Omlandia A1 -topscorers en terugblik op het seizoen 2015-2016

Een loeihard doelpunt van Robbert Veldman
Oktober, 2015 (Oml.-HFC A1:  4-1)

Als man van de cijfers en statistieken ben je natuurlijk min of meer verplicht aan het eind van het voetbalseizoen dit ook op deze wijze te evalueren. Gemakkelijk is natuurlijk het fabriceren van een topscorerslijst en een eindranglijst.
Wat minder gemakkelijker en altijd voor discussie vatbaar de gang van zaken cijfermatig te analyseren wat betreft het competitieverloop, het algemene wedstrijdbeeld en andere zaken. Toch een poging van mijn kant om dit toch te doen. En ik benadruk het nogmaals, het is 'slechts een mening'.

Nu de competitie is afgesloten, mag je wel zeggen dat het een teleurstellend en middelmatig seizoen is geworden. In augustus 2015 zag het er echter nog niet naar uit, dat dit de eindconclusie zou worden. We gaan eerst naar de topscorerslijst, dan even terug naar het begin van het seizoen en dan een kleine evaluatie.

Topscorerslijst

Ricardo is de topscorer van het seizoen geworden. 19 keer gescoord in 24 wedstrijden, terwijl hij vermoedelijk ook nog eens in een kleine tien wedstrijden niet aanwezig was. Ook Robbert was een aantal wedstrijden afwezig door achillespeesblessures, maar scoorde toch een verdienstelijk aantal met vier tegen Muntendam (uit) als hoogtepunt. Bodhi, hij scoort zelden, maakte zijn score bijzonder t.w. alle drie tegen Veendam (thuis) op 5 december, een mooi Sinterklaas-cadeau.

volgorde	Naam	1. Totaal Comp.	2. Totaal Beker en ov.	Totaal	In %
1	Coevorden, van, Ricardo	17	2	19	32%
2	Veldman, Robbert	11	1	12	20%
3	Runhart, Jeffrey	6	1	7	12%
4	Potgieter, Kevin	2	1	3	5%
5	Baljeu, Nieck	3	0	3	5%
6	Prenger, Bodhi	3	0	3	5%
7	Hoeksema, Jeffrey	3	0	3	5%
8	Spijksma, Ian	2	0	2	3%
9	xx-tegenstander	2	0	2	3%
10	Bakkelo, Melvin	2	0	2	3%
11	Oldenburger, Maikel	1	0	1	2%
12	Oostland, Nick	1	0	1	2%
13	Boer, Jurry, de	1	0	1	2%
14	Bos, Erwin	1	0	1	2%
15	Boer, Roy	0	0	0	0%
16	Jonkman, Vincent	0	0	0	0%
17	Dijkhuizen, Robert	0	0	0	0%
18	Maatman, Koen	0	0	0	0%
19	Potgieter, Alwin	0	0	0	0%

Augustus 2015 - beker

Een groep jongens staat begin augustus al te trappelen van ongeduld om aan het nieuwe seizoen te beginnen. Het maakt hun niet uit, dat er nog geen trainer is. Gedisciplineerd wordt door hun zelf de training al vast opgestart. Een dikke tien jaar speelt het merendeel van deze vriendengroep al samen. Velen hebben al vier keer een kampioenschap mogen meemaken. Telkens met mooi aanvallend spel en een vloot aan doelpunten.

Gezien de spelers hun kwaliteiten, de voorbeeldige en sportieve instelling en de al jaren succesvolle en aanvallende speelstijl, verwachtte ik vooraf dat ze weer mee gingen doen in de top drie van hun klasse.

De start was tegen de latere kampioenskandidaat NEC Delfzijl A1. In een warme en mooie wedstrijd werd weliswaar verloren, maar ging het wat wedstrijdbeeld en kansen gewoon gelijk op. NEC maakte het in Delfzijl voor het doel gewoon beter af.
Tegen hoofdklasser WVV werd één van de beste wedstrijden van het hele seizoen gespeeld. In een enorm hoog speeltempo werd WVV afgetroefd en met 3-1 verslagen. Ook de derde bekerwedstrijd tegen DVC werd gewonnen. Uitschakeling op doelsaldo was echter een feit.

Competitie

Het veelbelovende bekerbegin kreeg geen vervolg. Ondanks een daverend eerste kwartiertje werd tegen GRC de eerste wedstrijd verloren. De tweede klap was achteraf gezien nog groter. Tegen het later in de competitie onderin spelende Grootegast werd thuis in Ten Boer weer verloren.

Ondanks de teleurstellende start herpakte A1 zich toch. Met liefst zes zeges op rij nestelden ze zich in de top van het klassement, maar voor een periodetitel was het te laat. Met goed en overtuigend spel werd de gang naar de kop van de ranglijst ingezet. Dat geeft zelfvertrouwen zou je zeggen. Achteraf gezien was het tegendeel het geval.

