Omlandia C1 -Kampioen 2011-2012 !!!

Op jacht naar de titel (klik voor vergroting)

Omlandia C1 wint met 7-1, 8-1, nee toch 7-1

Zaterdag 14 april 2012. De 18e wedstrijd van Omlandia C1 in de race naar het kampioenschap vond plaats in Groningen tegen Gruno C1. Het werd weer eens een enerverende dag. Zie ook "reacties".


Schrikken geblazen

Traditioneel bij dit geweldige team is langzamerhand de eerste minuut. Menig tegenstander heeft nog niet goed door, dat deze jongens nog maar net van bed zijn en dus nog niet goed wakker zijn. Tot nu toe ging het meestal nog wel goed en bleef schade in de vorm van doelpunten vooralsnog de meeste keren uit. Zo niet deze zaterdag, want Gruno strafte dit keer bij de eerste aanval de niet helemaal wakkere verdediging genadeloos af, 1-0 en daarmee uw blogger, alsmede het volgestroomde stadion met vele Omlandia-supporters, weer een lichte hartverzakking bezorgend.

De jongens van C1 hebben echter een missie en dat is het halen van het kampioenschap en de missie was nog niet voltooid. Dit bedrijfsongevalletje zou voor de laatste keer zijn, zo hebben ze mij beloofd. In de wedstrijd werd de draad gelukkig weer snel opgepakt en was Omlandia op het veld al snel heer en meester.

In de 2e minuut scoorde, ook inmiddels traditie, Jeffrey Runhart de eerste treffer op zijn bekende wijze. Voor degenen, die het nog niet weten. Dat is een snelle rush vanaf de zijlijn, nog even een laatste verdediger omzeilen en vervolgens met een hard schot de keeper verschalken. Na een doelpunt is hij rustig, maar in feite nog gevaarlijker, doordat hij nog beter aan het teambelang denkt en zijn medespelers dan ook attenter en nog meer in het spel betrekt.

Een minuut later is de lat spelbreker na een mooie combinatie van Jeffrey en Ricardo van Coevorden. Carlos Chrysotome toont met grote zelfverzekerdheid in de 5e minuut aan wat zijn doel voor vandaag is, namelijk de wedstrijd winnen. Met een verwoestend schot vanaf zo'n 18 meter zoeft de bal langs de machteloze keeper. Gruno komt er niet of nauwelijks meer aan te pas. Slechts één keer hebben ze keeper René Dwarshuis nog even in het vizier gehad, maar nu was de verdediging wel bij de les.

Het mooiste doelpunt van deze dag kwam volgens spelers en publiek in de 10e minuut op naam van Ricardo. Ook hij scoorde, door de bal in één keer op de slof te nemen, met een mooie volley vanaf een dikke 20 meter. Een beauty,  al vond ik zelf dat er vandaag vele mooie doelpunten waren. Hierna werd even een pauze ingelast wat de score betreft. Tot de 30e minuut was het middenveld het speelveld en viel er weinig te noteren. Wel was het weer Omlandia die scoorde en weer Ricardo op een assist van Jeffrey. Dat betekende de 4-1 en met deze stand werd de rust bereikt. Toevallig stond concurrent Lycurgus op een veld er naast te spelen en raakte al snel met 2-0 achter. Toch zette Lycurgus ook hier al snel weer orde op zaken en bereikte de rust met een 3-2 voorsprong.

Moeder-supporters

Gelukkig heb je supporters. Anders zou het allemaal een sfeerloos geheel zijn, maar je hebt ook moeder-supporters. Nog erger soms, ook vader-supporters. Wij, ja ook uw blogger, maken daar allemaal deel van uit en wij (!) staan daar langs de lijn om onze jonge en tere kroost fanatiek aan te moedigen. Ondertussen wordt door velen van deze moeder-vader-supporters niet op de bal gelet, maar alleen op hun kroost en wee de geen, die deze tere schepseltjes op een minder sportieve manier durven te behandelen. Ik kom daar later op terug.

Ondertussen was de tweede helft begonnen en Omlandia liet er weer geen gras over groeien. Het was kans na kans in de beginfase, maar de keeper van Gruno redde telkens de zaak of de bal ging naast.

 "Nu is het genoeg geweest.", dacht de ook nu weer prima spelende Melvin Bakkelo kennelijk op een gegeven moment en scoorde binnen vijf minuten een hattrick en zette tussen de 45e en 50e minuut de score op een comfortabele 1-7 voor Omlandia. En het moet weer gezegd worden, het waren allemaal schitterende doelpunten. 

Vervolgens ook nu weer een kleine doelpuntenpauze en het gekke was, dat desondanks sommige spelers van Gruno de gang van zaken niet op prijs stelden. Na een afgeslagen Omlandia-aanval werd plotsklaps de na de rust in het veld gekomen Jeffrey Hoeksema (rustig en sportief als altijd) door de keeper van Gruno geslagen en geschopt. Jeffrey's been zou te hoog opgeheven geweest zijn, maar hij richtte bij niemand en zeker niet bewust schade aan.
 De scheidsrechter, redelijk en consequent fluitend tot dat moment, greep ook nu kordaat in en de keeper mocht gaan douchen. Even later wordt Jeroen Brookman,  op weg naar het doel en zo graag weer eens een doelpunt willen scorend, pootje gelicht net buiten de 16-m. Een vrije trap werd keurig toegekend. De gemoederen in en buiten het veld beginnen langzaam aan lichtelijk verhit te raken. 

Dan de slotfase. Er zullen nog enkele minuten te spelen zijn als Maikel Oldenburger onderuit wordt gehaald. Het was zeker een overtreding en zeker niet de meest correcte, voor zover hier al sprake van kan zijn. Of er een bewuste schop aan Maikel werd uitgedeeld, betwijfel ik. Het was meer een te fors ingezette ingreep. Ik stond op een dikke 10 meter van het incident. De aanval van Omlandia ging met "voordeel" van de scheidsrechter dan ook gewoon verder. Geheel conform de regels en Nick Oostland scoorde uit deze aanval ook al weer verwoestend de 8-1. Ten minste, dat dacht ik, want de scheidsrechter floot af na dit correcte doelpunt.
 Ondertussen lag Maikel nog op het gras en de vrouwelijke "kroostbescherming" liet dit enigszins luidkeels horen. Over de inhoud van de uitgebrachte woordenschat zullen de meningen verdeeld zijn, maar de scheidsrechter stelde het kennelijk niet op prijs en wilde toen dit publiek wegsturen. Waar na toe, mag Joost weten, want de "kroostbescherming" zat, als altijd lieftallig en verder vredelievend, al achter de hekken en weigerde te vertrekken. Verder vallen uitingen van het publiek natuurlijk binnen bepaalde normen en tot op zekere hoogte in principe onder de vrijheid van meningsuiting. Van kwetsende spreekkoren was in dit stadion in elk geval zeker nog geen sprake, hooguit wat hoorbaars van enkele individuen. En het was onze kroost, die af en toe enigszins fors werd aangepakt en zeker niet andersom. Tsja, wat moet je er verder van zeggen. Je zou het zelfs menselijk gedrag kunnen noemen, want onze kroost daar heb je maar af te blijven.

Na een goed gesprek met zichzelf besloot de scheidsrechter er toen maar een punt achter te zetten. Weg mijn verwachte dubbele-cijfers-score, verder uit beeld mijn 200-doelpunten-doelstelling-voor-dit team.

En tot overmaat van ramp bleek er geen 8-1, maar slechts 7-1 op het officiële uitslagenformulier te staan. Waar is Nick's doelpunt gebleven? Niks geen doelpunt. De wraak van de scheids? We zullen het nooit weten. Het diepte-interview wat ik met hem wilde hebben, kon niet plaats hebben, want de vogel was gevlogen.
 En de wedstrijd bleek ook niet officieel te zijn gestaakt, maar voor het einde afgefloten is er ook niet. Dus eigenlijk is  de wedstrijd nog steeds gaande.
Ondertussen speelt concurrent Lycurgus met 3-3 gelijk tegen GVAV Rapiditas en verliest theoretische concurrent Neptunia met 1-3 van CVVB. Oranje Nassau blijft  niet achter en speelt als laatst mogelijke concurrent gelijk. Omlandia C1 is kampioen en dat is waar onze jongens het voor doen.

Waar malen we eigenlijk verder nog om? Doelstelling bereikt, missie voltooid. Spelers, coach Jaap en Geert van harte gefeliciteerd. Een fantastisch seizoen, mooi aanvalsspel, goed teamwork, goede sfeer, sportief spel en een terechte beloning. Kortom, een schitterend kampioenschap.