 |
| Het waaide dus hard deze 5 december 2015 |
Straks Omlandia A1-Veendam 1894 A1, maar eerst nog even wat anders.
Achteraf weten we alles beter. Achteraf lijkt het beter te zijn geweest, dat Omlandia als vereniging had besloten om de A-junioren allen (team 1 en team 2) gezamenlijk te laten trainen. Voor het eerst in jaren zijn er twee A-elftallen (een wonder!) en dat verdient met een toekomstblik op de senioren dan ook wat extra aandacht van de club aldus mijn bescheiden mening.
Immers, je zit met tieners op de HBO of MBO, of ze zitten in een eindexamenklas en ze hebben soms bijbaantjes. Regelmatig zijn er daarom redelijk wat afzeggingen.
Daarnaast lijkt een blessurepercentage van circa twintig procent wel ingecalculeerd te kunnen worden. Met twee teams van 14 personen kom je dan gemiddeld op ruwweg twintig man uit voor de training, een heel mooi aantal om te trainen.
Bijkomend voordeel als trainer/coach is dat je al snel weet wat voor vlees er nog in de kuip zit bij het tweede team en wie er in geval van nood het beste eventueel bij het eerste team kan invallen. Ik weet niet anders, dat er bij de senioren in de jaren tachtig met vele teams gezamenlijk werd getraind. Groepen van dertig man, geen punt allemaal en hartstikke leuk.
Zo is het dus niet gegaan. Het gevolg is dat door het slechte weer, vele blessures en daardoor een (te klein?) resterend groepje niet is getraind bij de A1-junioren de laatste weken. Tot grote spijt en frustratie bij sommigen, want voetbal is hun leven. Je verheugt je ook op de training, omdat je beter wil worden, maar ook trainen leuk vindt. Spelvreugde is de basis voor dit alles. Zonder spelvreugde kun je het in de sport wel vergeten en daar moeten we dus zuinig mee omspringen, zodat het niet verloren gaat.
Waarom deze raadselachtige inleiding zult u denken?
Zoals gezegd, achteraf weten we alles beter. Toch lijkt bovenstaande gang van zaken wel de oorzaak dat een A-junior heeft besloten te vertrekken. Gefrustreerd, omdat er niet gevoetbald of getraind kon worden, is er misschien onbedoeld verkeerd onderling gecommuniceerd door alles, maar alleen omdat hij kennelijk o zo graag wilde voetballen en trainen. Niets mis met zo'n instelling zou je denken, gewoon de tomeloze energie van onze jeugd.
Ik ken deze jongens nu zo'n tien jaar, was zelf ook coach ervan en ik denk dat menige coach jaloers zou zijn met en op deze jongens, het is 'een goed stel' om de woorden van Theo Reitsma nog eens aan te halen. Ze gaan trainen al is er nog geen trainer aangesteld, ze zijn supersportief in en buiten het veld, ze gaan voor elkaar door het vuur op het veld, er is voetbaltalent bij, ze hebben teamspirit, vierden een viertal of zelfs al vijftal kampioenschappen, kortom je hebt 'goud' (op zijn Gronings en Nederlands) in handen als club en als trainer van zo'n team.
Vincent Jonkman vertrekt naar het schijnt. Een teamspeler met een 'open mind', goed voor de sfeer, neemt als één van de eersten de rest mee op sleeptouw bij achterstand, hardwerkend en een echte steunpilaar in het veld. Ik vind het bijzonder jammer wanneer hij echt zou vertrekken. Ik ken niet de exacte oorzaken, maar ik heb wel het gevoel dat het allemaal totaal onnodig is geweest. Gewoon, bijzonder jammer voor speler(s), het voetbal en Omlandia dat het zo heeft moeten gaan.
En nu op naar de wedstrijd.
Hattrick en achterlijn
Veendam 1894 is dus de tegenstander op deze stormachtige 5 december. Na twee wedstrijden waren ze koploper en nu staan ze stijf onderaan. De oorzaak: een bijzonder zwakke verdediging en een voorhoede die de soms goede kansen kennelijk niet afmaakt.