Vanaf de achtste competitiewedstrijd (wedstrijd 11- zie onder-) bleek het opeens afgelopen met het goede spel. Juist op dat moment moest er tegen de latere kampioenskandidaten, NEC Delfzijl en Velocitas worden gespeeld. Verzachtende omstandigheid was de waslijst aan blessures van een viertal spelers en het resultaat waren dan ook mede door de blessures twee nederlagen.

Verontrustender was echter het spel. Opeens leek het op alle linies het mis te gaan met als gevolg veel balverlies, te grote gaten tussen de linies, slechte aanvulling van andere spelers bij aanvallen en aanvalssituaties etc., etc. Kortgezegd, het klikte opeens van geen kanten meer in de meeste wedstrijden.

Het resultaat na wedstrijd 11: slechts 4 overwinningen en 7 nederlagen, aan gelijk spelen werd niet gedaan.
De winst van 7-4 tegen en in Muntendam kan de meest knotsgekke genoemd worden, want ook toen weer zagen we een slechte wedstrijd van Omlandia A1, maar de spitsen Robbert Veldman en Ricardo van Coevorden hadden een topdag waar geen kruid tegen opgewassen was. Beschamend was de 1-8 tegen kampioen Velocitas in de 20e ronde, maar mentaal hadden vele jongens deze competitie al afgesloten.

De eindstand:




De oorzaken van het verval

Feit is, dat het spel achteruit ging na november 2015. Het wordt duidelijk zichtbaar in het aantal aanvallen per wedstrijd.

De mogelijke oorzaken:

• We noemden al de vele en langdurige blessures waardoor vele invalbeurten van A2- en B1-spelers nodig waren
• Vertrek Vincent Jonkman
• Veelvuldige afwezigheid topscorer Ricardo van Coevorden
• Persoonlijk denk ik ook dat vele jongens tegen hun natuur in ook moesten voetballen. Tien jaar lang gewend aan aanvallend voetbal met 4-3-3 werd nu afgewisseld met 4-4-2.
• Je zet de rem (verdedigend voetbal) op iets, terwijl de jeugd lieverr niets anders wil dan 'aanvallen'. 
• Door wisselende speelsystemen verlies je het contact met vaste spelpatronen. Die moeten er door herhaling inslijpen en op den duur een automatisme worden. Een speler met de bal voorin ter hoogte van de achterlijn moet haast blind een bal voor kunnen geven. Zijn medespeler(s) moeten daar gewoon al op dat moment staan! En de middenlinie er op hooguit 10-15 meter er achter.
• Illustratie: Maar hoe vaak ik dit seizoen wel niet een aanvaller moederziel alleen voorin heb gezien, is haast ontelbaar. Het middenveld stond vaak ook nog eens 'mijlenver' ver weg en dus ook niet aanspeelbaar. De aanvallen leverden meestal dan ook niets op.
• Op de helft van de tegenstander willen spelen, kost juist minder energie. Je bent immers dichter bij het doel van de tegenstander. Je kan ook harder of nauwkeuriger schieten als je niet eerst een lange rush hoeft maken. Het vereist wel geconcentreerd en gecontroleerd teamspel en heel belangrijk natuurlijk 'vertrouwen hebben in je verdediging'.
• De schuld aan situaties geven als 'scheidsrechter'. Het is heel simpel. Natuurlijk maakt die man beoordelingsfouten. In principe 50-50% verdeeld over beide zijden, maar bij een verdedigend spelsysteem maak je de kans wel groter dat de 'foute' beslissing genomen wordt op jouw zijde. 'Dat is logisch', zou een grote Nederlandse filosoof gezegd hebben. 
• Andere oorzaken

Nogmaals, persoonlijk ben ik dus een groot liefhebber van aanvallend voetbal. De tegenstander de kans geven om, zoals bij 4-4-2 / 5-3-2-spelsysteem, rustig de zaak te laten opbouwen en nog erger vrijwillig balbezit te geven achterin, ik heb er helemaal niets mee.

Flauwekul ook dat Nederland hiermee succesvol was op het laatste WK. We kropen in de meeste wedstrijden door het oog van de naald in de 1e helft en wonnen juist door over te schakelen naar 4-3-3 in de 2e helft.

Hieronder een grafiek met de aanvallen per wedstrijd en het voortschrijdend gemiddelde. Duidelijk zichtbaar is de teruggang in het spel na wedstrijd elf. Het aantal aanvallen komt bijna in geen enkele wedstrijd meer boven het gemiddelde van de eerste helft en blauwe lijn.

Toch allen een goede vakantie alvast gewenst en op naar een meer succesvol seizoen hopelijk.