Schaakclub Ten Boer roemloos ten onder in Roden

Sneeuwvlokken waren voor de SC Ten Boer de enige lichtpunten maandagavond 10 december. Drie wedstrijden lang mocht de club zich koploper noemen in de NOSBO-competitie, klasse 1b. Maandag 10 december maakte een stel Drenten uit Roden daar op brute wijze een einde aan door met 6-2 te winnen.

De week er voor speelde Piet Beetsma al zijn partij vooruit. Hij ging als eerste met een 0 naar huis. De overige spelers moesten dus afgelopen maandag 4,5 punt zien te halen uit hun zeven partijen. Roden, op papier qua rating ook al sterker, dacht er anders over en liet er geen gras over groeien. Het werd een dramatische avond voor ons clubje.


Schaakblogger Albert Prins, zie ook Alberts Schaakblog, was aan bord 3 als eerste klaar. Ondanks een tijdelijk pionnetje voorsprong durfde hij het niet aan om langdurig op winst te spelen en nam genoegen met remise in kon in alle rust actiefoto's nemen van onze dynamische sport.

Martens' koning

Vanaf dat moment was het treurnis alom. Ondanks een veelbelovende stelling moest een uurtje later Marten Berends (bord 7) als eerste zijn tegenstander de hand schudden. Kansen heeft hij zeker gehad, maar om de tegenstander bezig te houden had hij te weinig aandacht besteed aan zijn eigen stelling. Toen een centrumdoorbraak richting de niet gerokeerde koning van zwart niet van de grond kwam, raakte hij langzaam maar zeker in moeilijkheden en kwam deze niet meer te boven.

Harm Buter deed het aan bord 8 met zwart andersom. Hij leek vlak na de opening eerst op verlies af te stevenen. Goed verdedigend kwam hij de problemen te boven en kreeg zelfs een winnende materiële voorsprong. In het zicht van de overwinning deed hij toch nog een zwakke zet zodanig dat het wedstrijdbeeld volledig omsloeg en ook hij verloor.

Aan bord 6 zat Gerard Zijlema met zwart. Zijn partij ging lang gelijk op. Een strategische fout was door te lang blijven kleven aan een aangevallen pion met zijn toren, want die is eigenlijk volledig inactief op zo'n moment.
Snelle opoffering van dit kleinood en de tegenaanval zoeken hadden goede kansen geschapen op winst of remise. Toen hij later inderdaad voor dit scenario koos was het jammergenoeg al te laat om de partij niet te verliezen. Dat betekende een tussenstand van 4,5 - 0,5 in het voordeel van Roden. De winst voor hun dus binnen.

Aan de rest van het team de zorg om de schade verder te beperken. Uw blogger speelde met wit weer eens met zijn leven op de 64 velden. Het werd een goede Hollandse opening, maar na een ogenschijnlijk gevaarlijke aanval van zwart op de konningsvleugel werd gekozen voor de verkeerde afruil.

IJzingwekkende partij voor uw blogger

Positioneel stond ik opeens op verlies, het was eigenlijk wachten op de genadeklap via een offer van Tf3 of Lxg3 met vele matdreigingen.  Zwart bleef echter voorzichtig en sloeg niet toe. Ik bood in tijdnood eerst een pion aan om chaos te scheppen en vervolgens ook maar een kwaliteit in de vorm van torenoffer. Tegenstander Romeijnders weigerde het Klaas-kadootje, wikkelde af naar een overzichtelijke stelling en stelde met een pion meer remise voor. Mij niet realiserend, dat ik nog steeds achter stond, sloeg ik het af. Toen ik wakker werd, stelde ik het zonder hoop zelf maar voor hetgeen tot mijn verbazing werd aangenomen. Een wonderlijke remise dus.

Jan Pilon (bord 2) speelde met zwart als enige nagenoeg foutloos voor zover ik heb kunnen constateren. Na een Siciliaanse opening stond hij misschien zelfs ietsje beter, maar het was een gecompliceerde stelling. Beide spelers gingen niet tot op het randje en besloten na langdurig geschuifel ook tot remise.

En dan onze jongste ster Alfred Rodenboog (bord 5), topscorer in onze klasse. Ook vorige keer speelde hij een bijzondere partij en zo ook dit keer.  Niemand gaf nog een cent voor zijn witte stelling na verlies van twee kostbare pionnen in de opening op de damevleugel. Ook hij zelf niet, maar dat betekent niet dat hij zijn tegenstander gemakkelijk naar de zege loodst. Op de meest taaie wijze wordt de verdediging in orde gebracht en zwart moest er maar doorheen zien te breken. Gelukkig voor Alfred werd niet altijd de juiste voortzetting gekozen. Nog beter Alfred won zelfs de kwaliteit op een gegeven moment. Wel resteerde nog steeds een loper met vrijpion voor zwart en dus nog steeds gevaar voor wit. Alfred wist ook dit gevaar te keren en ondanks dat zijn tegenstander nog een dame haalde, mocht ook dit niet baten. Juist op tijd arriveerde Alfred bij een opgespeelde pion op h7. Promotie kon alleen maar met eeuwig schaak worden voorkomen. Ook hier dus een wonderbaarlijke remise. Eindstand 6-2 voor Roden. Voor details, stand en persoonlijke scores zie de website van de Noordelijke Schaakbond.

In een gestaag vallend sneeuwgordijn werd beschroomd en langzaam rijdend twaalf uur 's nachts huiswaarts gekeerd na nog even Albert uit het oog hebbend verloren. "Voetstapjes in de sneeuw" (W.G. van der Hulst, aanrader voor jonge, lezende kinderen) waren zijn redding.