Degradatie Omlandia na verlies tegen IJlst

 

Omlandia laat weer vuurwerk zien

Zaterdag 24 juni. Na de mislukte 'vliegpoging en luchtfietserij' - zie: fietshelm - eerder in de week sta ik dan toch weer in acceptabele gezondheid langs de lijn. Een geluksvogel mag uw blogger zich noemen, maar dan wel één zonder vleugels. 

Het is de dag van de slotapotheose van het voetbalseizoen voor Omlandia. De finale om degradatie te voorkomen naar de 4e klasse tegen IJlst (4e klasser) in Bakkeveen op kunstgras. Donkere rookwolken pakken zich samen voor de wedstrijd. Een voorteken? En voor wie?

Het weer en de temperatuur was al ruim van te voren bekend. Het zou warm worden. Ik begreep, dat Omlandia de keus had om al dan niet te spelen op kunstgras. Zelf had ik voor gras gekozen. Er wordt immers gesproeid en gras wordt minder warm. Ooit zelf geconstateerd, dat ook noppenloze schoenen dan ernstig in overweging moeten worden genomen. Waarom zou ik niet voor kunstgras hebben gekozen? Als coach zou ik het volgende hebben laten meespelen.

In de zon wordt het op kunstgras minimaal circa 5-7º warmer. Dat betekent een speeltemperatuur van ver boven de 30º. De 'oudjes' onder de sporters, zeg maar de 30-plussers, hebben daar meer simpelweg meer hinder van dan de jonkies, hetgeen me ook door één der spelers werd bevestigd. We hebben het dan over de energie, alertheid, spelinzicht en reactiesnelheid. Dat neemt bij deze groep sneller af met dit weertype. 50% van de veldspelers bij Omlandia is ouder dan dertig. 

Ook IJlst steunde Omlandia

Inzakken

Het was in Bakkeveen, de naam zegt het al een beetje, inderdaad bakken geblazen. Het was warm tot heel warm op het voetbalveld. Het veld lag ook nog eens in de luwte en van een verkoelend windje was geen sprake. Het gros van de toeschouwers nam daarom direct al plaats aan de schaduwzijde. 

Supporters denken tegenwoordig sfeer te moeten kweken met vuurwerk voorafgaand aan de wedstrijd. Doodzonde, want het is verschrikkelijk concentratieverstorend voor de gefocuste sporter, die wel een wedstrijd wil en in dit geval moet winnen. Over de werkelijk adembenemende lucht heb ik het dan nog niet eens. 't Wordt echt tijd om dit bij bestuur en in de voetbalwereld ter discussie te stellen. Tenminste, bij de clubs die echt willen winnen of op zijn minst niet willen degraderen.

Toch begon Omlandia goed aan de wedstrijd ondanks veel geluk in de vierde minuut. Na een voorzet van IJlst ging de bal gewoon voor het doel van Devon Harmsma langs, omdat er niemand van IJlst bij was om deze in te tikken. Omlandia was dus gewaarschuwd. Ook de aanval van IJlst oogde snel.

Het eerste kwartier is duidelijk voor Omlandia. IJlst lijkt nog wat ontzag te hebben voor de 3e klasser, speelt wat timide en daardoor krijgt Omlandia drie goede kansen op rij. De tweede betekent de 1-0 in de elfde minuut door Jeremy van Coevorden, die een aarzelende IJlst-keeper afstrafte. Vlak daarvoor had met enig geluk Wouter Hoek kunnen scoren na een geweldige passeeractie van twee man en een schot op doel. 

Misschien heb ik het mis, maar volgens mij koos Omlandia vanaf de 1-0 bewust voor het laten inzakken van de aanvalslinie. Ik hoorde een opmerking in de trant van "Laat IJlst het spel maar gaan maken". Waarom je al na een kleine twintig minuten een succesvolle strategie verandert, is voor mij een onbegrijpelijk raadsel. 

Drinkpauze met 'time-out'- instructies van Simon Schuil

Met enige extra druk zou misschien de 2-0 er in zijn gegaan en met deze warmte gaan dan de kopjes bij de tegenpartij snel hangen en de wedstrijd zou probleemloos uitgespeeld kunnen worden. Het IJlster publiek leek zich wel door de stand en het klasseverschil op dat moment met een dergelijk scenario te verzoenen.