Sommigen maakten zich zorgen, omdat op het laatste moment ook topscorer Ricardo van Coevorden zich afmeldde, maar iemand anders zou deze wedstrijd voor hem gaan opstaan. Zelf zie ik het gelukkig nooit zo somber in.
De omstandigheden waren wel slecht. Weliswaar droog, maar een stormachtige wind en het zware, soms drassige, kleiveld van veld 3 maakten goed voetbal vrijwel onmogelijk. Omlandia koos er voor om in de 1e helft tegen de wind in te spelen. Het werd dan ook een moeizaam geworstel van beide kanten deze eerste helft. Veendam was niet bij machte gevaarlijk te worden en Omlandia lukte het maar weinig de bal goed voorin te krijgen.
Invaller Jeroen Brookman kreeg een superkans na een klein kwartier. Hij speelde zich schitterend vrij, maar zijn schot ging rakelings naast.
Even later was het zowaar mijn eigen zoon, Robert Dijkhuizen, die de inleiding zou worden van een mooie aanval. Voor het eerst in jaren bereikte hij de achterlijn, die nog net niet werd gekust. Opstomend over het hele veld, Jan en alleman passerend of ze er niet stonden en ook nog eens een mooie voorzet, het begint er op te lijken. De voorzet werd nog even onderschept en het veld weer ingekopt, maar daar was Bodhi Prenger. De middenvelder pikte de bal op de 16m-lijn op en schoot onberispelijk raak.
Zijn laatste doelpunt in het 'eerste' team was van 29 oktober 2011. Misschien dat hij nadien nog gescoord heeft in een uitstapje bij de B2-ers, maar veel scoren doet Bodhi in elk geval niet.
Grappig was dat ik net tegen 'pa en ma' gezegd had dat dit nu net een wedstrijd voor hem was om te scoren. Ik krijg kennelijk profetische gaven. In de eerste helft gebeurde er verder dus niet al te veel. Jeroen had in de slotfase wel weer pech in kansrijke positie en schoot nogmaals net naast.
In de tweede helft ging het voor Omlandia dus voor de wind. Dit keer letterlijk en figuurlijk.
Weer kreeg Jeroen een mooie kans om de score te verdubbelen. Een goede kopbal werd echter op het laatste moment katachtig over het doel getikt. Bodhi kreeg echter de smaak te pakken en maakte in de 50e minuut op vrijwel identieke wijze als de eerste de 2-0. De tegenstander denkt met een fenomeen te maken te hebben aldus sommige opmerkingen. Omlandia denkt er al te zijn, maar ze vatten het even te gemakkelijk op. Veendam krijgt vier schitterende kansen op rij en het is een wonder dat er geen tegendoelpunt(en) uit voortvloeiden. Slordige afwerking bij Veendam en met veel geluk de paal voorkwamen totaal onnodig malheur.
Vlak na de eerste kans van Veendam viel er na een corner al de 3-0. Melvin Bakkelo maakte deze van dichtbij met een mooi intikkertje. Na het Veendam-intermezzo pakte Omlandia gelukkig de draad weer op.
Voorin sleurde Jeffrey Runhart weer dat het een lieve lust was en bij zijn zoveelste poging was de voorzet perfect en was het naamgenoot Jeffrey Hoeksema, die alert meegekomen de 4-0 intikte.
Tsja, en dan is daar Bodhi weer. In de 78e minuut flikt hij het tot verbazing van iedereen weer en ook weer vanaf zo'n 16 meter. Het staat 5-0. Vrijwel nooit scorend en dan opeens als uit het niets een hattrick. Geweldig toch!
 |
| Bodhi heeft net de 5-0 gescoord |
Statistieken Omlandia A1 - Veendam 1894 A1 (1e+2e helft = totaal):Corners: 0+5=5 resp. 2+1=3
Kansen: 4+8=12 resp. 1+4=5
Doelpunten: 1+5=6 resp. 0
Efficiency: 50% (supergoed) resp.0%
Efficiency competitie Omlandia: 25% (goed en stijgend; één op de vier is raak)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten