Schaakclub Ten Boer blijft aan kop na vierde winst op rij.

Nooit vijf voor twaalf in de schaaksport

ESG 3 in Emmen was de vierde tegenstander voor de Schaakclub Ten Boer op 16 januari jl. Het achttal diende ´s avonds af te reizen naar het verre Emmen en zou bij eventuele langdurige tegenstand ver na middernacht terugkeren. Bijzonder "prettig" als jij het bent, die ...
de volle vier uur achter het bord zit, al een pittige werkdag achter de rug hebt, ook nog eens als chauffeur fungeert, als teamcaptain de zaken moet regelen en ook nog weer eens vrolijk de volgende dag aan het werk moet. Je bent minder vermoeid na 15 km hardlopen dan na zulke sessies. Het weer zat gelukkig mee ondanks dat de temperatuur onder nul lag.

Dan de wedstrijd. Op papier was de tegenstander duidelijk zwakker, maar Ten Boer kon niet op zijn sterkst aantreden en dus was het toch maar afwachten wat de praktijk zou brengen. Gelukkig brak Marten Berends al snel de ban en scoorde vrij snel het eerste punt. Invaller Wim van Dijken voegde hier een halfje aan toe, maar mogelijk had er zelfs even meer in gezeten. Hetzelfde gold voor onze jongste speler Alfred Rodenboog, maar ook hij verloor in elk geval niet. Dat was ook geen ramp, want aan de bovenste vier borden zou het verschil gemaakt moeten worden door Ten Boer. Aan bord 1 was het dat al weer geen probleem voor Roelof Kroon en scoorde zijn vierde punt op rij. Zijn tegenstander had een rating, die ruim 400 punten lager lag en dat is bijna een wedstrijd als FC Groningen tegen Omlandia. Tussendoor verloor Harm Buter door een brute koningsaanval van zijn tegenstander. Dat betekende halverwege 3-1 voor Ten Boer.

 Uw blogger had ook een niet al te sterke tegenstander aan bord 2 (250 punten lager). Even dacht hij zelfs als eerste klaar te zijn, maar ging hierbij even te onvoorzichtig aan de slag. Dan blijkt opeens niet de tegenstander slecht te staan, maar jezelf. Vervolgens zit je voornamelijk tegen je zelf te schaken, want je hebt de weg naar winst voor de tegenstander al lang gezien. Maar ziet deze het ook, blijf je je zelf continu tijdens de partij afvragen, terwijl je de laatste spaarzame haren uit je hoofd trekt.



 Ruim drie uur moest ik lijdzaam ploeterend mijn weg door de partij slaan. Op het moment, dat verlies onafwendbaar leek, maakte mijn man een foutje. Met nog slechts enkele minuten op de klok werd dit mijn redding. Nog net op tijd kon er een stuk veroverd worden, maar het was vanwege talloze verloren gegane pionnen niet genoeg voor de winst en dus ook hier remise. Aan bord 3 wist ook Albert Prins niet door de verdediging van de ESG-man heen te komen en ook hij moest uiteindelijk berusten in remise en dus 4-3. Een gelijkspel? Nee, het was Jan Pilon aan bord 4, die zijn rating wel de doorslag liet geven en met een fraaie winst voor hemzelf en de club binnen sleepte. Voor een gedetailleerd overzicht verwijs ik naar "Alberts Schaakblog"(zie link). En het was dus inderdaad ver na middernacht toen we veilig en wel weer in Ten Boer terugkeerden, maar het team had gewonnen en dat was het belangrijkste.