Omlandia B1 alweer uitgeknikkerd in de beker

Finish Triathlon Ten Boer 30-8-2014

Ondanks een geweldig doelsaldo van 16-8 na drie wedstrijden was vandaag uitschakeling van Omlandia B1 in de beker een feit.
SJO DVC B1 - wie bedenkt eigenlijk zulke knotsgekke clubnamen? - was vandaag in Ten Boer de oorzaak van deze deceptie en na afloop ook de club die door mag bekeren.

Of onze jongens nog in hogere sferen aan de wedstrijd begonnen na de 11-0 winst van donderdag, ik weet het niet. Daarnaast miste uw blogger wegens andere sportieve verplichtingen (1/8 triathlon Ten Boer) het grootste gedeelte van de wedstrijd. Zie: http://www.sportrecreadetenboer.nl/

Vlak na binnenkomst op het Omlandia-complex werd bij de stand 1-4 met een fraaie trap de 1-5 gescoord en waren er nog een kleine twintig minuten te gaan. De ramp was echter al grotendeels achter de rug en het team straalde weinig spelvreugde meer uit in vergelijking met donderdag.

Vissend bij het publiek naar de gang van zaken kreeg je weinig positiefs te horen. 'Een kansloze missie' was het volgens de deskundigen. Of er nog een wonder van Ten Boer inzat, was mijn volgende vraag. 'No way'. U begrijpt het al. Alleen een rasoptimist als uw blogger gelooft er dan kennelijk nog in.

Daarom mijn oordeel over de laatste twintig minuten. Bij balbezit van Omlandia werd de tegenstander in de slotfase wel degelijk af en toe onder druk gezet, dat was al positief. Het kon dus wel. Drie, vier goede kansen vielen er nog te noteren en er werd zelfs gescoord. Een wereldteam was de tegenstander dus ook weer niet.

Omlandia in de aanval

Angst is een slechte raadgever

Wat ik ook zag en me al lange tijd stoort, is dat er drie spelers vaak achterin op één aanvaller bij 2-5 (!) achter blijven hangen, terwijl er bijvoorbeeld een corner wordt genomen of de bal in het strafschopgebied van de tegenstander is. Wil je ooit bij de toppers horen dan ga je zeker bij zo'n stand en helemaal in de slotfase van een wedstrijd één op één spelen. Usain Bolt loopt daar heus niet rond, jongens, op een enkele keer na dan, maar dat is een bewust risico incalculeren.

Waar ben je bang voor? Je hebt immers niets meer te verliezen. Angst voor nog een tegengoal? So what!

Winnen of in elk geval niet verliezen wil je en dat moet op zo'n moment zichtbaar gemaakt worden in en met woord en in daad. Op het veld! Strijdend ten onder is een stuk eervoller in mijn ogen dan met zulks passief spel.

Mart van Sleen, trainer, ziet het gelaten aan

Ook bij een andere stand bij bijvoorbeeld een corner is 3 op 1 achterin gewoon te veel. Naar voren, die hap. Druk op de ketel.
Aanvallen is het mooiste wat er is. We willen geen spel als tijdens Nederland - Argentinië zien! Angstig spel is dodelijk voor de einduitslag!

Toen dan ook een speler dan eindelijk na enige aandrang in een Omlandia-corner-situatie wat verder naar voren liep, trok hij ook nog eens een DVO-speler mee terug, maar nog steeds zag ik twee verdedigers op één aanvaller.
 Laten we afspreken dat dergelijke 'grappen' bij B1 vanaf vandaag geschiedenis zijn bij achterstand in de slotfase (2e helft). Gewoon een vorm van goede afspraken en communiceren in het veld.

Spelen op de helft van de tegenstander lukte best wel

Vleugelspitsen

Verder zit er in theorie veel snelheid in het team, hoor ik telkens. Dat komt er op dit moment absoluut nog niet uit. Deze snelle vleugelspitsen scheppen voor zichzelf de meeste ruimte als ze vanaf de zijlijn bij balbezit van het team in actie komen en in actie worden gebracht door de medespelers, meestal het middenveld. Arjan Robben, Kuyt en vroeger Overmars zijn en waren goede voorbeelden.

Bijkomend pluspunt, de verdediging van de tegenstander wordt uit elkaar getrokken of geeft als ze dat niet doen onze aanvallers veel ruimte als ze niet kort dekken. Verder bijkomend voordeel - allemaal bij balbezit dus - is dat het middenveld door het uit elkaar trekken van de verdediging van de tegenstander meer ruimte krijgt om gevaarlijk richting strafschopgebied op te stomen. Het is zo simpel in theorie. De praktijk is vaak anders, maar je moet uitgaan van een bepaalde basisgedachte.

Snelle spitsen willen ook graag een pass in de diepte - mooiste voorbeeld weer Robben tegen Spanje vanaf de middellijn bij het afgelopen WK - en ook daarvan heb ik nog te weinig voorbeelden gezien de afgelopen jaren. Aannemen kost voor zulke jongens net even te veel tijd en zulke spelers zijn op volle snelheid meestal het gevaarlijkst.

Arjan Robben

Gisteravond was Arjan Robben op tv. Hij had eigenlijk maar één verklaring voor zijn succes. Dat was het 'geloof in eigen kunnen' en 'doorgaan waar anderen het opgeven'.
Laat het Omlandia B1-team dit motto voor het komende competitieseizoen met koeienletters op de smartphone noteren.

Volgende week begint de competitie, zowaar tegen de tegenstander van afgelopen donderdag (11-0). Meestal herhaalt de geschiedenis zich niet, denk er dus niet al te gemakkelijk over, maar met Arjan's motto ligt het dan in elk geval niet aan de instelling. Laat het zien en haal er uit wat in jullie zit.