisternis maakte van de wedstrijd in de gestage regen een ogenschijnlijk sombere gebeurtenis.

De wedstrijd ging desondanks even na vijfen van start onder de goed fluitende scheidsrechter Keuter. En Omlandia ging ook nu, net als vorige week, goed van start. VEV'67 kwam er het eerste halfuur niet aan te pas. Toch had VEV de eerste wedstrijd met 6-0 weten te winnen van HFC 2.  Verder lijkt het sterke Omlandia-verdedigingsblok achterin de basis van een goed seizoen te kunnen worden.

Omlandia 2 in slotfase onderuit tegen Be Quick 1887 - 2

Veel spel in de middencirkel

Gras 'twee kontjes' hoog

Bij het binnenwandelen op het Omlandia-sportcomplex stond er al een 0-1 stand op het scorebord. Ook het gras was weer veel te hoog, evenals twee weken geleden. Te vroeg gemaaid en soms slecht voetbal het gevolg. Frustrerend voor alle spelers en een onbedoeld foutengala tot gevolg. De bal rolt gewoon niet zo snel als je denkt dat hij zal gaan rollen.

Het is zaterdag 30 september, zacht, grijs en droog in de ochtend, maar bij aanvang van de wedstrijd om 12.30 ging het regenen en de temperatuur gestaag naar beneden. Het zou een kille middag worden, letterlijk en figuurlijk.

Be Quick 1887 2 (BQ) was dus de tegenstander van Omlandia 2. Beide teams waren vorige week met winst van start gegaan. De vraag was nu wie van de twee daaraan vandaag het beste een goed vervolg wist te geven.

Dat leek eerst heel duidelijk BQ te worden. Met een schot van ver, een zondagschot op zaterdag, werden de Omlandianen vlak na de aftrap namelijk al op achterstand gezet. Ondanks deze snelle tegenslag zette Omlandia 2 zich schrap, en qua organisatie werd vooral achterin de zaak verder goed dichtgetimmerd.  Verder was het geduldig wachten geblazen voor spelers en toeschouwers op wat er komen ging.

Stil

'Wat'n mooi stukje'

Nog even kom ik terug op mijn blog hieronder. De reden is het ongelooflijke aantal reacties.

Sinds 'nine-eleven' 2011 oftewel 11 september 2011 is deze blog in de lucht. Een dag, die vanzelfsprekend nog in ieders geheugen gegrift staat. 'Klaas Blognote'. Wie kent het niet?

''Heel origineel die naam", dacht ik nog, om vervolgens er achter te komen, dat vele andere bloggers op hetzelfde naam-idee waren gekomen.
Joep is geschiedenis vanaf de dag van oprichting. Dat was mijn streven. En dat zonder scheldwoorden te gebruiken.
Met een breed scala aan onderwerpen zou ik vervolgens vanzelf een gigantisch publiek bereiken.

Dat werden er gemiddeld zo'n 25 bezoekers per dag. Tsja! Een enkele uitschieter daar gelaten, meestal een verslag van een gewonnen voetbalwedstrijd, betekende een gemiddelde blog een kleine 150 hits. Dan is het ook nog de vraag of de bezoeker daadwerkelijk de blog heeft gelezen.

Kortom, ik belandde al weer snel met mijn voeten op aarde. Desondanks ging ik stoïcijns door met mijn blog, ook al werd het door anderhalve man en een paardenkop gelezen. Er zitten toch best wel aardige stukjes tussen naar mijn bescheiden mening en dan bedoel ik niet de voetbalverslagen.

Met dezelfde stoïcijnse instelling werd het 'in memoriam' hieronder geschreven. 's Avonds laat 'gepost' en naar bed. De blog kwam mentaal als het ware 'uit mijn tenen'.

In memoriam, een groot sportman, Jan Velting (1954-2017)

Altijd de eerste

Gisteren, 19 september, overleed Jan Velting. Een groot mens en sportman, slechts 63 jaar. Jong nog, maar geveld door een ziekte, die hem ruim vier jaar geleden trof en die hem uiteindelijk fataal is geworden. 55 jaar lang zijn we voornamelijk op sportgebied voor een groot gedeelte samen op gegaan in ons Ten Boerster leven.

In de gemeente Ten Boer is er vermoedelijk niet eerder iemand geweest, die in zoveel verschillende sporten zo'n hoog niveau heeft behaald.

Ik noem hardlopen, zwemmen, fietsen en schaatsen en dus triatlon. Ook als voetballer deed hij het niet slecht. 

Voetballen bij Omlandia natuurlijk, een snelle aanvaller, maar hier had hij pech. Twee maal een beenbreuk op het veld betekende het einde van zijn voetbalcarrière. Verschil in beenlengte het gevolg, maar daardoor liet hij zich niet tegenhouden. Jan was een 'trainingsbeest'.

Omlandia 2 naar winst tegen Loppersum 2

Strafschopgebied Loppersum, zeldzaam Omlandia-bezoek in de 1e helft

Een bloedmooie herfstdag deze zaterdag 23 september. Windstil, zon en af en toe een wolkje, daarbij een temperatuur van zo'n 16-18 graden en je hebt nagenoeg ideale voetbalomstandigheden.

De start van de competitie vandaag. Omlandia 2 toog naar Loppersum waar ook daar het tweede team de tegenstander was.

Het werd een wedstrijd met twee gezichten. In de eerste helft dacht ik telkens, dat ik beter de tuin winterklaar had kunnen maken. De tweede helft bood lichtpuntjes op voetbalgebied en perspectief voor de toekomst.
De klokken van de Lopster toren beierden om 12.00 uur gelijk op met het fluitsignaal van de scheidsrechter en de wedstrijd ging van start.

Omlandia 2 verliest ook in Bedum

Bedum 3 - Omlandia 2, aanval Omlandia 2e helft

Pluvius was Omlandia 2 en ook het 1e team deze zaterdagmiddag op 16 september gelukkig wel goed gezind. Voor en na de beide wedstrijden werden de hemelsluizen namelijk goed geopend en zal het op menig voetbalveld elders niet echt aangenaam geweest zijn deze dag.

Vandaag eerst even na twaalven op weg naar Bedum. Hier was Bedum 3 de derde en laatste beker-tegenstander van Omlandia 2. Eén keer gelijk en één keer verlies vooraf betekende al dat Omlandia 2 was uitgeschakeld en dat de wedstrijd van vandaag als een leuke oefenwedstrijd kon worden beschouwd.

Het was pas mijn tweede wedstrijd, die ik zag van Omlandia 2 dit nieuwe seizoen. De belangrijkste conclusie die ik na beide trok is, dat er een goede spelverdeler nodig lijkt te zijn op het middenveld.
Hetzelfde lijkt trouwens ook nodig te zijn bij het 'eerste'. Ik zal eerlijk beamen, dat op basis van slechts twee wedstrijden de juistheid van de conclusie misschien een enigszins voorbarige is. En trouwens, wie ben ik?

Wat nodig lijkt, is iemand die de bal kan vasthouden op het middenveld en de belangrijkste strategische lijnen richting voorhoede uitzet. Iemand, die de wedstrijd verder op het veld kan lezen.

En laat Omlandia daar nu ook nog iemand van hebben rondlopen. Een speler die zich (te vroeg?) naar het derde team heeft laten afzakken, toevallig met dezelfde achternaam als uw blogger. Een goed gesprek lijkt me bijzonder zinvol.

Naar de "kl.t.n?"

Bankje met metalen krul

En nu weer eens iets heel anders. Vanaf mijn geboorte heb ik een spoor van rampen, schades en mislukkingen achtergelaten, zodra er enig gereedschap aan te pas kwam. Ook met kleding blijft het lusje of jaszak bij mij altijd net achter iets haken. Het gevolg vele meegesleurde fietsen, losstaande stellingen en kapot gescheurde kleding,

Een losse veter in de ketting van de fiets. Ook een alleraardigst effect. En dat gaat zo door tot op de dag van vandaag.

Wat je ook niet moet doen is het volgende? (Mannelijke lezers moeten misschien overwegen niet verder te lezen.)

Omlandia 1 laat zich door WVV kaas van het brood eten.

Er in of niet? Zie vervolg.

Zaterdag 9 september stond de bekerwedstrijd tegen zondag-eersteklasser WVV 1 voor Omlandia op het programma. Voor eigen publiek in Ten Boer kreeg de selectie, nu 2e klas, de kans om te laten zien wat ze in hun mars hadden.

Bijkomend gelukje voor Omlandia was het ontbreken van de sterke, aldus een insider, midvoor van WVV. Die was namelijk net vader geworden,  maar verstoken van oppas en daarom afwezig. Hetzelfde geldt min of meer voor Omlandiaan Dennis Loer, maar op het veld meestal elders gepositioneerd.

De wedstrijd ging van start op een, ondanks langdurige regen vooraf,  ogenschijnlijk prima veld en bij zonnig koel weer.

De start van de wedstrijd was overrompelend te noemen.

Blijven dromen

Robert Fischer - Michael Tal

Het is weer eens gebleken, dat je moet blijven geloven in je jeugddromen. Ook al is de kans soms verwaarloosbaar klein naarmate je ouder wordt dat ze nog eens uitkomen, toch moet je je aan dat sprankje blijven vastklampen.

Ergens in mijn puberjaren nam ik, gek van sport, me bijvoorbeeld voor om op werkelijk alle sportgebieden de beste te worden. Bij voorkeur wilde ik in de sportwereld in diverse sporten een langdurig sportief slagveld aanrichten. Mijn persoonlijke sportieve bucket list was destijds redelijk lang te noemen.

Om maar met de deur in huis te vallen: bijna 45 jaar later ben ik slechts gedeeltelijk met de missie geslaagd, preciezer gezegd: eigenlijk zijn de meeste doelstellingen niet of nauwelijks gehaald.

Destijds was ik dus gek van sport. Atletiek en wielrennen mijn grote fysieke sporten en plotseling kwam daar eind 1971 schaken bij. Ik zag al wel snel in, dat ik dan het wereldkampioenschap dammen moest laten schieten. Schaken was onnoemelijk veel mooier, artistieker en moeilijker. Wereldkampioen schaken worden en de Tour de France winnen dat zou echter moeten lukken.

Het was alleen nog even wachten geblazen op iemand, die mijn talenten zou zien en mij op sleeptouw zou nemen.

Lente 2017 in slow-motion

Strak blauw in Harkstede begin April

 Blauwe luchten

Waarom is de lucht veel blauwer in het voorjaar? 

De oplettende (oud-)scholier of student weet het antwoord misschien, want bij topografie komt dit onderwerp soms aan de orde. Het antwoord is, dat de lucht simpelweg schoner is. Schone poollucht, regen en sneeuw in de winter zorgen voor het neerslaan van veel stofdeeltjes in en uit de lucht en dat heeft zo zijn effect tot en met mei. Dus dat betekent ook veel UV-straling en extra verbrandingsrisico bij dit weertype. Trouwens ook de wind uit de richting van de zee draagt hieraan zijn steentje bij.

Daarna zorgt de drogere zomerlucht vanuit het Zuiden opnieuw voor veel meer opdwarrelend stof en de lucht wordt vervolgens weer diffuus en minder blauw.

De lente van 2017 lijkt zich dit jaar in slow-motion te voltrekken. Een warmere maart dan gebruikelijk zorgde voor een vroege groei en bloei. April volgde met iets kouder en koeler weer ervoor dat de bloesem langdurig bleef hangen en de bladgroei langzaam werd voltooid. 

Nu, 14 mei, staan sommige bomen hier in Ten Boer nog steeds niet vol in het blad. Dat groeiproces lijkt deze komende week met warm weer en buien zich echter nu wel te gaan voltooien.

Omlandia JO19 - topscorers en terugblik seizoen 2016-2017

September 2016, uit in Roden,3-1 verlies

Natuurlijk moet er even teruggeblikt worden op het afgelopen seizoen van Omlandia JO19. Ook de doelpuntenmakers zetten we nog even op een rijtje.
Analist, cijfermaniak en statistiekliefhebber als ik ben, zet ik vanzelfsprekend ook op dat punt nog even wat zaken op papier c.q. de blog.

Eerst gaan we naar de competitie. We kunnen wel stellen, dat deze enigszins teleurstellend is verlopen. De Omlandia-lichting 1997-1998-1999 mag zich namelijk gelukkig prijzen met een stel goede voetballers in alle linies. Het resultaat was een viertal kampioenschappen in de afgelopen jaren.
Mijn verwachting voorafgaand de competitie was daarom ook optimistisch. Strijd om het kampioenschap had er misschien in kunnen zitten. De top drie zeker haalbaar. Het liep dus iets anders.

Vanzelfsprekend groeit de jeugd langzaam toe naar het niveau van de volwassenen. Qua lengte en fysieke gesteldheid en qua spel.

De grote niveau-verschillen die we vaak zien bij de jeugd worden bij de 18-jarigen kleiner, de uitslagen ook en meer en meer moet er een beroep worden gedaan op de mentaliteit van onze jongeren. Karakter en wedstrijdinstelling gaat een nog belangrijkere rol spelen.

Omlandia JO19 sluit competitie af met mooie zege tegen HFC'15

Komt Vincent Jonkman te laat of  niet?

-update met 28 nieuwe foto's van Rikus Schenkel-

Het ging eigenlijk nergens meer om vandaag 29 april. De plaats op de ranglijst was al een feit (6e) en alleen met wonderbaarlijke grote misstappen van andere teams is er nog een sprankje hoop op de tweede periodetitel.

De gasten waren HFC'15 uit Hoogkerk waar eerder al met 4-1 van was gewonnen. Ook voor hun stond er niets meer op het spel. De speelomstandigheden waren perfect. Een grasveld wat er bij lag alsof de Wimbledon-tennisfinale er op moest worden gespeeld en verder een frisse wind met zon en wolken. Lenteweer in optima forma.

Ook voor mij werd er vandaag een tijdperk afgesloten. Twaalf jaar lang is er vrijwel wekelijks verslag gedaan van onze zonen, nu al (bijna) echte kerels te noemen. Slechts een enkele keer moest ik verstek laten gaan. Eerst via een ingezonden verslag in clubblad 'de Treffer', later - vanaf september 2011 - via deze blog. Ook als coach mocht ik een tijdje mijn steentje aan met name de 1998-lichting bijdragen.

Ik heb het allemaal met plezier gedaan. En de statistieken ook natuurlijk, want dat wordt de basis van de keuzes van de coach van de toekomst. Sneller als we denken. Nu eerst naar het laatste competitieverslag.

Omlandia JO19 legt Lycurgus over de knie

Even een vlekje wegwerken

Het is zaterdag 8 april. De dag van de return van Omlandia JO19 tegen Lycurgus. Thuis werd totaal onnodig in de slotfase de wedstrijd uit handen gegeven. Op dit punt was er dus iets recht te zetten. Ook moest het debacle van vorige week, 2-4 tegen het onderaan staande Noordwolde, vanzelfsprekend rechtgezet worden.

In de voorbeschouwing rekende ik met wat wijzigingen op een compacte Omlandia-verdediging achterin, verder de wil om te winnen, de goede aanvalslinie en aanvalsmechanismen, voldoende slaap bij iedereen, en op basis van de statistieken en geïnspireerd door Feyennoord - Go Ahaed Eagles op een 0-8 overwinning.

Achteraf bleek, dat bijna iedereen dit gelezen had, behalve de spelers. Toch werd vandaag een en ander bijna de conform de prognose op de grasmat neergezet.

Onder uitstekende voetbalomstandigheden, zacht, bewolkt en windstil weer, werd er op het Vinkhuizer-sportcomplex afgetrapt.

Winter 2016-2017 in Ten Boer - alweer geen spektakel

Dodelijk saai

Schaatsen op ondiep water (februari 2017)

Een kort koudegolfje in de tweede week van februari zorgde er nog net voor, dat de afgelopen winter in de categorie 'normaaal' terecht kwam. Verder is er eigenlijk weinig over te melden.

In de Europese meteo-wereld geldt de periode november t/m maart als 'winter'. Puur meteorologisch is het echter december-februari. Vanwege het feit, dat de winter in enkele gevallen al kan toeslaan in november en door kan gaan tot ver in maart (2013 zelfs tot begin april) wordt voor de algehele gang van 'winter'-zaken de langere periode beoordeeld.

Belangrijkste criterium voor de koudste periode van het jaar is het Hellmann-koudegetal. Alle negatieve daggemiddelden worden dan bij elkaar opgeteld, om vervolgens in een klasse te worden ingedeeld.

Als winterliefhebber begint het jaarlijks vanaf eind oktober al te kriebelen. 'Zou het dit jaar nu eindelijk weer eens gebeuren?' Ook de talloze lange-termijn-voorspellingen duikelen jaarlijks vanaf oktober / november over elkaar heen. Vrijwel elke weerman hoopt op een strenge en barre winter.

Even zag het er naar uit, dat het inderdaad wel eens een koude winter zou kunnen worden.

Omlandia JO19 - Noordwolde JO 19; uitslag 2-4 !

Onderschatting is het begin van de nederlaag

Vele aanvallen, precisie ontbrak

Ik ben eerder weggegaan vandaag bij de wedstrijd van Omlandia JO19. Weliswaar is het 1 april vandaag, maar dit is geen grap. Ik ben te fanatiek met een wedstrijd bezig, met winnen (!), wie en wat het ook betreft en wilde 'enige' opgelopen negativiteit buiten de poorten van het Omlandia-complex houden. Nog nooit ben ik voortijdig vertrokken.

Meestal lees ik voor een nieuwe blog eerst nog even het verslag van de vorige wedstrijd. Het grappige is dat ik 29 oktober jl. iets constateerde over een goede voorbereiding qua eten. We voetbalden namelijk toen om 12.00 uur en het team leek zich op dit punt goed te hebben voorbereid.

Daarnaast bleek uit het verslag, dat Noordwolde qua voetbal snel was voorin en met name in de eerste helft volop kansen kreeg. Ze hadden het vizier echter niet op scherp staan. Toch iets om even in de oren te knopen, denk je.
In de tweede helft speelde Omlandia grandioos en wervelde naar een 1-7 overwinning. Dan vandaag. Noordwolde staat helemaal onderaan. Waar maken we ons druk over? Wat kan er nu misgaan?

Omlandia JO19 op miraculeuze wijze naar winst bij Gomos

Veerkracht

Norg, Gomos JO19 - Omlandia JO19
Gaat hij er in?

'Waar moet ik mee beginnen dit keer?', was de gedachte na afloop van de wedstrijd Gomos JO19 tegen Omlandia JO19.
Een fantastische lentedag was het deze dag (25 maart) in elk geval wel. Na nog wel wat lichte vorst in de nacht werd het een stralende dag. Nog niet superwarm met bijna 13º, maar uit de wind was het genieten geblazen.

In een mailtje vooraf schreef ik mijn verwachting: "De wedstrijd tegen Gomos in Norg wordt een lastige en moeilijke wedstrijd tot de laatste minuut. Met zicht op de 2e periodetitel zou de motivatie er moeten zijn om er vol tegen aan te gaan."
Ook een verwijzing naar het Barcelona van beginjaren negentig. Knotsgekke uitslagen, maar telkens wel aan het eind van de rit was er de landstitel, en op soms miraculeuze wijze.

Ik begin, zonder er me bewust van te zijn, kennelijk over paranormale gaven te beschikken. Het werd een wonderlijke wedstrijd.

(met foto's van uw blogger en Rikus Schenkel)

Omlandia JO19 trekt nu wel aan langste eind tegen Lewenborg

Hoofdrol voor o.a. keeper Alwin Potgieter bij
Omlandia JO19-Lewenborg JO19

Even was er deze zaterdag 18 maart de vraag vooraf of er wel op een grasmat gevoetbald kon worden. 15 mm regen viel er in de avond en nacht. Gelukkig zorgde de tot nu toe relatief droge maart voor een soepele afvoer de grond in. De wedstrijd ging door.

Zaterdag 18 maart is het. De dag van de return tegen Lewenborg. Thuis in Ten Boer, bewolkt, koel, een frisse wind, maar wel droog.
Ook dit keer viel er iets recht te zetten. Dat kan natuurlijk al snel in een matig seizoen. Toch was na afloop van de eerste wedstrijd sprake van een wrang gevoel bij de Ten Boersters. Een strafschop tegen door een ongelukkige kunstgras-effectbal die opstuiterend toevallig een Omlandia-hand beroerde en ook een twijfelachtige hands-situatie bij de Lewenborgers die voor Omlandia juist geen strafschop opleverde.

Frustrerend was verder dat Omlandia in die wedstrijd een 3-0 voorsprong verloren liet gaan. Na een chaotische 2e helft werd het 3-3.

Zou het nu heel anders gaan? Het is in elk geval een enerverend en lang verhaal.

- Verder de actuele topscorerstabel en foto's van uw blogger en Rikus Schenkel-

Geen revanche voor Omlandia in Roden en Steenwijk

ONR JO19 - Omlandia JO19

Wedstrijdverslagen Omlandia JO19 en Omlandia 1

't Was weer een druk voetbaldagje gisteren 12 maart. Eerst 's ochtends met Omlandia JO19 naar ONR in Roden en daarna ook nog even naar Steenwijk.
Hier stond Olde Veste  '54 - Omlandia 1 's middags op het programma. En passant werden alle Noordelijke provincies en Overijssel op deze mooie lentedag bezocht. Zo kom je nog eens ergens.

Beide ploegen hadden iets recht te zetten. Beiden hadden in de thuiswedstrijd in Ten Boer op sportief gebied er een zwarte bladzijde van gemaakt. 't Is dat zwart zwart is, anders zou je zelfs donkerzwart kunnen zeggen.
In de herfst zagen we allereerst Omlandia JO19, die een mooie 4-0 voorsprong in een 4-5 nederlaag wist om te toveren tegen het onderaan staande Oranje Nassau Roden. Alles ging mis wat er maar mis kon gaan.
Een tijdje later Omlandia 1, die thuis een totale off-day beleefde en met 0-7 het onderspit delfde tegen een wervelend Olde Veste '54. Als voetballiefhebber had ik echter wel genoten van de flitsende aanvallen en schitterende combinaties van de Steenwijkers. Natuurlijk had ik het die middag liever andersom gezien.

Maar we gingen eerst naar Roden dus.

 (met tevens foto's van Rikus Schenkel uit Roden)

Omlandia JO19 verschalkt Roden in enerverend duel

Omlandia - Roden; kansen over en weer

Ogen, oren en mijn schrijfgerei kwam ik tekort bij de wedstrijd van vandaag van Omlandia JO19.
Het is de ochtend van zaterdag 4 maart en het is droog met weinig wind. Goed voetbalweer. De lente hoor en ruik je bijna, want de temperatuur zou deze dag voor het eerst richting de 12-15º gaan.

In Ten Boer stond de return tegen nummer vijf, Roden, op de agenda. Omlandia stond vooraf op vijf punten afstand van Roden zesde op de ranglijst. Op een mooie septemberdag werd vorig jaar in Roden met 3-1 verloren. 'Een terechte nederlaag', schreef ik destijds. Zouden onze jongens vandaag revanche kunnen nemen?

- met foto's van uw blogger en Rikus Schenkel-

Omlandia JO19 wint weer van Gorecht 2

Carlos aan de bal, Roy Boer (8), Jeffrey Hoeksema

Zaterdag 18 februari. De winter lijkt op zijn retour ondanks een frisse drie graden en donkergrijze lucht. De winterstop is ook weer afgelopen en de voetballers kunnen weer los voor het serieuze competitiewerk.
Op de agenda staat de return tegen Gorecht JO19 - 2 uit Haren. Deze tegenstander leverde eind september de eerste drie punten op voor Omlandia, een moeizame overwinning destijds. Beide teams stonden vooraf de wedstrijd ergens midden op de ranglijst. Alleen een periodetitel zou nog een doel kunnen zijn en misschien voor felle strijd zorgen.

De competitieleider had als aanvangstijdstip 9.00 uur gekozen. Dat was weer even wennen voor zowel spelers als ouders, maar fris en monter stond 's ochtends in Ten Boer om acht uur een grote delegatie ('greatest ever') klaar om naar Haren af te reizen.

De wedstrijd was bijna op tijd begonnen, maar de scheidsrechter vond de tenues (zwart-wit en blauw wit) teveel op elkaar lijken en Gorecht had het maar te veranderen. Het werd de kleur geel en om 9.11 klonk het fluitsignaal voor de aftrap.