Verdedigende mind-set

Het spel maken deed IJlst vanaf dat moment namelijk, en hoe. Omlandia kwam er niet meer aan te pas. Acht kansen telde ik ruwweg voor IJlst in de eerste helft. Met kunst- en vliegwerk en snoekduiken van Devon werd de gelijkmaker, met name tegen het eind van de eerste helft, voorkomen.

Wouter Hoek belaagd door twee IJlsters

We komen in de slotseconden van de eerste helft, Omlandia breekt toch nog één keer uit. Later, in de tweede helft, kon Ruben Meier de geheel vrijstaande en in kansrijke positie staande Jeremy aanspelen. Hij koos voor een pass terug richting verdediging. Voorbeelden van de verdedigende mind-set.

Nu was de hardwerkende en goed spelende Wouter weer goed bezig vanaf links. Hij passeert ook nu weer zijn man, maar zijn schot van dichtbij op doel gaat rakelings voorlangs richting een kale rechtervleugel.

Hier wordt de hoofdoorzaak van het falen van Omlandia de laatste jaren blootgelegd. Het merendeel van de spelers heeft geen aanvallende mind-set, de linies schuiven bij aanvallend spel gewoon niet snel genoeg op. Er is geen enkele vorm van automatisme op dit punt, terwijl dit gewoon valt te trainen en niet afhankelijk is van individuele capaciteiten.

Hoe vaak bij corners en achterstand de verdediging nog met 3 op 1 heeft verdedigd, het is inmiddels ontelbaar.

Plus het feit, dat een bal vaak eerder risicoloos terug wordt gespeeld dan met enig risico van balverlies, maar misschien wel met meer aanvallende kansen (!), naar voren. Bij de bal van Wouter stond de dichtst bijstaande Omlandiaan ter hoogte van de middencirkel, dus op ruim 30 meter! Ik kon wel janken. Een belangrijke kans ging weer de mist in. Vanzelfsprekend is 'dit bovenstaande maar een mening', zou Willem Alexander zeggen. 

Het spel van Omlandia oogde dus al minutenlang slecht. In de rust zal wel gewisseld worden, denk je dan. Absolute voorwaarde: de druk op de Omlandia-verdediging moet omlaag. Dat betekent middenveld en voorhoede versterken als dat kan. Aanvallers Remco Bolhuis en Robbert Veldman zaten nog op de bank. 

Nee, geen wisselspeler Omlandia

Er werd nog niet gewisseld in de rust tot mijn verbazing. IJlst profiteerde ook direct na de rust. Na een corner probeerde Omlandia de bal op hotseknots-achtige wijze weg te werken. Dat lukte niet en de 1-1 belandde in de touwen. 

In de 52e minuut krijgt Omlandia nog een kans op de 2-1, maar de keeper van IJlst pareert het gevaar. Er wordt nu veelvuldig gewisseld. Het hielp niet, want het spelbeeld bleef chaotisch ogen bij Omlandia. De warmte en de al genoemde bijkomende factoren eisten hierbij ook hun tol. Omlandia leek er het meest onder te lijden. Desondanks, het was nog steeds 1-1, maar IJlst bepaalde echter het spel en had regelmatig goede kansen.

Een bal van IJlst komt na een corner tegen de lat (75'), invaller Martin Oudman weet een tweede kans te voorkomen. Een paar minuten later staat dan toch de verdiende 1-2 op het bord voor IJlst na een aanval over rechts. Met de moed der wanhoop gaat Omlandia op jacht naar de gelijkmaker. Ik ben een optimist, maar dit keer verloor ik mijn hoop op de 2-2. Het spel van Omlandia was niet goed, oogde en straalde wanhoop uit. Van kansen was niet of nauwelijks sprake.

In de laatste minuut scoort IJlst de 1-3 in een vrijwel leeg strafschopgebied met alleen Devon op zijn post. IJlst mocht zijn kansen grijpen en greep die ook. IJlst wint verdiend.

Omlandia degradeert. "Gelukkig is het maar een spelletje", zeggen we dan. Ikzelf ben benieuwd of de nieuwe trainer de 'aanvallende mind-set' ooit weer terug in het spel van Omlandia weet te krijgen, maar 'Zandeweer uit' zal lastig worden.

"Of het bier nu ook goedkoper wordt volgend seizoen", was de belangrijkste vraag van een supporter na afloop aan Trea (hoofd van de Omlandia-kantine). Ja, de teleurstelling was enorm bij sommigen.