(met tevens vele foto's van Rikus Schenkel)

Januari 2017 in Ten Boer aan de frisse kant

Woerden in Zuid-Holland -12 februari (bron: Woerden.tv)

Van zachte winter naar 'normaal'

Geen vlok sneeuw in Ten Boer dus dit weekend in tegenstelling tot het midden van Nederland (van Oost naar West). Koud is het desondanks zeker de afgelopen dagen met windkracht 4 tot 5 en temperaturen onder 0º. De windchill-factor hierop loslatend betekent dit voor het gevoel -8 tot -12º.

Velen, mat name de jongeren, zullen langzamerhand misschien het idee hebben, dat de winter koud verloopt. Het tegendeel is het geval. Pas dit weekend (11-12 februari) kwamen we uit het criterium 'zachte winter' en vertoeven we nu in de onderste zone van een normale winter. Een en ander gebaseerd op het Hellmann-koudegetal. De kans dat de winter nu nog als koud zal gaan verlopen is statistisch gezien nagenoeg uit te sluiten. Dan zou er minimaal nog een dikke 60 punten bij verzameld moeten worden.

Op basis van alle negatieve daggemiddelden (48 halfuursmetingen per dag) heeft Ten Boer nu een ruime 40 Hellmann-punten verzameld.  Ter vergelijking: winter 1962-1963: 463 !!, ruim tien keer zoveel dus.

Terugblik op januari 

Door twee koude-invallen verliep de maand kouder dan normaal, maar veel spektakel leverde het allemaal niet op. Een onstuimig begin (wind, regen en zacht) in de eerste dagen werd gevolgd door een kou-inval van vier dagen aan het van de eerste week. Eén ijsdag leverde dit 'geweld' op en Koning Winter vertrok weer net zo snel als hij gekomen was.

Een aardig partijtje

SC Lewenborg (archief Albert Prins)

Afgelopen dinsdag 31 januari speelde Lewenborg 1, met drie ruime overwinningen koploper, tegen Groningen 5. De laatste is op papier de sterkste tegenstander in de poule, maar was de competitie met twee verrassende nederlagen gestart en is al min of meer uitgeschakeld voor het kampioenschap.

Toch probeerden ze dinsdag nog het beste er van te maken. Even leek winst misschien mogelijk, maar later had Lewenborg die voor het grijpen. Beiden misten kansen in de slotfase en een 4-4 gelijkspel was het eindresultaat.

Ik speelde aan het tweede bord een aardig partijtje tegen Tim Loos. Met zwart wachtte hij even te lang met rokade en ontwikkeling van de lichte stukken. Wit sloeg vervolgens genadeloos toe.

December 2016 in Ten Boer weer te warm

Schaatsweer of geen schaatsweer

IJsdag in Ten Boer, 4 december 2016

Vrijwel exact boven de H van Helsinki moet een hogedrukgebied komen te liggen om enige kans te maken op langdurig, koud winterweer. Bij voorkeur daarnaast nog een lagedrukgebied veel zuidelijker om een goede kans te maken op een stevige oostelijke, liefst Siberische en koude luchtstroom.

Op het moment van schrijven zit heel schaatsminnend Nederland klaar en te wachten op een dergelijk weertype, maar weer kiest het hogedrukgebied voor een meer zuidelijke route en kunnen ze het vrijwel zeker op hun buik schrijven dat er schaatsijs komt. Hooguit kortdurend zoals het nu lijkt.

Het kan natuurlijk nog, zoals bijvoorbeeld in 1956 toen na een in eerste instantie een niets voorstellende winter met een ziedende oosterstorm op 27 januari een zeldzaam koude Februari volgde met -7º als daggemiddelde.

Veelbelovende start

Voor de winterliefhebber begon december 2016 veelbelovend. Rond Sinterklaas mochten we kort genieten van koud en vriezend weer. En al direct op 4 december werd als enige plek in Nederland in onze regio, met name vanwege nagenoeg de hele dag mist, een ijsdag genoteerd.
Het nodige 'donder en geweld' oftewel een sneeuwdek en een stevige oostenwind ontbraken echter in het geheel, er kwam ook geen zicht op en de winter moest al weer na vier dagen het veld ruimen.